Uday Hussein

Biografie

Jeugd en opvoeding

Uday werd geboren in Tikrit, Irak, als zoon van Saddam Hussein en Sajida Talfah. Saddam zat de eerste drie jaar van Uday's leven in de gevangenis.

Uday studeerde af aan de middelbare school met zeer hoge cijfers. Hij ging studeren aan de medische faculteit van de universiteit van Bagdad, maar hield het daar maar drie dagen vol. Daarna verhuisde hij naar het college van ingenieurs. Uday haalde zijn ingenieursdiploma en studeerde summacum laude af aan de Universiteit van Bagdad. Enkele van zijn professoren gaven later echter toe dat Uday in veel van zijn lessen nauwelijks slaagde. Zij zeiden dat hij de eer van summa cum laude had gekregen, en de rang van valedictorian (eerste van 76 studenten) omdat hij de zoon van de president was. ^[]

Veel bronnen zeggen dat Qusay duidelijk Saddam's favoriete zoon was. Toen Uday begin 20 was, schreef Saddam hem een brief op officieel presidentieel briefpapier. Een klasgenoot van Uday en een lijfwacht zeiden beiden dat Saddam iets schreef als "Wees niet zoals je [moeders vader], zonder moraal of principes."

Verliest de gunst van Saddam

In 1988 werd Uday nog impopulairder bij zijn vader. In oktober 1988 gaf Saddam een feest voor de vrouw van de Egyptische president Hosni Mubarak, Suzanne. Op het feest vermoordde Uday, voor de ogen van alle gasten, Kamel Hana Gegeo, zijn vaders persoonlijke lijfknecht en voorproever. Uday sloeg Gegeo, en volgens getuigen stak hij hem met een elektrisch vleesmes. Gegeo had Saddam onlangs voorgesteld aan een jongere vrouw, Samira Shahbandar, die later Saddam's tweede vrouw werd. Uday beschouwde dit als een belediging van zijn moeder. Misschien vreesde hij ook dat Saddam Gegeo en niet Uday tot zijn erfgenaam zou maken.

Als straf voor de moord zette Saddam zijn zoon korte tijd gevangen en veroordeelde hem ter dood. Waarschijnlijk heeft Uday echter slechts drie maanden in een privé-gevangenis gezeten. Na persoonlijke tussenkomst van Koning Hoessein van Jordanië, liet Saddam Uday vrij en verbande hem naar Zwitserland als assistent van de Iraakse ambassadeur aldaar. Hij werd in 1990 door de Zwitserse regering het land uitgezet nadat hij herhaaldelijk was gearresteerd wegens vechten.

Terug naar Irak

Saddam gaf Uday later de leiding over het Iraaks Olympisch Comité en de Iraakse voetbalbond. Uday martelde Olympische atleten die niet wonnen. Hij werd ook redacteur van de krant Babel; algemeen secretaris van de Iraakse Unie van Studenten; en hoofd van de Fedayeen Saddam. Uday leek trots op zijn reputatie en noemde zichzelf Abu Sarhan, een Arabische term voor "wolf".

In december 1996, probeerde iemand Uday te vermoorden. Uday reed op dat moment en werd door vele kogels geraakt. Hij werd blijvend gewond. Eerst dachten de dokters dat hij verlamd was. Hij werd geëvacueerd naar het Ibn Sina Ziekenhuis. Hij onderging vele operaties, maar een kogel zat zo dicht bij zijn ruggenmerg dat de artsen die niet konden verwijderen. Uiteindelijk kon hij lopen, maar niet zonder mank te lopen. Vanwege Uday's handicaps gaf Saddam Qusay meer verantwoordelijkheid en gezag, en benoemde hem in 2000 tot zijn troonopvolger.

De Saddam familie in het midden van de jaren tachtig. Uday staat in het midden op de achterste rij met het zwarte jasje aan...


Uday werd het hoofd van de Fedayeen Saddam, een paramilitaire groep

Biografie

Jeugd en opvoeding

Uday werd geboren in Tikrit, Irak, als zoon van Saddam Hussein en Sajida Talfah. Saddam zat de eerste drie jaar van Uday's leven in de gevangenis.

