Titan (maan)

Titan (Oudgrieks: Τῑτάν) is een van de manen van Saturnus. Hij werd gevonden door Christiaan Huygens op 25 maart 1655.

Titan is de grootste maan van Saturnus en de op één na grootste in het zonnestelsel. Titan is groter dan de planeet Mercurius. Zijn equatoriale diameter (breedte aan de evenaar) bedraagt 5.150 km. Hij draait in een baan op 1.221.865 km afstand van Saturnus.

Titan heeft de meeste atmosfeer van alle manen, meer dan de aarde. Maar mensen kunnen die niet inademen, want hij is erg koud en giftig. De lucht bestaat uit stikstof en methaan. Titan is de enige plek in het zonnestelsel, behalve de aarde, met meren en veel vloeistof op zijn oppervlak. Maar de vloeistof is methaan, geen water.

Foto genomen door Cassini-HuygensZoom
Foto genomen door Cassini-Huygens

Foto genomen door Cassini-HuygensZoom
Foto genomen door Cassini-Huygens

Ontdekking

Titan werd op 25 maart 1655 ontdekt door Christiaan Huygens, een Nederlandse astronoom. Eerder, in 1610, had Galileo Galilei vier manen van Jupiter ontdekt. Dit inspireerde Huygens: hij wilde ook nieuwe manen ontdekken. Omdat Huygens ook de telescopen van die tijd had verbeterd, waardoor ze veel beter werden, dacht hij dat hij misschien wel een nieuwe maan kon ontdekken.

Christiaan en zijn broer Constantijn begonnen in 1650 met het bouwen van hun eigen telescopen. Met de eerste telescoop die hij ooit bouwde, was Christiaan Huygens in staat Titan te zien. Aanvankelijk noemde hij het "Luna Saturni", wat "de maan van Saturnus" betekent (hij wist niet dat er meer dan één was). In de loop der jaren zijn er veel andere manen ontdekt en tegenwoordig staat de maan bekend als "Titan" of als "Saturnus VI". De naam "Titan", en alle namen van de andere manen van Saturnus, stammen uit de Griekse legenden.

Een schets van een van Christiaan Huygens' telescopen, waarmee hij de ruimte bestudeerdeZoom
Een schets van een van Christiaan Huygens' telescopen, waarmee hij de ruimte bestudeerde

Ontdekking

Titan werd op 25 maart 1655 ontdekt door Christiaan Huygens, een Nederlandse astronoom. Eerder, in 1610, had Galileo Galilei vier manen van Jupiter ontdekt. Dit inspireerde Huygens: hij wilde ook nieuwe manen ontdekken. Omdat Huygens ook de telescopen van die tijd had verbeterd, waardoor ze veel beter werden, dacht hij dat hij misschien wel een nieuwe maan kon ontdekken.

Christiaan en zijn broer Constantijn begonnen in 1650 met het bouwen van hun eigen telescopen. Met de eerste telescoop die hij ooit bouwde, was Christiaan Huygens in staat Titan te zien. Aanvankelijk noemde hij het "Luna Saturni", wat "de maan van Saturnus" betekent (hij wist niet dat er meer dan één was). In de loop der jaren zijn er veel andere manen ontdekt en tegenwoordig staat de maan bekend als "Titan" of als "Saturnus VI". De naam "Titan", en alle namen van de andere manen van Saturnus, stammen uit de Griekse legenden.

Een schets van een van Christiaan Huygens' telescopen, waarmee hij de ruimte bestudeerdeZoom
Een schets van een van Christiaan Huygens' telescopen, waarmee hij de ruimte bestudeerde

Structuur

Titan is de enige maan in het zonnestelsel die een dikke atmosfeer heeft (de gassen die een planeet of maan omgeven). Nadat het ruimtevaartuig Voyager I de maan op 12 november 1979 bezocht, toonde het aan dat het oppervlak van Titan (het maanniveau) schuilgaat onder een atmosfeer die 900 km dik is. Voordien dacht iedereen dat Titan de grootste maan in het zonnestelsel was. Nu weten we dat het de op één na grootste maan is, na Ganymedes, een van de manen van Jupiter.

Titan is kleiner dan Ganymedes, maar toch ongeveer even groot. Hij is ook bijna even groot als de iets kleinere Callisto, een andere maan van Jupiter. Titan is niet alleen een grote maan, hij is zelfs groter dan de planeet Mercurius, maar hij heeft ook maar half zoveel massa (hij is veel lichter). Omdat Titan niet veel massa heeft, denken wetenschappers dat Titan gemaakt is van materie die niet erg zwaar is, met name bevroren water en ammoniak. Sommige wetenschappers denken dat er onder het oppervlak veel vloeibaar water en ammoniak zit, genoeg om een hele oceaan te vullen. Deze wetenschappers denken dat er zich in deze oceaan een vorm van leven zou kunnen bevinden.

