Boeddhisme in China

Han-boeddhisme (vereenvoudigd Chinees: 汉传佛教; traditioneel Chinees: 漢傳佛教) of Chinees boeddhisme verwijst naar het boeddhisme geschreven in Chinese karakters (hanzi) of dat van de Oost-Aziatische cultuursfeer. Het is een van de drie bestaande hoofdstromingen van het boeddhisme: de andere twee zijn het Tibetaans boeddhisme en het theravada. Het wordt hoofdzakelijk beoefend in China, Japan, Korea en Vietnam. Het heeft een grote invloed gehad op de Oost-Aziatische cultuur.

Evenals het Tibetaans boeddhisme stamt het Han-boeddhisme uit het Mahayana, de tak van het boeddhisme die hoofdzakelijk in het Sanskriet is geschreven en uit Noord-India stamt.

Het Han boeddhisme heeft veel wisselwerking tussen de Indiase religies en de Chinese religies (zoals het taoïsme).



Geschiedenis

Er zijn legenden dat Laozi de Boeddha zelf was, of dat de Boeddha afkomstig was uit het Tibetaanse koninkrijk Zhangzhung. Er zijn andere legenden dat het boeddhisme al sinds de oudheid (vóór de Qin-dynastie) in China bestond.

Qin dynastie (221-206 v.Chr.)

De Shiji 《史記-秦始皇本紀》 heeft een sectie called「禁不得祠」(jin bude ci). Het zegt:

"Migratie, het eerste graafschap van de werkelijkheid. Een schrijn is niet toegestaan. De ster is uit het westen."

In de 20e eeuw zei de Japanse geleerde Fujita Toyohachi (藤田丰八) dat het boeddhisme China binnenkwam tijdens de Qin dynastie. Het woord 不得 (pinyin: "bude"; ruwe uitspraak: boo-duh) wordt bijna precies zo uitgesproken als het Sanskriet woord "Boeddha". Het werd gebruikt om Boeddha in de Chinese taal te schrijven. Anderen (zoals 铃木券太郎) waren het daar niet mee eens. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat zou worden gebruikt om te translitereren. En op basis van de evolutie van de Chinese tonen zou 不得 ongeveer klinken als putug (郑张尚芳 zegt "不得" is [pɯtɯːɡ]).

Han Dynastie (206 bc-220 ce)

Algemeen wordt aangenomen dat het boeddhisme werd ingevoerd tijdens de (westerse, vóór 1 v. Chr.) Han-dynastie. Het kwam uit de westelijke gebieden en de Zijderoute.

Volgens de Weilüe《魏略‧西戎傳》、《魏書‧釋老志》and andere verslagen, gaven Keizer Ai van Han's mannen de mensen de Pagode Soetra.

In 67, droomde Keizer Ming van Han van het "Gouden Volk". Hij zond mensen uit om monniken te ontmoeten in de westelijke gebieden. Deze monniken brachten meer boeddhistische teksten mee terug. Hij bouwde de tempel van het Witte Paard (白马寺) en vertaalde 42 hoofdstukken van het geschrift 《四十二章經》。

Er is een verslag dat keizer Ming van Han (28-75 CE) hielp het boeddhisme in China te introduceren. De (3de - 5de eeuw) Mouzi Lihuolun zegt:

In vroegere dagen zag keizer Ming in een droom een god wiens lichaam de schittering van de zon had en die voor zijn paleis vloog; en hij verheugde zich daarover buitengewoon. De volgende dag vroeg hij zijn ambtenaren: "Welke god is dit?" zei de geleerde Fu Yi: "Uw onderdaan heeft horen zeggen dat er in India iemand is die de Tao heeft bereikt en die Boeddha wordt genoemd; hij vliegt in de lucht en zijn lichaam heeft de schittering van de zon; dit moet die god zijn."

Ming stuurde toen mensen naar Tianzhu (Zuid-India) om meer te leren. De boeddhistische geschriften keerden terug naar China op de ruggen van witte paarden, waarnaar de Tempel van het Witte Paard werd genoemd. Ook twee Indiase monniken keerden mee terug, genaamd Dharmaratna en Kaśyapa Mātaṅga.

Of Keizer Ming werkelijk droomde van Gouden mensen wordt betwist. Geleerden zijn het er echter over eens dat rond zijn tijd het Boeddhisme vanuit de xiyu arriveerde.