Uday studeerde af aan de middelbare school met zeer hoge cijfers. Hij ging studeren aan de medische faculteit van de universiteit van Bagdad, maar hield het daar maar drie dagen vol. Daarna verhuisde hij naar het college van ingenieurs. Uday haalde zijn ingenieursdiploma en studeerde summa cum laude af aan de Universiteit van Bagdad. Enkele van zijn professoren gaven later echter toe dat Uday in veel van zijn lessen nauwelijks slaagde. Zij zeiden dat hij de eer van summa cum laude had gekregen, en de rang van valedictorian (eerste van 76 studenten) omdat hij de zoon van de president was. ^[]

Veel bronnen zeggen dat Qusay duidelijk Saddam's favoriete zoon was. Toen Uday begin 20 was, schreef Saddam hem een brief op officieel presidentieel briefpapier. Een klasgenoot van Uday en een lijfwacht zeiden beiden dat Saddam iets schreef als "Wees niet zoals je [moeders vader], zonder moraal of principes."

Verliest de gunst van Saddam

In 1988 werd Uday nog impopulairder bij zijn vader. In oktober 1988 gaf Saddam een feest voor de vrouw van de Egyptische president Hosni Mubarak, Suzanne. Op het feest vermoordde Uday, voor de ogen van alle gasten, Kamel Hana Gegeo, zijn vaders persoonlijke lijfknecht en voorproever. Uday sloeg Gegeo, en volgens getuigen stak hij hem met een elektrisch vleesmes. Gegeo had Saddam onlangs voorgesteld aan een jongere vrouw, Samira Shahbandar, die later Saddam's tweede vrouw werd. Uday beschouwde dit als een belediging van zijn moeder. Misschien vreesde hij ook dat Saddam Gegeo en niet Uday tot zijn erfgenaam zou maken.

Als straf voor de moord zette Saddam zijn zoon korte tijd gevangen en veroordeelde hem ter dood. Waarschijnlijk heeft Uday echter slechts drie maanden in een privé-gevangenis gezeten. Na persoonlijke tussenkomst van Koning Hoessein van Jordanië, liet Saddam Uday vrij en verbande hem naar Zwitserland als assistent van de Iraakse ambassadeur aldaar. Hij werd in 1990 door de Zwitserse regering het land uitgezet nadat hij herhaaldelijk was gearresteerd wegens vechten.

Terug naar Irak

Saddam gaf Uday later de leiding over het Iraaks Olympisch Comité en de Iraakse voetbalbond. Uday martelde Olympische atleten die niet wonnen. Hij werd ook redacteur van de krant Babel; algemeen secretaris van de Iraakse Unie van Studenten; en hoofd van de Fedayeen Saddam. Uday leek trots op zijn reputatie en noemde zichzelf Abu Sarhan, een Arabische term voor "wolf".

In december 1996, probeerde iemand Uday te vermoorden. Uday reed op dat moment en werd door vele kogels geraakt. Hij werd blijvend gewond. Eerst dachten de dokters dat hij verlamd was. Hij werd geëvacueerd naar het Ibn Sina Ziekenhuis. Hij onderging vele operaties, maar een kogel zat zo dicht bij zijn ruggenmerg dat de artsen hem niet konden verwijderen. Uiteindelijk kon hij lopen, maar niet zonder mank te lopen. Vanwege Uday's handicaps gaf Saddam Qusay meer verantwoordelijkheid en gezag, en benoemde hem in 2000 tot zijn troonopvolger.

Uday werd het hoofd van de Fedayeen Saddam, een paramilitaire groep


De Saddam familie in het midden van de jaren tachtig. Uday staat in het midden op de achterste rij met het zwarte jasje aan...

Persoonlijk leven

Als teken van trouw aan Saddam stemde Izzat Ibrahim al-Douri, die vice-voorzitter was van de Revolutionaire Commandoraad, ermee in Uday met zijn dochter te laten trouwen. Maar al-Douri had zoveel invloed op Saddam dat hij Saddam kon doen beloven dat het huwelijk nooit geconsumeerd zou worden. (Dit betekent dat zijn dochter nooit seks zou hoeven hebben met Uday.) Kort na het huwelijk, vanwege Uday's gewelddadige en uit de hand gelopen gedrag, vroeg al-Douri echter al snel dat zijn dochter van Uday zou mogen scheiden.