In het centrum van Titan bevindt zich een rotsachtige kern van ongeveer 3400 km dik. Deze kern bestaat uit silicaten en metalen. De zwaartekracht (de kracht die alles aan de grond houdt) is een stuk zwakker dan hier op aarde. Als je op aarde 1 meter hoog zou kunnen springen, zou je dat op Titan 7 meter hoog kunnen.

Titan (in blauw) heeft een zeer dikke gaslaag (in geel) om zich heen, waardoor hij veel groter lijkt dan hij in werkelijkheid isZoom
Titan (in blauw) heeft een zeer dikke gaslaag (in geel) om zich heen, waardoor hij veel groter lijkt dan hij in werkelijkheid is

Structuur

Titan is de enige maan in het zonnestelsel die een dikke atmosfeer heeft (de gassen die een planeet of maan omgeven). Nadat het ruimtevaartuig Voyager I de maan op 12 november 1979 bezocht, toonde het aan dat het oppervlak van Titan (het maanniveau) schuilgaat onder een atmosfeer die 900 km dik is. Voordien dacht iedereen dat Titan de grootste maan in het zonnestelsel was. Nu weten we dat het de op één na grootste maan is, na Ganymedes, een van de manen van Jupiter.

Titan is kleiner dan Ganymedes, maar toch ongeveer even groot. Hij is ook bijna even groot als de iets kleinere Callisto, een andere maan van Jupiter. Titan is niet alleen een grote maan, hij is zelfs groter dan de planeet Mercurius, maar hij heeft ook maar half zoveel massa (hij is veel lichter). Omdat Titan niet veel massa heeft, denken wetenschappers dat Titan gemaakt is van materie die niet erg zwaar is, met name bevroren water en ammoniak. Sommige wetenschappers denken dat er onder het oppervlak veel vloeibaar water en ammoniak zit, genoeg om een hele oceaan te vullen. Deze wetenschappers denken dat er zich in deze oceaan een vorm van leven zou kunnen bevinden.

In het centrum van Titan bevindt zich een rotsachtige kern van ongeveer 3400 km dik. Deze kern bestaat uit silicaten en metalen. De zwaartekracht (de kracht die alles aan de grond houdt) is een stuk zwakker dan hier op aarde. Als je op aarde 1 meter hoog zou kunnen springen, zou je dat op Titan 7 meter hoog kunnen.

Titan (in blauw) heeft een zeer dikke gaslaag (in geel) om zich heen, waardoor hij veel groter lijkt dan hij in werkelijkheid isZoom
Titan (in blauw) heeft een zeer dikke gaslaag (in geel) om zich heen, waardoor hij veel groter lijkt dan hij in werkelijkheid is

Beweging

Titan doet er 15 dagen en 22 uur over om rond Saturnus te draaien. Dit is bijna dezelfde tijd die Saturnus nodig heeft om rond zijn eigen as te draaien - één volledige rotatie. Dit staat bekend als "synchrone rotatie", wat betekent dat dezelfde kant van Titan altijd naar Saturnus is gericht.

Het pad dat Titan aflegt, zijn baan, ligt heel dicht bij een cirkel, maar niet helemaal. We gebruiken het woord "excentriciteit" om het pad te beschrijven dat een maan of planeet aflegt. Een beeld met een excentriciteit van 0 (nul) heeft een pad dat een perfecte cirkel is. Als de excentriciteit meer dan 0 is, is het pad minder rond (zie onderstaande afbeelding). Titans excentriciteit is 0.028, heel dicht bij nul.

Een voorbeeld van "synchrone rotatie": de maan doet er even lang over om rond de planeet te draaien als de planeet er over doet om rond zijn eigen as te draaien. Dit betekent dat dezelfde kant van de maan altijd naar de planeet is gericht en in dit voorbeeld zullen de mensen die op de planeet wonen nooit de groene kant van de maan kunnen zien. 

 

"Excentriciteit" beschrijft het pad dat een planeet of maan aflegt. Als de excentriciteit, of "e" in het plaatje, 0 (nul) is, is het pad een perfecte cirkel. Als de excentriciteit hoger is dan 0, wordt het pad minder rond. 

Beweging

Titan doet er 15 dagen en 22 uur over om rond Saturnus te draaien. Dit is bijna dezelfde tijd die Saturnus nodig heeft om rond zijn eigen as te draaien - één volledige rotatie. Dit staat bekend als "synchrone rotatie", wat betekent dat dezelfde kant van Titan altijd naar Saturnus is gericht.

Het pad dat Titan aflegt, zijn baan, ligt heel dicht bij een cirkel, maar niet helemaal. We gebruiken het woord "excentriciteit" om het pad te beschrijven dat een maan of planeet aflegt. Een beeld met een excentriciteit van 0 (nul) heeft een pad dat een perfecte cirkel is. Als de excentriciteit meer dan 0 is, is het pad minder rond (zie onderstaande afbeelding). Titans excentriciteit is 0.028, heel dicht bij nul.

