Quattrocento
Quattrocento is de Italiaanse term die "vierhonderd" betekent voor de jaren die behoren tot de vijftiende eeuw. Het was een van de belangrijkste periodes van de Europese kunst en cultuur. Het begon in Italië en het is de eerste fase van de beweging die bekend staat als Renaissance.
Sandro Botticelli's Annunciatie, geschilderd van 1489-1490, is een voorbeeld van Quattrocento kunst.
Kenmerken
Het Quattrocento (1401-1500) begon in Florence, gepromoot door de familie Medici. In deze tijd werd de figuur van de kunstenaar en schepper opgelegd ten koste van de anonimiteit. De mens werd beschouwd als het meest perfecte werk van God, in de vroege renaissance kunstenaars.
In deze eeuw evolueren de schildertechnieken, krijgen de "perspectief", en in de beeldhouwkunst komt een verbetering gebaseerd op de imitatie van de klassieke Griekse en Romeinse kunst. Zelfs in de architectuur keert men terug naar de lijnen van de Romeinse monumenten.
Lorenzo de' Medici moedigde veel van zijn landgenoten aan om opdrachten te geven aan de belangrijkste kunstenaars van Florence, waaronder Leonardo da Vinci, Sandro Botticelli en Michelangelo Buonarroti.
De beste kunstenaars (na het genie van Leonardo da Vinci en Michelangelo Buonarroti, die voornamelijk tijdens het Cinquecento werkten) van deze periode zijn:
- Beeldhouwkunst: de beeldhouwers waren geïnteresseerd in het weergeven van het menselijk lichaam, zoals Donatello en Ghiberti.
- Schilderkunst: schilderijen in perspectief, die de diepte weergeven, zoals Masaccio, Fra Angelico, Sandro Botticelli, Piero della Francesca, Paolo Uccello, Filippo Lippi en Andrea Mantegna. In 1470 schildert Botticelli de beroemde Geboorte van Venus, in Florence.
- Architectuur: architecten zochten naar invoering van het ruimtedomein en zorgden voor eenvoudige elementen zoals Filippo Brunelleschi en Leon Battista Alberti.
In de literatuur is het Quattrocento vooral bekend vanwege Niccolò Machiavelli en Ludovico Ariosto. Het fundamentele kenmerk van dit literaire tijdperk is inderdaad dat het zich in alle kunstvormen vervolmaakte, met name door het essentieel Italiaanse karakter van de taal te verenigen met het classicisme van de stijl. Deze periode duurde tot ongeveer enkele jaren na 1494, toen Karel VIII van Frankrijk Italië binnendrong en het begin van de buitenlandse overheersing en politieke decadentie van Italië inluidde.
De beroemde literatoren van het Quattrocento waren opgeleid in de cultuur die in de vorige eeuw was ontstaan. Niccolò Machiavelli werd geboren in 1469, Michelangelo Buonarroti en Ludovico Ariosto in 1474, Jacopo Nardi in 1476, Gian Giorgio Trissino in 1478, Francesco Guicciardini in 1482, Pietro Pomponazzi in 1462, Marcello Adriani Virgilio in 1464 en Baldassare Castiglione in 1468.
De renaissancemuziek van het Quattrocento was gecentreerd rond Bartolomeo da Bologna. Na het einde van de "Bourgondische School" werd Italië immers de belangrijkste exponent van de renaissancemuziek en zette de vernieuwing voort met de Venetiaanse en de (iets conservatievere) Romeinse compositiescholen.
De geboorte van Venus' door Sandro Botticelli