Uday hield van luxe auto's, vooral Europese sportwagens. Hij verzamelde vele honderden van deze auto's. Volgens getuigen had Uday duizenden pakken, en elk pak moest passen bij de kleur van de auto waarin hij die dag reed. Toen de door de VS geleide strijdkrachten op het punt stonden Bagdad in te nemen, beval hij zijn lijfwachten de auto's te verbranden, zodat de Verenigde Staten ze niet konden innemen.

In 2002 opende Uday accounts bij Yahoo! en MSN Messenger. Dit veroorzaakte controverse. In die tijd hadden de Verenigde Staten handelssancties tegen Irak. Dit betekende dat Irak geen Amerikaanse producten mocht gebruiken. Door Yahoo! en MSN Messenger te gebruiken, overtrad Uday deze handelssancties.

Uday legde ook een grote videocollectie aan, die in 2003 in zijn paleis werd gevonden. Op veel van de video's was hij te zien in zowel openbare als privé-situaties.

Persoonlijk leven

Als teken van trouw aan Saddam stemde Izzat Ibrahim al-Douri, die vice-voorzitter was van de Revolutionaire Commandoraad, ermee in Uday met zijn dochter te laten trouwen. Maar al-Douri had zoveel invloed op Saddam dat hij Saddam kon doen beloven dat het huwelijk nooit geconsumeerd zou worden. (Dit betekent dat zijn dochter nooit seks zou hoeven hebben met Uday.) Kort na het huwelijk, vanwege Uday's gewelddadige en uit de hand gelopen gedrag, vroeg al-Douri echter al snel dat zijn dochter van Uday zou mogen scheiden.

Uday hield van luxe auto's, vooral Europese sportwagens. Hij verzamelde vele honderden van deze auto's. Volgens getuigen had Uday duizenden pakken, en elk pak moest passen bij de kleur van de auto waarin hij die dag reed. Toen de door de VS geleide strijdkrachten op het punt stonden Bagdad in te nemen, beval hij zijn lijfwachten de auto's te verbranden, zodat de Verenigde Staten ze niet konden innemen.

In 2002 opende Uday accounts bij Yahoo! en MSN Messenger. Dit veroorzaakte controverse. In die tijd hadden de Verenigde Staten handelssancties tegen Irak. Dit betekende dat Irak geen Amerikaanse producten mocht gebruiken. Door Yahoo! en MSN Messenger te gebruiken, overtrad Uday deze handelssancties.

Uday legde ook een grote videocollectie aan, die in 2003 in zijn paleis werd gevonden. Op veel van de video's was hij te zien in zowel openbare als privé-situaties.

Beschuldigingen van misdaden

Misdaden tegen atleten

Uday werd beschuldigd van het opsluiten, martelen en zelfs vermoorden van atleten - zowel mannen als vrouwen. Als hoofd van het Iraaks Olympisch Comité gaf Uday, wanneer hij vond dat spelers niet goed genoeg speelden, opdracht om ze te martelen of naar de gevangenis te sturen. Volgens vele berichten sloegen en stokslagen op de voetzolen van de voetballers. Dit veroorzaakte hevige pijn zonder zichtbare sporen achter te laten op de rest van hun lichaam. Uday hield naar verluidt scorekaarten bij met geschreven instructies over hoe vaak elke speler geslagen moest worden na een slechte vertoning. Een overloper meldde dat de gevangen voetballers gedwongen werden tegen een betonnen bal te schoppen nadat ze de finale van de FIFA Wereldbeker van 1994 niet hadden gehaald.

Uday beledigde atleten die onder zijn verwachtingen presteerden door hen in het gezicht uit te schelden voor honden en apen. Het Iraakse nationale voetbalelftal werd in de jaren '80 met kaalgeschoren hoofden gezien nadat het geen goed resultaat had behaald in een toernooi. Er werd algemeen gezegd dat Uday opdracht gaf tot het kaalscheren om de spelers te straffen.