Een Parthische prins genaamd An Shigao reisde naar China en hielp bij het vertalen van Indiase teksten in het Chinees.

In 167 hebben enkele Yuezhi (stammen in Centraal-Azië) ook geholpen met het vertalen van sommige dingen.

In deze tijd werd het Mahayana boeddhisme populair in China. De Han zouden het dan "siniseren" om het in Han Boeddhisme te veranderen.

In Chongqing werd een oude Yao Qian Shu (geldboom artefact) opgegraven. Er zat een Boeddha op. Er stond op dat het was gemaakt in het vierde jaar van Yan guang (125 CE). Dit is de vroegst bekende bronzen Boeddha die in China is gevonden. Er is nog een vroege Boeddha sculptuur in Sichuan boven een graf.

Vroege boeddhistische scholen

De Sarvastivadinns, Dharmaguptakas, en andere scholen waren belangrijk voor het Han Boeddhisme.

Zes dynastieën (220-589)

Sommige Chinezen dachten dat het boeddhisme schadelijk was voor het gezag van de regering, dat boeddhisten wel bijdroegen tot de verbetering van de economie, dat het boeddhisme barbaars was en het niet verdiende deel uit te maken van de Chinese cultuur. Anderen echter vermengden het boeddhisme met het taoïsme. Die twee gingen goed samen. Beiden moedigen meditatie aan. En zo werden boeddhistische ideeën gebruikt in het taoïsme en vice versa.

Rond deze tijd begon het Han Boeddhisme zich te verspreiden naar Korea, Japan, en Vietnam. Het was al populair in Zuid-China.

Kumārajīva (334-413)

China controleerde Kucha, een boeddhistisch koninkrijk in Xinjiang. Zij namen Kumarajiva gevangen maar lieten hem in 401 vrij omdat hij goed was in het boeddhisme.

Hij werd invloedrijk in het Han Boeddhisme.

Keizer Yao Xing van de staat van Later Qin mocht hem graag.

Hij maakte een aantal goede vertalingen (van AD 402-413).

Hiertoe behoren de Diamant Sutra, de Amitabha Sutra, de Lotus Sutra, de Vimalakīrti Nirdeśa Sūtra, de Mūlamadhyamakakārikā, en de Aṣṭasāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra.

Chán Boeddhisme

In de 5e eeuw begon de Chán (Zen) leer in China. Bodhidharma, een legende, begon ermee.

De school volgt het Laṅkāvatāra Sūtra en het Diamant Sūtra (Vajracchedikā Prajñāpāramitā Sūtra) . Het werd ook wel de "Één voertuig school" genoemd.

Zij waren beroemd om hun ontmoetingsverhalen en koans en hun onderwijsmethoden. Nan Huai-Chin zegt:

De Zen-leer was een afzonderlijke overdracht buiten de schriftuurlijke leer om, die geen geschreven teksten als heilig aanmerkte. Zen richtte zich rechtstreeks tot de menselijke geest om mensen in staat te stellen hun ware aard te zien en boeddha's te worden.

Tang Dynastie (618-907)

Xuanzang's reis naar het westen

Tijdens de Tang dynastie en van 629 - 645, ging de monnik Xuanzang naar India en bezocht meer dan honderd koninkrijken. Hij schreef over zijn reis naar het westen. Zijn geschrift is belangrijk voor de studie van India in deze periode.

Hij bezocht veel spirituele plaatsen, veel spirituele mensen, en leerde veel spirituele dingen. Hij ontmoette boeddhistische beroemdheden.

Hij keerde terug naar China met 657 Sanskrietteksten, geschenken, beelden en boeddhistische souvenirs, alles op tweeëntwintig paarden.

Xuanzang creëerde een vertaalcentrum in Chang'an (nu Xi'an). Het trok mensen aan uit heel Oost-Azië. Xuanzang vertaalde 1.330 boeken in het Chinees. Zijn favoriete onderdeel van het boeddhisme was Yogācāra, of "Bewustzijn alleen".

In deze tijd werd het Han Chan boeddhisme populair in Japan.

Song Dynastie (960-1279)

Tijdens de Song dynastie werd Chán (禪) door de regering gebruikt om haar controle over het land te versterken. Chán werd de meest populaire vorm van Chinees boeddhisme.

