Île de la Tortue
Île de la Tortue (eiland Tortuga in het Engels, Il Latòti in Kréyòl) is een Caraïbisch eiland dat deel uitmaakt van Haïti, voor de noordwestkust van Hispaniola. De Taíno naam was Baynei.
In de 17e eeuw was het eiland een belangrijk centrum voor piraterij in het Caraïbisch gebied, waar piraten hun gestolen goederen uit schepen en steden verhandelden en dagenlang verbleven voordat zij erop uit trokken om te proberen andere schepen te veroveren.
Geografie
In de geologie wordt het beschouwd als het westelijke uiteinde van het gebied van de Cordillera Septentrional ("noordelijke bergketen") van het eiland Hispaniola, ook al is het eiland Tortuga gescheiden van het hoofdeiland.
Het eiland Tortuga wordt van de noordkust van Haïti gescheiden door een zeestraat van 8,9 tot 15 km die het Canal de la Tortue ("Kanaal van La Tortue") wordt genoemd. Het eiland is 37,5 km lang en ongeveer 7 km breed, met een oppervlakte van 193 km². Er zijn geen hoge bergen, maar het grootste deel van het land is tussen 240 en 300 meter hoog; het hoogste punt is Morne La Visite (340 m).
Het eiland is een commune (zoals gemeente), in het departement Nord. Het maakt deel uit van het arrondissement Port-de-Paix, een deel van een departement als een arrondissement.
Bevolking
In 2004 woonden er 30.000 mensen op het eiland Tortuga. Er zijn slechts kleine steden; Aux Palmistes, in het zuidoosten, is de grootste stad van het eiland.
Geschiedenis
Christoffel Columbus zag dit eiland op 6 december 1492 en bezocht het op 14 december. Hij noemde het eiland La Tortuga, Spaans voor "De Schildpad", omdat het, vanuit zee gezien, de vorm van een schildpad heeft.
De Spanjaarden waren niet geïnteresseerd in het eiland Tortuga omdat zij probeerden een kolonie te stichten op het grote eiland Hispaniola. En zo was dit eiland voor het grootste deel van de 16e eeuw zonder mensen.
Mensen uit verschillende Europese landen, vooral uit Engeland, kwamen op dit eiland wonen. In 1625 kwamen Fransen van het eiland Saint Kitts naar dit eiland. Zij woonden op het zuidelijke deel van het eiland waar vlakke grond is en probeerden er gewassen zoals tabak te verbouwen. Zij trokken ook naar Hispaniola, dat zij la Grande Terre ("het Grote Land") noemden, om op wilde koeien en varkens te jagen en omdat zij een Taíno kooktechniek met rook gebruikten, bekend als "boucan", stonden zij bekend als boucaniers ("boekaniers"). Zij verkochten het gerookte vlees en het leer (droge huid gebruikt om schoeisel en kleding te maken) aan de schepen die naar het eiland kwamen.
De Spanjaarden probeerden deze mensen van het eiland te krijgen en zij vielen het eiland verschillende keren binnen, maar telkens keerden zij terug naar Hispaniola en werd het eiland Tortuga weer ingenomen. In 1640 werd een Franse ingenieur genaamd Jean La Vasseur gestuurd om Tortuga te besturen. Hij bouwde Fort de Rocher [1640]. La Vasseur opende de haven voor vogelvrij verklaarden van alle naties.
Vanaf het eiland Tortuga trokken de mensen naar het noordelijke deel van Hispaniola, vooral in de gebieden rond de grote vlakten, waar steden als Port-de-Paix (1665), Cap-Français (1670) en Fort-Dauphin (1731) werden gesticht. Daarna verloor het eiland Tortuga zijn belang en na die jaren hebben hier nog maar weinig mensen gewoond, ook nu nog niet.
Toerisme
Er zijn verschillende goede stranden op het eiland Tortuga; Point Saline, op de westpunt, wordt door velen beschouwd als het beste strand van het eiland.
In Basse-Terre, aan de zuidoostkust, zijn nog overblijfselen te zien van het Fort de la Roche dat in 1630 door de Fransen werd gebouwd.
Er zijn verschillende interessante grotten, zoals La Grotte au Bassin, La Grotte de la Galerie en andere.