Een andere overloper beweerde dat de atleten door een grindgroeve werden gesleept en vervolgens in een rioolwatertank werden gestopt zodat hun wonden geïnfecteerd zouden raken. Nadat Irak in de kwartfinales van de AFC Asian Cup 2000 in Libanon met 4-1 van Japan had verloren, werden doelman Hashim Hassan, verdediger Abdul Jaber en aanvaller Qahtan Chatir als schuldigen bestempeld en uiteindelijk door Uday's veiligheidsagenten drie dagen lang gegeseld.

Ontvoering en verkrachting

Uday stond bekend om het ontvoeren van jonge Iraakse meisjes en vrouwen van de straat om ze vervolgens te verkrachten. Uday stond erom bekend naar feestjes te gaan en vrouwen uit te kiezen die hij later zou verkrachten. Time publiceerde in 2003 een artikel over zijn seksuele wreedheden.

“	Uday beval een vader om zijn 14- en 12-jarige meisjes naar hem toe te brengen. Hij zei tegen de vader van de meisjes: "Je dochters zullen mijn vriendinnen zijn, of ik veeg je van de aardbodem." De man gehoorzaamde.	”

Zo berichtte Time dat Uday in 1998 een 14-jarig meisje ontvoerde, haar drie dagen vasthield en haar verkrachtte. De vader van het meisje bleef in het openbaar klagen dat Uday zijn dochter had verkracht. Na drie maanden stuurde Uday twee bewakers om de vader van het meisje te bedreigen. Hij beval de vader ook zijn 14-jarige en 12-jarige dochters mee te nemen naar Uday's volgende feest. Hij zei tegen de vader van de meisjes: "Je dochters zullen mijn vriendinnen zijn, of ik veeg je van de aardbodem." De man gehoorzaamde, en bracht beide meisjes naar het volgende feest.

Time meldde ook dat Uday tweemaal op bruiloften verscheen en de bruid meenam om te verkrachten. De eerste keer, eind jaren negentig, schoot de bruidegom zichzelf door het hoofd nadat Uday de bruid had verkracht. De tweede keer, in oktober 2002, verkrachtte Uday de bruid, verbrandde haar lichaam met zuur en doodde haar.

Marteling

Uday stond er ook om bekend iedereen te martelen die het niet met hem eens was. Zo sloeg hij eens een legerofficier bewusteloos toen de man weigerde Uday toe te staan met zijn vrouw te dansen. De man overleed later aan zijn verwondingen. Uday schoot ook een legerofficier dood die niet voor hem salueerde.

Uday zou zijn eigen martelkamer hebben. Hij gebruikte veel verschillende manieren om mensen te martelen, waaronder een ijzeren maagd.

Volgens een vriend van de familie die sprak met Time magazine:

“

Een vriend van de familie zegt dat de dag dat Uday het Internet ontdekte "een zwarte dag voor de Irakezen" was, omdat hij het gebruikte om te leren over martelmethoden uit andere tijden en landen die hij besloot uit te proberen. Hij sloot slachtoffers dagenlang op in doodskisten, zegt de bron, of stopte ze in schandpalen. Volgens een vriend van de familie hield hij er ook van om de daders op één kant te slaan. Dan gaf hij opdracht tot medische tests en liet hij de afranselingen doorgaan tot de nier aan die kant onomstotelijk was uitgevallen. Uday's favoriete straf was de middeleeuwse falaqa, een staaf met klemmen die rond de enkels gaan zodat de overtreder, de voeten in de lucht, met een stok op de blote zolen [van de voeten] kan worden geslagen. Een topambtenaar bij radio en TV zegt dat hij zoveel slaag kreeg voor onbeduidende fouten zoals te laat komen op vergaderingen of het maken van grammaticale fouten in zijn uitzendingen dat Uday hem beval een falaqa in zijn auto mee te nemen.

”

Illegale handel

Uday verwierf miljoenen dollars in de Verenigde Staten door nepbedrijven te runnen en illegaal handel te drijven met Iran (de gezworen vijand van Irak). In die tijd stonden de Verenigde Naties niet toe dat Irak handel dreef met andere landen. Door nepbedrijven te gebruiken, kon Uday deze regel omzeilen. Van Iran kon hij bijna alles krijgen wat hij wilde.

