Anglicanisme
Anglicanisme is een kerkgenootschap binnen het christendom. Het bestaat uit de Church of England en de Anglicaanse Communie (een groep Anglicaanse kerken uit vele andere landen). De term anglicanisme omvat degenen die de Engelse reformatie hebben aanvaard zoals die is belichaamd in de Church of England of in de uitloperkerken in andere landen die de doctrines en de organisatie ervan op de voet hebben gevolgd.
In de Engelse Reformatie behield de Engelse Kerk het vroege katholieke ambt van bisschoppen, priesters, diakens en het grootste deel van de leer en de liturgie. De gebeurtenis die leidde tot de Anglicaanse Kerk was de regelrechte verwerping van de Paus. Dit betekende dat ze ook de katholieke kerk als organisatie verwierpen.
Het wordt soms gezien als de middenweg tussen het rooms-katholicisme en het protestantisme. Daarom wordt het niet altijd als protestantisme beschouwd.
De term Anglicaans komt van de uitdrukking ecclesia anglicana. Dit is een Middeleeuws Latijnse zin uit minstens 1246. Het betekent 'de Engelse Kerk'. Het zelfstandig naamwoord Anglicaans wordt gebruikt om de mensen, instellingen, kerken, tradities en ideeën te beschrijven die ontwikkeld zijn door de door de staat gevestigde Kerk van Engeland en de Anglicaanse Communie, een theologisch brede en vaak afwijkende aansluiting van achtendertig provincies die in gemeenschap staan met de Aartsbisschop van Canterbury.
Aanbidding
Anglicanen kunnen veel verschillende overtuigingen hebben. Zo zijn er bijvoorbeeld verschillende geloofsovertuigingen over het Heilig Avondmaal. Sommige Anglicanen geloven dat het brood en de wijn het eigenlijke Lichaam en Bloed van Christus wordt. Andere anglicanen denken dat de Heilige Communie gaat over het herdenken van het leven van Jezus Christus en zijn dood aan het kruis. De eerste ('Hoge Kerk') is in de minderheid. Het is vergelijkbaar met het geloof van het rooms-katholicisme en de orthodoxie. De tweede ('Lage Kerk') is vergelijkbaar met het geloof van de meeste protestanten. Het is in wezen een protestantse kerk, omdat de Bijbel de bron van autoriteit is, niet de Paus.
Oorsprong
De naam Anglicaans voor deze kerk komt van het Latijnse woord voor Engels, omdat de kerk in Engeland is begonnen. Op de Britse eilanden is het anglicanisme in alle delen van het land ooit de officiële of staatsgodsdienst geweest. Anglicaanse kerkleiders en de staat werkten samen in wat men de alliantie van Troon en Altaar of Kerk en Staat noemt. Samen probeerden zij het Anglicaanse kerkgenootschap zo breed en gastvrij mogelijk te maken voor een breed scala aan christelijke gelovigen.
Ze deden dit om te proberen zoveel mogelijk burgers in de officiële kerk te laten aanbidden.
Herkomst in Groot-Brittannië
Toen Hendrik VIII wilde scheiden van Catherine van Aragon, weigerde de Paus om van hem te scheiden. Als gevolg daarvan scheidde koning Hendrik zich af van de rooms-katholieke kerk en begon hij met de Church of England. Het Engelse parlement verklaarde, door middel van de Act of Supremacy, Koning Hendrik VIII tot "Supreme Head of the Church of England" om de "Engelse wens om religieus en politiek onafhankelijk te zijn van het vasteland van Europa" te vervullen. Deze wet zei dat de koning, niet de paus, het hoofd van de Kerk van Engeland was. Met deze daad was Hendrik VIII niet alleen vrij om van zijn vrouw te scheiden en te hertrouwen, hij maakte Engeland ook vrij van de bemoeienis van de paus en de rooms-katholieke kerk.
Hoewel nu gescheiden van Rome, bleef de Engelse Kerk op dit punt in de geschiedenis de rooms-katholieke theologie op veel punten, zoals de sacramenten, in stand houden. In de loop van de tijd werd de Church of England nog meer gereformeerd, in wat bekend staat als de Engelse reformatie, die een aantal kenmerken heeft gekregen die uiteindelijk de moderne Anglicaanse Communie heeft gevormd.
