Ghoul

In Iran

In de Iraanse mythologieën zijn Ghouls wezens die veel op mensen lijken, maar groter zijn. Meestal zijn ze minder intelligent en niet noodzakelijk kwaadaardig. De meeste Perzische sprekers gebruiken Ghoul om grote mensen aan te duiden (figuurlijk "reuzen"). Dit kan al dan niet als een belediging worden opgevat, afhankelijk van de situatie.

Hoe ghouls worden getoond

Ghouls en ghoul-achtige wezens zijn op verschillende manieren geportretteerd in fictie, waaronder een reeks dark fantasy, korte verhalen van Brian McNaughton, een roman van Michael Slade, "Ghoul", Larry Niven's "Ringworld" reeks, J.K. Rowling's Harry Potter reeks, The Chronicles of Narnia, de werken van Caitlín R. Kiernan, Laurell K. Hamilton's Anita Blake reeks, en Jim Butcher's The Dresden Files.

Literatuur

Morlocks zijn een fictieve soort kannibalistische ghouls, gecreëerd door H. G. Wells voor zijn roman uit 1895, De Tijdmachine. De Morlocks, evenals een andere veronderstelde afstammeling van de mens, de Eloi, bestaan in de toekomstige wereld in het jaar 802.701 na Chr. in De Tijdmachine.

In Bram Stokers roman Dracula uit 1897 komt een personage voor dat zich gedraagt als een ghoul. Het personage heet Renfield. Onder de invloed van de vampier wordt Renfield zijn gewillige slaaf. Hij ontwikkelt een verlangen om levende wezens op te eten in de hoop hun levenskracht voor zichzelf te verkrijgen. Nadat hij in een gesticht is opgesloten, overweegt hij een menselijke ziekenbroeder op te eten, maar hij kan alleen vliegen, spinnen en af en toe een vogel vangen en verorberen.

In de fictie van H.P. Lovecraft is een ghoul een lid van een nachtelijk ras dat ondergronds leeft. Sommige ghouls waren ooit mensen, maar een dieet van menselijke lijken, en misschien de voogdij van echte ghouls, veranderde hen in afschuwelijke beestachtige mensachtigen. In het korte verhaal "Pickman's Model" (1927), het eerste van Lovecraft's ghoul verhalen, zijn het onuitsprekelijk verschrikkelijke monsters; maar in zijn eerdere novelle The Dream-Quest of Unknown Kadath (1926), zijn de ghouls iets minder verontrustend, soms zelfs komisch, en zowel behulpzaam als loyaal aan de hoofdpersoon. Richard Upton Pickman, een opmerkelijke schilder uit Boston die op mysterieuze wijze verdween in "Pickman's Model", verschijnt in "Dream-Quest" zelf als een ghoul. Soortgelijke thema's komen voor in "The Lurking Fear" (1922) en "The Rats in the Walls" (1924). In beide verhalen wordt beweerd dat er onderaardse clans bestaan van gedegenereerde, kannibalen of aasetende mensen.

In moderne en hedendaagse fictie worden ghouls vaak verward met andere soorten ondoden, meestal de hersenloze varianten van zombies. Hoewel in moderne fictie (van na 1954), met name I Am Legend uit 1954, wordt gesuggereerd dat deze laatste wezens kannibalistische gewoonten delen met ghouls, wordt toch algemeen aangenomen dat vampieren en zombies een voorkeur hebben voor levende prooi.

In de serie Duinen van Frank Herbert is een Ghola een overledene die weer tot leven is gewekt, via een geheime, bijna illegale technologie van de Tleilaxu. Traditioneel wordt de Ghola ontdaan van de herinneringen uit zijn of haar vorige leven en worden hem of haar nieuwe vaardigheden aangeleerd. Ghola worden door de Tleilaxu vaak aan edelen verkocht als dienaren en bedienden. Gezien hun zeer bijgelovige aard staan de Fremen wantrouwend tegenover ghola, ondanks het potentiële nut van de levende doden. De dubbelzinnigheid over het al dan niet nog aanwezig zijn van latente herinneringen aan de "oude ik" in de geest van de ghola is een langlopende discussie gedurende het verhaal. Er is gesuggereerd dat de term ghola zijn oorsprong vindt in het Arabisch, net als andere termen in de Dune-reeks.