Toen de Amerikaanse troepen zijn villa in Bagdad innamen, vonden ze een dierentuin met leeuwen en jachtluipaarden, een ondergrondse parkeergarage voor zijn verzameling luxe auto's, Cubaanse sigaren met Uday's naam erop, en voor miljoenen dollars aan goede wijnen, sterke drank en heroïne. Ze vonden ook een HIV-testkit.

Tekening van twee ijzeren maagden

Beschuldigingen van misdaden

Misdaden tegen atleten

Uday werd beschuldigd van het opsluiten, martelen en zelfs vermoorden van atleten - zowel mannen als vrouwen. Als hoofd van het Iraaks Olympisch Comité gaf Uday, wanneer hij vond dat spelers niet goed genoeg speelden, opdracht om ze te martelen of naar de gevangenis te sturen. Volgens vele berichten sloegen en stokslagen op de voetzolen van de voetballers. Dit veroorzaakte hevige pijn zonder zichtbare sporen achter te laten op de rest van hun lichaam. Uday hield naar verluidt scorekaarten bij met geschreven instructies over hoe vaak elke speler geslagen moest worden na een slechte vertoning. Een overloper meldde dat de gevangen voetballers gedwongen werden tegen een betonnen bal te schoppen nadat ze de finale van de FIFA Wereldbeker van 1994 niet hadden gehaald.

Uday beledigde atleten die onder zijn verwachtingen presteerden door hen in het gezicht uit te schelden voor honden en apen. Het Iraakse nationale voetbalelftal werd in de jaren '80 met kaalgeschoren hoofden gezien nadat het geen goed resultaat had behaald in een toernooi. Er werd algemeen gezegd dat Uday opdracht gaf tot het kaalscheren om de spelers te straffen.

Een andere overloper beweerde dat de atleten door een grindgroeve werden gesleept en vervolgens in een rioolwatertank werden gestopt zodat hun wonden geïnfecteerd zouden raken. Nadat Irak in de kwartfinales van de AFC Asian Cup 2000 in Libanon met 4-1 van Japan had verloren, werden doelman Hashim Hassan, verdediger Abdul Jaber en aanvaller Qahtan Chatir als schuldigen bestempeld en uiteindelijk door Uday's veiligheidsagenten drie dagen lang gegeseld.

Ontvoering en verkrachting

Uday stond bekend om het ontvoeren van jonge Iraakse meisjes en vrouwen van de straat om ze vervolgens te verkrachten. Uday stond erom bekend naar feestjes te gaan en vrouwen uit te kiezen die hij later zou verkrachten. Time publiceerde in 2003 een artikel over zijn seksuele wreedheden.

“	Uday beval een vader om zijn 14- en 12-jarige meisjes naar hem toe te brengen. Hij zei tegen de vader van de meisjes: "Je dochters zullen mijn vriendinnen zijn, of ik veeg je van de aardbodem." De man gehoorzaamde.	”

Zo berichtte Time dat Uday in 1998 een 14-jarig meisje ontvoerde, haar drie dagen vasthield en haar verkrachtte. De vader van het meisje bleef in het openbaar klagen dat Uday zijn dochter had verkracht. Na drie maanden stuurde Uday twee bewakers om de vader van het meisje te bedreigen. Hij beval de vader ook zijn 14-jarige en 12-jarige dochters mee te nemen naar Uday's volgende feest. Hij zei tegen de vader van de meisjes: "Je dochters zullen mijn vriendinnen zijn, of ik veeg je van de aardbodem." De man gehoorzaamde, en bracht beide meisjes naar het volgende feest.

Time meldde ook dat Uday tweemaal op bruiloften verscheen en de bruid meenam om te verkrachten. De eerste keer, eind jaren negentig, schoot de bruidegom zichzelf door het hoofd nadat Uday de bruid had verkracht. De tweede keer, in oktober 2002, verkrachtte Uday de bruid, verbrandde haar lichaam met zuur en doodde haar.

Marteling

Uday stond er ook om bekend iedereen te martelen die het niet met hem eens was. Zo sloeg hij eens een legerofficier bewusteloos toen de man weigerde Uday toe te staan met zijn vrouw te dansen. De man overleed later aan zijn verwondingen. Uday schoot ook een legerofficier dood die niet voor hem salueerde.

Uday zou zijn eigen martelkamer hebben. Hij gebruikte veel verschillende manieren om mensen te martelen, waaronder een ijzeren maagd.

