Galapagoseilanden
De Galápagos-eilanden (Archipiélago de Colón in het Spaans) zijn een eilandengroep in de Stille Oceaan die nu tot Ecuador behoort. De eilanden zijn beroemd om hun vele inheemse dieren, waaronder reuzenschildpadden, die nergens anders op aarde worden aangetroffen. Deze dieren hielpen Charles Darwin op weg naar zijn theorie van evolutie door natuurlijke selectie nadat hij de eilanden in 1835 had bezocht.
97% van de eilanden is een nationaal park, met uitzondering van de bewoonde delen. Het Nationaal Park Galápagos staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO (1978), is een zeereservaat (1980) en een biosfeerreservaat (1986).
De Galápagos Eilanden liggen bij Ecuador in de Stille Oceaan
De Galápagos Eilanden liggen bij Ecuador in de Stille Oceaan
Media afspelen Animatie kaart van de Galápagos Eilanden van Ecuador
Uitzicht vanaf Bartolomé Eiland, Galápagos Eilanden
Darwin's Boog op Darwin Eiland in de Galapagos.
Zee leguaan.
Grapsus grapsus, Galapagos.
De Galápagos landleguaan koesterend op een rots
Blauwvoetgenten.
Het beroemde baltsritueel van golvende albatrossen
Zeeleeuwen in de Galápagos zijn enigszins tam, en erg nieuwsgierig.
Zoetwater zwemmen in Puerto Ayora, Galapagos op het eiland Santa Cruz.
Galápagosschildpad op het eiland Santa Cruz, Galápagos
Puerto Ayora bij nacht op het eiland Santa Cruz op de Galapagos Eilanden in Ecuador.
Plaats
De Galápagoseilanden liggen op de evenaar, 973 km (604 mijl) van Ecuador in Zuid-Amerika. Er zijn 19 eilanden met een totaal van 8.010 vierkante km land. De eilanden zijn ontstaan uit vulkanen, en vulkanen maken vandaag de dag nog steeds de eilanden Isabela en Fernandina. De meest recente vulkaanuitbarsting was Cerro Azul in mei 2008 op het eiland Isabela.
Mensen
In 2001 woonden er ongeveer 18.000 mensen op de Galápagos Eilanden. De meeste mensen zijn de laatste jaren van het vasteland van Ecuador naar de eilanden gekomen om er te wonen (in 1972 woonden er ongeveer 3500 mensen op de eilanden). De meeste mensen behoren tot de etnische groep Mestizo, de afstammelingen van Spaanse en inheemse Amerikaanse volkeren.
Er wonen mensen op slechts 5 van de 19 eilanden van de Galápagos: Baltra, Floreana, Isabela, San Cristobal en Santa Cruz. Puerto Ayora is de grootste stad, waar ongeveer 10.000 mensen wonen. Puerto Ayora ligt op het eiland Santa Cruz. De tweede grootste stad is Puerto Baquerizo Moreno op San Cristobal met ongeveer 5.600 mensen. Puerto Villamil is de stad op het eiland Isabela, waar ongeveer 2.000 mensen wonen. In 2012 woonden er ongeveer 30.000 mensen op de Galapagos.
Het toerisme is de laatste twee decennia gestaag gegroeid; in 2012 zullen naar schatting 200.000 toeristen de Galápagoseilanden bezoeken.
Galápagos Provincie
De eilanden zijn een van de 24 provincies van Ecuador. De hoofdstad van de provincie is Puerto Baquerizo Moreno, een stad met 5.600 inwoners.
Er zijn drie kantons in de provincie. Elk kanton heeft een zetel, die een stad is zoals een hoofdstad. Alle eilanden van de provincie liggen in één van de drie kantons.
Canton | Kanton zetel | Belangrijkste eilanden |
Kanton Isabela | Puerto Villamil | Darwin, Fernandina, Isabela, Wolf |
Kanton San Cristóbal | Puerto Baquerizo Moreno | Española, Floreana, Genovesa, San Cristóbal, Santa Fe |
Kanton Santa Cruz | Puerto Ayora | Baltra, Bartolomé, Marchena, North Seymour, Pinta, Pinzón, Rábida, Santa Cruz, Santiago |
Verwante pagina's
- Lijst van werelderfgoederen in Ecuador
Opmerkelijke soorten
Opmerkelijke soorten zijn:
- Leguanen
- Galápagos landleguanen, Conolophus spp.
- De zeeleguaan, Amblyrhynchus cristatus, de enige leguaan die zich voedt in de zee
- Chelonia
- Galápagosschildpad (Galápagos giant tortoise), Geochelone elephantopus, bekend als galápago in het Spaans, het gaf de naam aan de eilanden
- Galápagosschildpad, Chelonia mydas agassisi, een ondersoort van de groene schildpad
- Vogels
- Vluchtloze aalscholver, Phalacrocorax harrisi
- Grote fregatvogel en prachtige fregatvogel
- Blauwvoetgent, Sula nebouxii, populair bij bezoekers vanwege hun grote blauwe voeten waarmee ze pronken tijdens de balts
- Galápagospinguïn, Spheniscus mendiculus, de enige nog levende tropische pinguïn
- Golvende albatros, Phoebastria irrorata, de enige levende tropische albatros
- Galápagos havik, Buteo galapagoensis, de belangrijkste aaseter van de eilanden en "milieupolitie"
- Vier endemische soorten van de Galápagos spotvogels, Nesomimus, de eerste soort waarvan Darwin opmerkte dat ze van eiland tot eiland verschilden
- Dertien endemische soorten tanagers, in de volksmond Darwin's vinken genoemd. Onder hen is de scherpbekgrondvink Geospiza difficilis septentrionalis die soms de "vampiervink" wordt genoemd vanwege zijn bloedzuigende gewoonten, en de spechtvink, Camarhynchus pallidus, die gereedschap gebruikt.
- Zoogdieren
- Galápagoszeeleeuwen, Zalophus wollebaeki, nauw verwant met de Californische zeeleeuw, maar kleiner
- Stekelhuidigen
- Zeekomkommers, de oorzaak van milieugevechten met vissers over quota's van deze dure Aziatische delicatesse
Vragen en antwoorden
V: Waar liggen de Galápagoseilanden?
A: De Galápagoseilanden liggen in de Stille Oceaan en horen bij Ecuador.
V: Wat voor dieren komen er voor op de Galápagos Eilanden?
A: De Galápagos Eilanden staan bekend om hun vele inheemse dieren, waaronder reuzenschildpadden, die nergens anders op aarde voorkomen.
V: Wat betekent de term Archipiélago de Colón?
A: De term Archipiélago de Colón is de Spaanse naam voor de Galápagos Eilanden.
V: Wie bezocht de Galápagoseilanden in 1835?
A: Charles Darwin bezocht de Galápagoseilanden in 1835.
V: Welke theorie ontwikkelde Charles Darwin na zijn bezoek aan de Galápagoseilanden?
A: Charles Darwin ontwikkelde zijn theorie over evolutie door natuurlijke selectie na een bezoek aan de Galápagoseilanden.
V: Hoeveel van de Galápagoseilanden zijn een nationaal park?
A: 97% van de Galápagoseilanden is een nationaal park, met uitzondering van de bewoonde delen.
V: Wat voor soort benamingen heeft het Nationaal Park Galápagos?
A: Het Galápagos National Park staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO (1978), is een zeereservaat (1980) en een biosfeerreservaat (1986).