Reuzenschildpadden
Reuzenschildpadden hebben zich op een aantal tropische eilanden ontwikkeld. Ze kunnen tot 3 of 400 kg (660-880 lbs) wegen en kunnen 1,3 tot 1,9 m (4-5,9 ft) lang worden (rekeningen variëren). Ze leven, of leefden (sommige soorten zijn onlangs uitgestorven), in de Seychellen, de Mascarenes en de Galapagos. Vandaag de dag leeft de grootste populatie ter wereld op het Aldabra-atol op de Seychellen, waar ongeveer 150.000 individuen leven. Hoewel ze er gelijkaardig uitzien, vertegenwoordigen de schildpadden afzonderlijke takken van de evolutie. De Seychellen en Mascarenes schildpadden komen oorspronkelijk uit het nabijgelegen Madagaskar, terwijl de Galapagos schildpadden uit het nabijgelegen Ecuador komen. Hun gelijkenis is een voorbeeld van convergerende evolutie.
Deze schildpadden zijn in staat om meer dan 100 jaar in het wild te leven. Dit maakt hen tot de langstlevende gewervelde dieren. De langst levende overlevende is 182 jaar oud (waarschijnlijk).
De Madagaskische schildpad "Tu'i Malila" was 188 jaar oud bij zijn dood in Tonga in 1965. "Harriet" werd door de Australische Dierentuin gemeld als 176 jaar oud toen ze stierf in 2006. Ook stierf op 23 maart 2006 een Aldabra reuzenschildpad genaamd "Adwaita" in Alipore Zoological Gardens in Kolkata. Hij werd in de jaren 1870 naar de dierentuin gebracht vanuit het landgoed van Lord Robert Clive. Hij was ongeveer 255 jaar oud toen hij stierf.
Rond de tijd dat ze werden ontdekt, werden ze in zulke grote hoeveelheden gevangen en gedood voor voedsel dat ze tegen 1900 vrijwel uitgestorven waren. Reuzenschildpadden vallen nu onder strenge beschermingswetten en worden ingedeeld als bedreigde diersoorten.
In de 16e en 17e eeuw werden de Galápagos bezocht door boekaniers die op Spaanse schatkistschepen jaagden. Het vullen van een scheepsruim met schildpadden was een makkelijke manier om voedsel op te slaan, een traditie die door de walvisjagers in de eeuwen daarna werd voortgezet. "walvisjagers waren bijna lyrisch in hun lof over schildpaddenvlees, en noemden het veel lekkerder dan kip, varkensvlees of rundvlees". Ze zeiden dat het vlees van de reuzenschildpad "sappig vlees was en de olie van hun lichaam zo zuiver als boter, maar het beste van alles was dat de reuzen een jaar of langer konden overwinteren in het vocht van een schip".
Minstens vijf soorten van het geslacht Cylindraspis zijn in historische tijden uitgestorven. Ze leefden op de Mascarene Eilanden (Mauritius, Rodrigues en Réunion) in de Indische Oceaan.
Aldabra-reuzenschildpad
Een Galápagoschildpad.
Een Galapagos schildpad, Chelonoidis nigra op het eiland Santa Cruz.
Galapagoschildpad
De Galápagoschildpad of Galápagosreuzenschildpad (Chelonoidis nigra) is de grootste levende schildpadsoort en het 10e levende reptiel.
De schildpad leeft in zeven van de Galápagoseilanden. Het eiland is een vulkanische archipel ongeveer 1.000 km (620 mi) ten westen van het Ecuadoraanse vasteland. Spaanse ontdekkingsreizigers, die de eilanden in de 16e eeuw ontdekten, noemden ze naar de Spaanse galápago, wat schildpad betekent.
Hun schelpgrootte en vorm zijn verschillend tussen de populaties. Op eilanden met vochtige hooglanden zijn de schildpadden groter, met koepelvormige schelpen en korte nekken. Op eilanden met droge laaglanden zijn de schildpadden kleiner, met "saddleback" schelpen en lange nekken. Charles Darwin's observaties van deze verschillen op de tweede reis van de Beagle in 1835, hielpen hem om zijn evolutietheorie te ontwikkelen.
De populatie van de Galápagoschildpad wordt steeds kleiner. In de 16e eeuw waren er meer dan 250.000 individuen. In de jaren zeventig werd dat aantal kleiner tot ongeveer 3.000. De afname wordt vermoedelijk veroorzaakt door overexploitatie, habitatverlies en geïntroduceerde soorten op de eilanden zoals ratten, geiten en varkens. Tien ondersoorten van de oorspronkelijke vijftien overleven in het wild. Een elfde ondersoort (C. n. abingdoni) had slechts één bekend levend individu. Hij werd in gevangenschap gehouden. "Lonesome George" stierf in juni 2012.
Er zijn veel inspanningen gedaan voor het behoud van de natuur. Hierdoor zijn duizenden in gevangenschap gefokte jongeren op hun thuiseilanden vrijgelaten. Hierdoor groeide de populatie tot 19.000 aan het begin van de 21e eeuw. De soort wordt echter nog steeds als "kwetsbaar" geclassificeerd door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN).
Aldabra-reuzenschildpad
De belangrijkste populatie van de Aldabra-reuzenschildpad leeft op de eilanden van het Aldabra-atol op de Seychellen. De atol is beschermd tegen de invloed van de mens en herbergt zo'n 100.000 reuzenschildpadden, de grootste populatie van het dier ter wereld. Een andere geïsoleerde populatie van de soort leeft op het eiland Changuu, in de buurt van Zanzibar en andere populaties in gevangenschap bevinden zich in natuurbeschermingsparken op Mauritius en Rodrigues. De schildpadden exploiteren veel verschillende soorten habitats, waaronder graslanden, laag struikgewas, mangrove-moerassen en kustduinen.
De soort heet Aldabrachelys gigantea of Dipsochelys dussumieri. De namen verwijzen naar dezelfde schildpad.
Een geïsoleerde bevolking woont op Changuu eiland in Zanzibar.
Vragen en antwoorden
V: Wat is het maximale gewicht van een reuzenschildpad?
A: Reuzenschildpadden kunnen tot 3 of 400 kg (660-880 lbs) wegen.
V: Hoe lang kunnen reuzenschildpadden in het wild leven?
A: Reuzenschildpadden kunnen in het wild meer dan 100 jaar oud worden.
V: Waar leven tegenwoordig de meeste reuzenschildpadden?
A: De grootste populatie reuzenschildpadden ter wereld leeft op het Aldabra Atol op de Seychellen, waar ongeveer 150.000 exemplaren leven.
V: Hoe zijn de verschillende soorten reuzenschildpadden ontstaan?
A: De Seychellen- en Mascarenschildpadden komen oorspronkelijk uit het nabijgelegen Madagaskar, terwijl de Galapagos-schildpadden uit het nabijgelegen Ecuador komen. Hun gelijkenis is een voorbeeld van convergente evolutie.
V: Wat gebeurde er in de 16e en 17e eeuw met de populaties reuzenschildpadden?
A: In deze periode werden ze in zulke grote hoeveelheden gevangen en gedood voor voedsel dat ze tegen 1900 vrijwel uitgestorven waren.
V: Hoeveel soorten Cylindraspis zijn sinds de geschiedenis uitgestorven?
A: Ten minste vijf soorten Cylindraspis zijn sinds de geschiedenis uitgestorven.