Volgens een vriend van de familie die sprak met Time magazine:

“

Een vriend van de familie zegt dat de dag dat Uday het Internet ontdekte "een zwarte dag voor de Irakezen" was, omdat hij het gebruikte om te leren over martelmethoden uit andere tijden en landen die hij besloot uit te proberen. Hij sloot slachtoffers dagenlang op in doodskisten, zegt de bron, of stopte ze in schandpalen. Volgens een vriend van de familie hield hij er ook van om de daders op één kant te slaan. Dan gaf hij opdracht tot medische tests en liet hij de afranselingen doorgaan tot de nier aan die kant onomstotelijk was uitgevallen. Uday's favoriete straf was de middeleeuwse falaqa, een staaf met klemmen die rond de enkels gaan zodat de overtreder, de voeten in de lucht, met een stok op de blote zolen [van de voeten] kan worden geslagen. Een topambtenaar bij radio en TV zegt dat hij zoveel slaag kreeg voor onbeduidende fouten zoals te laat komen op vergaderingen of het maken van grammaticale fouten in zijn uitzendingen dat Uday hem beval een falaqa in zijn auto mee te nemen.

”

Illegale handel

Uday verwierf miljoenen dollars in de Verenigde Staten door nepbedrijven te runnen en illegaal handel te drijven met Iran (de gezworen vijand van Irak). In die tijd stonden de Verenigde Naties niet toe dat Irak handel dreef met andere landen. Door nepbedrijven te gebruiken, kon Uday deze regel omzeilen. Van Iran kon hij bijna alles krijgen wat hij wilde.

Toen de Amerikaanse troepen zijn villa in Bagdad innamen, vonden ze een dierentuin met leeuwen en jachtluipaarden, een ondergrondse parkeergarage voor zijn verzameling luxe auto's, Cubaanse sigaren met Uday's naam erop, en voor miljoenen dollars aan goede wijnen, sterke drank en heroïne. Ze vonden ook een HIV-testkit.

Tekening van twee ijzeren maagden

Dood

Op 22 juli 2003 vielen Task Force 20 en de 101st Airborne Division van het Amerikaanse leger een huis binnen in Mosul, Irak. Ze omsingelden Uday, Qusay, en Qusay's 14-jarige zoon, Mustapha. Een Irakees had hen verteld dat Uday en Qusay in het huis waren.

Amerikaanse soldaten kregen Uday zover zich te laten zien door Uday's Lamborghini onder stroom te zetten. Nadat Uday verscheen, begon een vuurgevecht. Maar liefst 200 Amerikaanse soldaten, samen met OH-58 Kiowa helikopters en een A-10 "Warthog", omsingelden en beschoten het huis. Ze doodden Uday, Qusay, en Qusay's zoon. Na ongeveer vier uur strijd gingen de soldaten het huis binnen en vonden vier lichamen, waaronder de lijfwacht van de Hussein broers.

Gebitsgegevens bewezen dat twee van de mannen die in het huis werden gedood Uday en Qusay waren, volgens het Amerikaanse leger. Ze kondigden ook aan dat de persoon die hen de tip gaf over waar Uday en Qusay verbleven, een beloning van 30 miljoen dollar zou krijgen.

Het Amerikaanse leger gaf grafische foto's vrij van de dode lichamen van de Hussein broers. Veel mensen zeiden dat dit verkeerd was. Toen ze kritiek kregen, reageerde het Amerikaanse leger door erop te wijzen dat deze mannen geen gewone strijders waren. Het leger zei ook dat ze de foto's vrijgaven om te bewijzen dat Uday en Qusay dood waren, en dat ze hoopten dat dit afsluiting zou brengen voor het Iraakse volk.

Uday werd samen met Qusay en Mustapha Hussein begraven op een begraafplaats bij Tikrit. Na zijn executie in 2006 werd Saddam Hoessein op dezelfde begraafplaats begraven.

Die nacht, en verscheidene nachten na de dood van Uday en Qusay Hussein, konden in heel Bagdad feestelijke schoten worden gehoord.

