Teatro San Carlo
Het Teatro di San Carlo is een beroemd operagebouw in Napels, Italië. Het wordt ook wel het Teatro San Carlo of gewoon San Carlo genoemd. De naam betekent Theater van Sint Karel. Het werd gebouwd in 1737. Toen het voor het eerst werd gebouwd, was het het grootste operahuis ter wereld. Vandaag de dag is het nog steeds een van de grootste operahuizen van Italië. Het is ook het oudste operahuis in Italië. Veel opera's werden voor het eerst opgevoerd in het Teatro di San Carlo. Zeventien opera's van Donizetti en acht opera's van Rossini werden er voor het eerst opgevoerd.
De voorgevel van het Teatro di San Carlo
Geschiedenis van Teatro di San Carlo
De nieuwe koning van Napels, Karel VII, was zeer geïnteresseerd in de kunsten. Hij wilde dat de stad een nieuw en mooi operagebouw kreeg. Het oude, het Teatro San Bartolomeo, was in verval geraakt. Koning Karel betaalde voor de bouw van het nieuwe theater. Het werd gebouwd op een stuk grond naast zijn paleis en ontworpen door Giovanni Antonio Medrano (1703 - 1760). De bouw van het nieuwe theater nam slechts zeven maanden in beslag. Het werd geopend op 4 maart 1737. De eerste opera die er werd opgevoerd was Achille in Sciro (Achilles in Skyros). De beroemde Italiaanse dichter, Metastasio, schreef de tekst en het verhaal. Domenico Sarro schreef de muziek. Hij dirigeerde ook het orkest.
Het gebouw brandde af op 12 februari 1816. Zes dagen na de brand vroeg koning Ferdinand IV (de zoon van koning Karel) de architect Antonio Niccolini om het theater opnieuw te bouwen. Nicolini gebruikte de ontwerpen van Medrano, maar maakte het toneel groter. De binnenkant van het nieuwe Teatro di San Carlo was nog mooier dan de eerste. Het nieuwe theater werd geopend op 12 januari 1817, met een opera van Simon Mayr, Il sogno di Partenope (Partenope's Droom). Sindsdien werden er slechts kleine veranderingen aan het gebouw aangebracht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het beschadigd door bommen, maar Amerikaanse en Britse soldaten repareerden het al snel.
Vandaag
Zoals de meeste Italiaanse operahuizen is het Teatro di San Carlo gebouwd in de vorm van een hoefijzer. Het heeft beneden zitplaatsen, de zalen. Er zijn nog zes niveaus met zitplaatsen, de zogenaamde box seats, waar groepen mensen samen kunnen zitten. De logeplaatsen lopen helemaal door tot de top van het operagebouw. In totaal zijn er vandaag 1386 zitplaatsen in het Teatro di San Carlo. De binnenkant van het theater heeft prachtige versieringen in rood en goud. Een groot schilderij van Giuseppe Cammarano bedekt het plafond. Het schilderij toont de Griekse god Apollo en de godin Minerva. Rondom hen staan beroemde dichters.
Door zijn vorm heeft het San Carlo een zeer goede geluidskwaliteit. Mensen kunnen de zangers en het orkest zelfs op de meest afgelegen zitplaatsen horen. Er worden opera's, balletten en concerten opgevoerd. Mensen kunnen het theater ook huren voor feesten of om hun eigen shows op te voeren. In 2010 is er veel werk verricht aan het operahuis. Het heeft nu meer ruimtes voor repetities, moderne machines voor het podium en airconditioning. Het Teatro di San Carlo heeft een eigen orkest.
De logeplaatsen in het Teatro di San Carlo. De loge in het midden met een grote kroon erop was de loge van de koning
