Roper vs. Simmons | Het Hof oordeelde dat het ongrondwettelijk is om iemand te executeren voor misdaden die hij of zij voor de leeftijd van 18 jaar heeft begaan

Geschiedenis

De eerste bekende minderjarige (kind onder de 18 jaar) die in Amerika werd geëxecuteerd was Thomas Granger. In 1642 werd hij op 16- of 17-jarige leeftijd geëxecuteerd wegens sodomie. Tussen 1642 en 2016 zijn in de Verenigde Staten 364 minderjarigen geëxecuteerd.

Tot 1988 stelde het Hooggerechtshof geen grenzen aan de leeftijd van een persoon om geëxecuteerd te worden. Dit betekende dat elke staat zijn eigen regels kon vaststellen. In sommige staten was de minimumleeftijd voor executie slechts 14 jaar. In 1944 bijvoorbeeld executeerde South Carolina een 14-jarige jongen, George Stinney, op de elektrische stoel. Stinney was de jongste persoon in de Verenigde Staten die in de 20e eeuw werd veroordeeld en geëxecuteerd.

Vroeger kwamen executies van minderjarigen veel vaker voor. Tussen 1976 en 2005 werden echter tweeëntwintig minderjarigen geëxecuteerd.

Het Hooggerechtshof begon eind jaren tachtig enkele grenzen te stellen aan executies van jongeren. In 1988 bepaalde het Hooggerechtshof in Thompson v. Oklahoma dat kinderen onder de zestien jaar niet mochten worden geëxecuteerd. Het jaar daarop bepaalde het Hof in de zaak Stanford tegen Kentucky echter dat minderjarigen van 16 en 17 jaar de doodstraf konden krijgen.

 
George Stinney, 14 jaar oud, geëxecuteerd in South Carolina in 1944.  

Achtergrond

Misdaad en proces

De zaak Simmons begon in Missouri in 1993. Christopher Simmons, die 17 was, maakte een plan om een vrouw genaamd Shirley Crook te vermoorden. Hij betrok twee jongere vrienden, Charles Benjamin en John Tessmer, bij het plan. Ze wilden inbreken in Crooks huis, spullen stelen, Crook vastbinden en van een brug gooien. Tessmer stapte op het laatste moment uit het plan. Simmons en Benjamin braken echter in bij Crook, brachten haar naar een staatspark en gooiden haar van een brug.

Simmons en Benjamin werden gepakt en berecht. Er was veel bewijs van wat ze hadden gedaan. Simmons had de moord toegegeven. Tessmer getuigde tegen Simmons en zei dat Simmons de misdaad van tevoren had gepland. (In de Amerikaanse wet maakt het vooruitdenken over het doden van iemand de moord tot moord in de eerste graad). De jury achtte Simmons schuldig en beval de doodstraf aan. De rechter was het daarmee eens.

Beroep

Simmons ging tegen zijn veroordeling in beroep. Elk hof van beroep dat zijn zaak behandelde was het eens met het doodvonnis van de oorspronkelijke jury. Toen besloot het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in Atkins v. Virginia 536 U.S. 304 (2002) dat het executeren van mensen met een verstandelijke handicap ongrondwettelijk is. Aangemoedigd diende Simmons een nieuw verzoekschrift in bij het Hooggerechtshof van Missouri. Dat hof besloot dat "een nationale consensus is ontstaan tegen de executie van jeugdige delinquenten", wat betekent dat in het hele land de meeste Amerikanen het niet eens zijn met het executeren van jeugdigen. Het hof oordeelde dat het executeren van minderjarigen een wrede en ongebruikelijke straf is, die in strijd is met het Achtste Amendement van de grondwet van de Verenigde Staten. De rechtbank veranderde Simmons' straf van de doodstraf in levenslang.

De staat Missouri ging in beroep bij het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten. Het Hof stemde ermee in de zaak te horen.

 

Besluit

Deze zaak verdeelde het Hooggerechtshof. Met 5-4 oordeelden zij dat het wreed en ongebruikelijk is om mensen te executeren die minderjarig waren toen zij hun misdaden begingen. Dit betekent dat het executeren van deze mensen in strijd is met het Achtste Amendement en ongrondwettelijk is. Dit besluit maakt het illegaal voor elke staat in het land om iemand te executeren die jonger was dan 18 jaar toen hij zijn misdaad pleegde.

Het Hof had een paar redenen om deze beslissing te nemen. Ten eerste voerden zij aan dat minderjarigen niet zo volwassen zijn als volwassenen. Ze schreven dat er veel onderzoek is dat dat aantoont:

• Tieners zijn roekelozer en nemen vaker beslissingen zonder erover na te denken
• Tieners hebben minder controle over hun gedrag
• Tieners doen vaker dingen onder druk van leeftijdsgenoten, niet omdat ze dat zelf willen.

Het Hof wees erop dat de meeste staten zich dit realiseerden en daarom tieners verboden te stemmen, in jury's zitting te nemen of te trouwen zonder toestemming van hun ouders.

Het Hof was het ook eens met het Hooggerechtshof van Missouri dat er een "nationale consensus" bestaat tegen het executeren van mensen die hun misdaden als minderjarige hebben begaan.

Tot slot keek het Hof naar wat andere landen in de wereld deden. Zij schreven dat:

• Slechts 7 andere landen dan de Verenigde Staten hadden ooit jeugdige delinquenten geëxecuteerd: Iran, Pakistan, Saoedi-Arabië, Jemen, Nigeria, de Democratische Republiek Congo en China.
• Sinds 1990 is elk van deze 7 landen echter gestopt met de doodstraf voor jeugdige delinquenten.
• De Verenigde Staten waren het enige land ter wereld dat jeugdige delinquenten executeerde...

 
Minimumleeftijden voor executies vóór Roper v. Simmons   Geen doodstraf   Minimumleeftijd van 18 jaar   Minimumleeftijd van 17 jaar   Minimumleeftijd van 14-16 jaar  

Effecten

Gevolgen voor andere terdoodveroordeelden

Toen het Hooggerechtshof Roper besliste, waren er 72 andere gevangenen in de Verenigde Staten die in de dodencel zaten voor misdaden die zij als minderjarige hadden begaan:

Staat:	Gevangenen in de dodencel:		Staat:	Gevangenen in de dodencel:
Texas	29		Alabama	1
Mississippi	5		Arizona	4
Louisiana	4		Noord-Carolina	4
Florida	3		Zuid-Carolina	3
Georgia	2		Pennsylvania	2
Nevada	1		Virginia	1

Deze mensen werden niet vrijgelaten. Hun doodvonnissen werden echter automatisch ingetrokken en zij werden veroordeeld om de rest van hun leven in de gevangenis door te brengen.

 

Gerelateerde pagina's

• Doodstraf in de Verenigde Staten