Soldaten van de 101ste Airborne Division en U.S. Special Operations (Task Force 20) kijken toe hoe een TOW-raket de zijkant raakt van een huis dat bewoond werd door Uday en Qusay Hussein in Mosul, op 22 juli 2003


Huis van Uday en Qusay in Mosul, Irak verwoest door Amerikaanse troepen, 31 juli 2003

Dood

Op 22 juli 2003 vielen Task Force 20 en de 101st Airborne Division van het Amerikaanse leger een huis binnen in Mosul, Irak. Ze omsingelden Uday, Qusay, en Qusay's 14-jarige zoon, Mustapha. Een Irakees had hen verteld dat Uday en Qusay in het huis waren.

Amerikaanse soldaten kregen Uday zover zich te laten zien door Uday's Lamborghini onder stroom te zetten. Nadat Uday verscheen, begon een vuurgevecht. Maar liefst 200 Amerikaanse soldaten, samen met OH-58 Kiowa helikopters en een A-10 "Warthog", omsingelden en beschoten het huis. Ze doodden Uday, Qusay, en Qusay's zoon. Na ongeveer vier uur strijd gingen de soldaten het huis binnen en vonden vier lichamen, waaronder de lijfwacht van de Hussein broers.

Gebitsgegevens bewezen dat twee van de mannen die in het huis werden gedood Uday en Qusay waren, volgens het Amerikaanse leger. Ze kondigden ook aan dat de persoon die hen de tip gaf over waar Uday en Qusay verbleven, een beloning van 30 miljoen dollar zou krijgen.

Het Amerikaanse leger gaf grafische foto's vrij van de dode lichamen van de Hussein broers. Veel mensen zeiden dat dit verkeerd was. Toen ze kritiek kregen, reageerde het Amerikaanse leger door erop te wijzen dat deze mannen geen gewone strijders waren. Het leger zei ook dat ze de foto's vrijgaven om te bewijzen dat Uday en Qusay dood waren, en dat ze hoopten dat dit afsluiting zou brengen voor het Iraakse volk.

Uday werd samen met Qusay en Mustapha Hussein begraven op een begraafplaats bij Tikrit. Na zijn executie in 2006 werd Saddam Hoessein op dezelfde begraafplaats begraven.

Die nacht, en verscheidene nachten na de dood van Uday en Qusay Hussein, konden in heel Bagdad feestelijke schoten worden gehoord.

Soldaten van de 101ste Airborne Division en U.S. Special Operations (Task Force 20) kijken toe hoe een TOW-raket de zijkant raakt van een huis dat bewoond werd door Uday en Qusay Hussein in Mosul, op 22 juli 2003


Huis van Uday en Qusay in Mosul, Irak verwoest door Amerikaanse troepen, 31 juli 2003

In de populaire cultuur

Uday is in verschillende films en boeken geportretteerd. Latif Yahia heeft drie boeken over Uday geschreven: I Was Saddam's Son; The Devil's Double; en The Black Hole. In deze boeken zegt Yahia dat hij gedwongen werd om een dubbelganger te zijn voor Uday. The Devil's Double werd verfilmd met Dominic Cooper als Uday in de hoofdrol. Het National Geographic Channel produceerde ook een aflevering van Locked Up Abroad waarin het verhaal van Lahia wordt verteld.

Uday werd gespeeld door Philip Arditti in House of Saddam.

In zijn boek Separation of Power, beschrijft Vince Flynn het gedrag van Uday. In het boek, doet de hoofdpersoon, Mitch Rapp, zich voor als Uday.

In de populaire cultuur

Uday is in verschillende films en boeken geportretteerd. Latif Yahia heeft drie boeken over Uday geschreven: I Was Saddam's Son; The Devil's Double; en The Black Hole. In deze boeken zegt Yahia dat hij gedwongen werd om een dubbelganger te zijn voor Uday. The Devil's Double werd verfilmd met Dominic Cooper als Uday in de hoofdrol. Het National Geographic Channel produceerde ook een aflevering van Locked Up Abroad waarin het verhaal van Lahia wordt verteld.

Uday werd gespeeld door Philip Arditti in House of Saddam.

In zijn boek Separation of Power, beschrijft Vince Flynn het gedrag van Uday. In het boek, doet de hoofdpersoon, Mitch Rapp, zich voor als Uday.