Barry Tuckwell
Barry Emmanuel Tuckwell AC OBE (5 maart 1931 - 16 januari 2020) was een Australische hoornist. Hij bracht het grootste deel van zijn professionele leven door in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Tuckwell in 2008
Vroeg leven en onderwijs
Barry Tuckwell werd geboren op 5 maart 1931 in Melbourne. Zijn jongere zus Patricia is violiste en fotomodel, algemeen bekend als Bambi. Zij trouwde met een fotograaf en later met George Lascelles, 7e graaf van Harewood, een neef van koningin Elizabeth II.
Tuckwell werd koorknaap in St Andrew's Cathedral, Sydney, waar hij piano, orgel en viool studeerde. Toen hij 13 was, begon hij de Franse hoorn te leren. Na zes maanden speelde hij er professioneel op. Hij studeerde aan het Sydney Conservatorium of Music bij Alan Mann, een van de bekendste koperblazers van Australië.
Uitvoerende carrière
Orkest
Op 15-jarige leeftijd kreeg hij de functie van derde hoorn bij het Melbourne Symphony Orchestra. Een jaar later trad hij toe tot het Sydney Symphony Orchestra onder leiding van Eugene Goossens, waar hij drie en een half jaar bleef voordat hij naar Engeland vertrok. Zijn eerste aanstelling in 1951 was bij het Hallé Orchestra onder leiding van Sir John Barbirolli. Na twee jaar ging hij naar het Scottish National Orchestra onder leiding van Karl Rankl en een jaar later naar het Bournemouth Symphony Orchestra onder leiding van Charles Groves. In 1955 werd hij benoemd tot eerste hoorn bij het London Symphony Orchestra.
Hij werkte 13 jaar bij het LSO, dat een coöperatief orkest is (de spelers beslissen zelf hoe het orkest wordt geleid). Hij werd gekozen in de Raad van Bestuur en was zes jaar lang voorzitter van de Raad van Bestuur. De belangrijkste dirigenten in deze periode waren Josef Krips, Pierre Monteux, István Kertész en André Previn.
Solist
Tuckwell verliet het orkest in 1968 en bracht de rest van zijn carrière door als solist en dirigent. Hij werd zeer beroemd, maakte meer dan 50 opnames en ontving drie Grammy Award nominaties. In 1962 vormde hij een trio met Brenton Langbein (viool) en Maureen Jones (piano) voor een uitvoering van het Horn Trio van Don Banks, in opdracht van het Edinburgh Festival. Het trio speelde jarenlang samen muziek van Johannes Brahms, Charles Koechlin en anderen. Hij speelde ook in een blaaskwintet en was bekend als dirigent.
Veel componisten hebben werken geschreven voor Barry Tuckwell. Daartoe behoren concerti van Oliver Knussen, Don Banks, Gunther Schuller, Robin Holloway en Thea Musgrave. Richard Rodney Bennett schreef voor hem "Acteon" voor hoorn en groot orkest.
Schriften
Barry Tuckwell heeft drie belangrijke boeken geschreven over de hoorn en het hoornspel. Voor de Yehudi Menuhin Music Guides schreef hij het boek over de hoorn. Hij schreef een uitstekend boek over hoorn spelen en Fifty First Exercises.
Onderwijs
Tuckwell is beroemd om zijn onderwijs. Hij was Artist-in-Residence aan Dartmouth College en Pomona College in de VS, en hij was professor hoorn aan de Royal Academy of Music in Londen van 1963 tot 1974. In de jaren 1980 en 1990 doceerde hij aan het Peabody Conservatory in Baltimore. Hij was Professorial Fellow aan de Universiteit van Melbourne en was enkele jaren gastheer van het jaarlijkse Barry Tuckwell Institute aan de Colorado Mesa University in Grand Junction, Colorado.
Dood
Tuckwell overleed op 17 januari 2020 in Melbourne aan een hart- en vaatziekte op 88-jarige leeftijd.
Prijzen en onderscheidingen
Barry Tuckwell heeft vele onderscheidingen ontvangen, waaronder de Order of the British Empire in 1965 en een Companion of the Order of Australia in 1992.