Op de Britse eilanden en in de vroege Britse koloniën werd dit gedaan om te proberen zowel de volgelingen van de rooms-katholieke kerk als alle soorten protestanten te verslaan door hun beste ideeën, tradities en praktijken in de anglicaanse kerk op te nemen. Nu is de enige plaats in het Verenigd Koninkrijk waar het anglicanisme nog steeds de officiële religie is, Engeland, waar de monarch, koningin Elizabeth II, de hoogste gouverneur op aarde van de Kerk van Engeland is. De effectieve regering van de kerk wordt gevormd door de aartsbisschopvan Canterbury en het wettelijke kerkparlement dat bekend staat als de Algemene Synode.
Verspreiding van invloed
In de rest van de wereld werd het anglicanisme verspreid door overzeese kolonisatie, nederzettingen en zendingswerk. Het functioneert daar als een gewone denominatie van het christendom zonder speciale status. Anglicanen over de hele wereld verenigen zich in een groep van nationale kerken in landen waar Anglicaanse kerken zijn om de wereldwijde Anglicaanse Communie te maken. Er zijn vandaag de dag meer dan 80 miljoen anglicanen in de wereld. De meesten leven in Afrika en Azië en zijn niet meer van Britse afkomst.
Uitgiften
De Anglicaanse Communie worstelt vandaag met vragen over de rol van vrouwen en homo's in de Kerk. Omdat de anglicaanse communie zich bezighoudt met deze ernstige kwesties, hebben sommigen zich opgesplitst in liberale en conservatieve groepen. Er zijn nu al anglicanen die zich hebben losgemaakt van de belangrijkste kerken om hun eigen aparte groepen van gelovigen te vormen. Sommigen gebruiken de term anglicaans in combinatie met het woord katholiek, christelijk, gereformeerd of bisschoppelijk.
Tegelijkertijd voeren leiders van de Anglicaanse Communie gesprekken met de rooms-katholieke en orthodoxe kerken om te proberen te werken aan de eenheid van de christenen. Soms is er enige vooruitgang geboekt. Ook hebben de anglicaanse en lutherse kerken ingestemd met een hoog niveau van gedeelde geloofsovertuigingen, leiderschap en praktijken die intercommunie worden genoemd.
Gerelateerde pagina's
- Geschiedenis
- Protestantisme
- Katholicisme
- Engelse reformatie
- Bewegingen en denominaties
- Methodisme
- Prominente Anglicaanse denkers
- T. S. Eliot
- C. S. Lewis
- John Wesley
Vragen en antwoorden
V: Wat is anglicanisme?
A: Anglicanisme is een denominatie binnen het christendom die de Church of England en andere aangesloten kerken uit vele landen omvat. Het wordt soms gezien als de middenweg tussen rooms-katholicisme en protestantisme.
V: Wat leidde tot de vorming van de Anglicaanse Kerk?
A: De gebeurtenis die leidde tot de vorming van de Anglicaanse Kerk was de regelrechte afwijzing van de paus, waardoor ook de katholieke Kerk als organisatie werd afgewezen.
V: Waar komt de term "Anglicaans" vandaan?
A: De term "Anglicaans" komt van een Middeleeuwse Latijnse uitdrukking uit tenminste 1246, die "de Engelse Kerk" betekent.
V: Naar wie of wat verwijst "Anglicaans"?
A: De term "Anglicaans" verwijst naar mensen, instellingen, kerken, tradities en ideeën ontwikkeld door zowel de door de staat opgerichte Church of England als de aangesloten provincies in gemeenschap met de aartsbisschop van Canterbury.
V: Hoe heeft het anglicanisme sommige aspecten van het katholicisme behouden?
A: Bij de vorming van hun eigen kerk tijdens de Engelse Reformatie behielden de Anglicanen de vroege katholieke ambten, zoals bisschoppen, priesters, diakens, leer en liturgie.
V: Wordt dit beschouwd als protestantisme?
A: Niet altijd; het wordt soms gezien als een middenweg tussen rooms-katholicisme en protestantisme.