·        

Een voorbeeld van "synchrone rotatie": de maan doet er even lang over om rond de planeet te draaien als de planeet er over doet om rond zijn eigen as te draaien. Dit betekent dat dezelfde kant van de maan altijd naar de planeet is gericht en in dit voorbeeld zullen de mensen die op de planeet wonen nooit de groene kant van de maan kunnen zien.

·        

"Excentriciteit" beschrijft het pad dat een planeet of maan aflegt. Als de excentriciteit, of "e" in het plaatje, 0 (nul) is, is het pad een perfecte cirkel. Als de excentriciteit hoger is dan 0, wordt het pad minder rond.

Cassini-Huygens missie

Op 1 juli 2004 kwam de Cassini-Huygens sonde in een baan rond Saturnus. Op 25 december 2004 scheidde de Huygens-sonde zich af van de Cassini sonde en begon in de richting van Titan te bewegen. Op 14 januari 2005 landde hij op het oppervlak van Titan. Hij landde op een droog oppervlak, maar bevestigde dat er grote hoeveelheden vloeistof op de maan aanwezig zijn. De Cassini sonde ging door met het verzamelen van gegevens over Titan en een aantal van de ijzige manen. Hij vond bewijs dat de maan Enceladus water had dat uit zijn geisers kwam. In juli 2006 bewees Cassini ook dat Titan koolwaterstofmeren heeft, dicht bij zijn noordpool. In maart 2007 ontdekte hij een groot koolwaterstofmeer ter grootte van de Kaspische Zee nabij zijn noordpool. Het meer van vloeibaar methaan heeft de naam Kraken Mare gekregen. In 2009 toonde Nasa een foto waarop te zien was hoe het zonlicht weerkaatste op het oppervlak van het meer. Dit was de allereerste foto van vloeistof op een andere wereld.

In 2012 ontdekten onderzoekers van de NASA dat Titan een vage lichtgloed afgeeft. Dit wordt vermoedelijk veroorzaakt door complexe chemische reacties in de atmosfeer van Titan. Dit soort licht wordt een airglow genoemd.

Een artist's impression van Cassini in een baan rond Saturnus.Zoom
Een artist's impression van Cassini in een baan rond Saturnus.

Cassini-Huygens missie

Op 1 juli 2004 kwam de Cassini-Huygens sonde in een baan rond Saturnus. Op 25 december 2004 scheidde de Huygens-sonde zich af van de Cassini sonde en begon in de richting van Titan te bewegen. Op 14 januari 2005 landde hij op het oppervlak van Titan. Hij landde op een droog oppervlak, maar bevestigde dat er grote hoeveelheden vloeistof op de maan aanwezig zijn. De Cassini sonde ging door met het verzamelen van gegevens over Titan en een aantal van de ijzige manen. Hij vond bewijs dat de maan Enceladus water had dat uit zijn geisers kwam. In juli 2006 bewees Cassini ook dat Titan koolwaterstofmeren heeft, dicht bij zijn noordpool. In maart 2007 ontdekte hij een groot koolwaterstofmeer ter grootte van de Kaspische Zee nabij zijn noordpool. Het meer van vloeibaar methaan heeft de naam Kraken Mare gekregen. In 2009 toonde Nasa een foto waarop te zien was hoe het zonlicht weerkaatste op het oppervlak van het meer. Dit was de allereerste foto van vloeistof op een andere wereld.

In 2012 ontdekten onderzoekers van de NASA dat Titan een vage lichtgloed afgeeft. Dit wordt vermoedelijk veroorzaakt door complexe chemische reacties in de atmosfeer van Titan. Dit soort licht wordt een airglow genoemd.

Een artist's impression van Cassini in een baan rond Saturnus.Zoom
Een artist's impression van Cassini in een baan rond Saturnus.

Verwante pagina's

Verwante pagina's

Vragen en antwoorden

V: Wat is Titan?


A: Titan is een maan die rond Saturnus draait.

V: Wie heeft Titan ontdekt?


A: Titan werd op 25 maart 1655 ontdekt door Christiaan Huygens.

V: Wat maakt Titan uniek?


A: Titan is de enige maan in het zonnestelsel met een atmosfeer en heeft meren en veel vloeistof op zijn oppervlak.

V: Hoe groot is Titan in vergelijking met andere objecten in het zonnestelsel?


A: Titan is de grootste maan van Saturnus en de op één na grootste in het zonnestelsel. Hij is groter dan de planeet Mercurius, maar heeft minder massa.

V: Waar is de atmosfeer van Titan van gemaakt?


A: De atmosfeer van Titan bestaat uit stikstof en methaan en is dikker dan de atmosfeer van de Aarde.

V: Waarom kunnen mensen de atmosfeer van Titan niet inademen?


A: Mensen kunnen de atmosfeer van Titan niet inademen omdat deze erg koud en giftig is.

V: Wat voor soort vloeistof bevindt zich op het oppervlak van Titan?


A: De vloeistof op het oppervlak van Titan is methaan, geen water.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3