Films en televisie

Hoewel er in vele scenario's over griezels is gesproken, was de eerste grote speelfilm over dit thema de Britse film The Ghoul uit 1933. De acteur Boris Karloff speelt een stervende egyptoloog die in het bezit is van een occult juweel, bekend als Het Eeuwige Licht, waarvan hij gelooft dat het onsterfelijkheid zal schenken als hij ermee begraven wordt, en het zo in het hiernamaals aan Anubis kan aanbieden. Zijn kibbelende begerige erfgenamen en compagnons willen het juweel natuurlijk liever voor zichzelf houden. Karloff zweert dat hij uit zijn graf zal opstaan en zich zal wreken op iedereen die zich met zijn plan bemoeit, en hij houdt zich aan deze belofte wanneer een van zijn collega's na zijn dood Het Eeuwige Licht steelt.

In 1968 combineerde George A. Romero in zijn film Night of the Living Dead gereanimeerde lijken (zombies) met kannibalistische monsters (ghouls). Hiermee creëerde hij nieuwe filmmonsters die angstaanjagender waren dan een van de twee alleen. De term "ghoul" werd daadwerkelijk gebruikt in de film. De term zombies kwam later, nadat de film was uitgebracht. Romero had nooit op die manier over hen gedacht; hij zei dat hij aan de Caribische wezens dacht, toen hij de term zombies hoorde.

De Turkse film 'Milk Brothers' uit 1976 (origineel verhaal van H. Rahmi Gurpinar's 'Ghoul') is een Turkse komedie. Hier is een ghoul een monster met extra kracht. Ghoul is een monster dat vroeger werd gebruikt om kleine kinderen bang te maken, dus hier wordt de ghoul gebruikt om niet alleen kleine kinderen bang te maken, maar ook grote mensen.

In de Britse film The Ghoul uit 1975 (die niets met de Karloff-film te maken heeft) speelt Peter Cushing de rol van een ontslagen missionaris wiens zoon tijdens een reis in India een voorliefde voor mensenvlees heeft ontwikkeld. Terwijl de geest en het lichaam van de zoon degeneren, laat Cushing verschillende jonge mensen opjagen en bereiden als voedsel voor zijn kroost, dat hij opgesloten houdt op zolder.

De anthologiefilm The Monster Club uit 1975 bevatte een scène waarin een dorp van ghouls werd gestuit door een onoplettende reiziger (Stuart Whitman), die met de hulp van een half-menselijk meisje tijdelijk aan de wezens ontsnapt, maar hij wordt teruggevangen wanneer blijkt dat de ghouls vertegenwoordigers hebben die onze normale menselijke wereld bewonen.

In de anime- en mangaserie Hellsing zijn ghouls zombie-achtige wezens die ontstaan wanneer een "gechipte" (technologische) vampier een slachtoffer de dood in jaagt, of, in de manga, wanneer een vampier het bloed aftapt van iemand die geen maagd is. Als ze dodelijk verwond worden, verkruimelen ze onmiddellijk tot stof. Ze staan onder controle van de vampier die hen bijt, eten mensenvlees, en zijn intelligent genoeg om vuurwapens te gebruiken. Het is niet zeldzaam dat een vampier een klein leger van Ghouls maakt voor aanval of verdediging.

"The Ghoul" is de artiestennaam van Ron Sweed, presentator van horror-tv uit Cleveland.

De op de comics gebaseerde Batman-franchise, met inbegrip van de film Batman Begins uit 2005, heeft een antagonist met de naam Rā's al-Ghūl, wiens naam is afgeleid van de oorspronkelijke Arabische naam voor de ster Algol in het sterrenbeeld Perseus, die "het hoofd van het monster (d.w.z. Medusa)" betekent.

Verwante pagina's

• Genie
• Graverobber
• Grafdelver
• Demon
• Undead