Yuan Dynastie (1279-1368)

Tijdens de Yuan dynastie hielden de Mongoolse keizers van het Tibetaans Boeddhisme en namen Tibetaanse monniken aan als regeringsambtenaren. Dit veroorzaakte corruptie. Later werd de Yuan door de Ming-dynastie omvergeworpen, en Tibetaanse lama's hadden geen invloed meer aan het hof.

Ming dynastie (1368-1644)

De Chan school was zo populair dat alle monniken er toe behoorden. Mannelijke en vrouwelijke Chinese boeddhisten schreven in deze tijd mooie gedichten.

Qing-dynastie (1644-1911)

De Qing steunde het Tibetaans boeddhisme.

Rond 1900 raakten boeddhisten uit andere Aziatische landen geïnteresseerd in het Chinese boeddhisme. Anagarika Dharmapala bezocht Shanghai in 1893. Hij en andere Indiërs probeerden Chinezen over te halen om het boeddhisme in India nieuw leven in te blazen. Ook Japanse boeddhisten bezochten China. Tegen die tijd (en misschien al eerder) telde China de meeste boeddhisten ter wereld.



Op een bronzen muntboom in Sichuan, Oostelijke Han Dynastie, staat een zittende Boeddha met de koningin-moeder van het Westen.Zoom
Op een bronzen muntboom in Sichuan, Oostelijke Han Dynastie, staat een zittende Boeddha met de koningin-moeder van het Westen.

Kaart van de verspreiding en de grote splitsingen van het boeddhismeZoom
Kaart van de verspreiding en de grote splitsingen van het boeddhisme

White Horse Temple, traditioneel beschouwd als de oorsprong van het Chinese boeddhisme.Zoom
White Horse Temple, traditioneel beschouwd als de oorsprong van het Chinese boeddhisme.

Standbeeld van Kumārajīva voor de Kizil Grotten in Kuqa, Xinjiang, ChinaZoom
Standbeeld van Kumārajīva voor de Kizil Grotten in Kuqa, Xinjiang, China

De ruïnes van de Nalanda Universiteit in India waar Xuanzang studeerde.Zoom
De ruïnes van de Nalanda Universiteit in India waar Xuanzang studeerde.

Standbeeld van Xuanzang bij de Grote Wilde Gans Pagode in Xi'an.Zoom
Standbeeld van Xuanzang bij de Grote Wilde Gans Pagode in Xi'an.

Bodhisattva Avalokitesvara (Guanyin), hout, 11de eeuw, Noordelijke Song dynastie, St. Louis Art MuseumZoom
Bodhisattva Avalokitesvara (Guanyin), hout, 11de eeuw, Noordelijke Song dynastie, St. Louis Art Museum

Chinese boeddhistische monniken van de Qing-dynastieZoom
Chinese boeddhistische monniken van de Qing-dynastie

Leringen

Het Han-boeddhisme gebruikt concepten uit het boeddhisme, confucianisme en taoïsme. Zij vereren de Boeddha en Bodhisattva's door het geven van voedsel, bloemen, enz. Het zijn veganisten. Zij geloven in god en hel, leven na de dood en karma.



Verwante pagina's



Vragen en antwoorden

V: Wat is Han-boeddhisme?


A: Het Han-boeddhisme is een in Chinese karakters (hanzi) geschreven school van het boeddhisme uit de Oost-Aziatische cultuursfeer. Het wordt vooral beoefend in China, Japan, Korea en Vietnam en heeft een grote invloed gehad op de Oost-Aziatische cultuur.

V: Wat zijn de andere twee belangrijkste bestaande scholen van het boeddhisme?


A: De andere twee belangrijkste bestaande scholen van het boeddhisme zijn het Tibetaans boeddhisme en het Theravada.

V: Waar komt het Han-boeddhisme vandaan?


A: Het Han-boeddhisme komt voort uit het Mahayana, de tak van het boeddhisme die voornamelijk in het Sanskriet is geschreven en uit Noord-India komt.

V: Hoe werkt het Han-boeddhisme samen met Indiase religies?


A: Het Han-boeddhisme heeft veel interactie tussen de Indiase religies en de Chinese religies (zoals het Taoïsme).

V: In welke landen wordt het Han-boeddhisme voornamelijk beoefend?


A: Het Han-boeddhisme wordt vooral beoefend in China, Japan, Korea en Vietnam.

V: In welke taal werd Mahayana oorspronkelijk geschreven?



A: Mahayana werd oorspronkelijk voornamelijk in het Sanskriet geschreven.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3