Herodes de Grote

Opkomst aan de macht

Herodes werd geboren rond 73-75 v. Chr. Hij was de zoon van Antipater de Idumaeër en zijn vrouw Cyprus, de dochter van een Arabische sjeik. Zowel Herodes' grootvader als zijn vader waren politieke functionarissen in Judea. Beiden hadden nauwe banden met de Romeinen. Toen Antipater na de slag bij Pharsalus in 48 v. Chr. Julius Caesar te hulp schoot, benoemde Caesar Antipater tot gouverneur van Judea. In 47 v. Chr. benoemde Antipater zijn oudste zoon, Phasael, tot gouverneur van Jeruzalem. Hij benoemde Herodes tot gouverneur van Galilea. Als gouverneur won Herodes de gunst van de Romeinen door zijn optreden tegen vijandige opstanden. Tegelijkertijd werd zijn optreden door het grote Sanhedrin afgekeurd.

Koning van Judea

Herodes was bevriend met Octavianus en Marcus Antonius, die in 40 v. Chr. de Romeinse Senaat Herodes lieten aanwijzen als de volgende koning van Judea. Herodes reisde naar de tempel van Jupiter om dank te zeggen aan de goden van Rome. Toen de koning van Judea in 37 v. Chr. werd onthoofd, werd Herodes de feitelijke koning.

Tijdens de eerste jaren van Herodes' koningschap maakte de relatie van Marcus Antonius met Cleopatra het mogelijk dat de Egyptische koningin steeds kleine delen van Herodes' koninkrijk inpikte. Toen Octavianus Antonius en Cleopatra in de Slag bij Actium in 31 v. Chr. versloeg, sloot Herodes een nieuw verbond met Octavianus. Hij kreeg een reputatie voor zijn strenge belastingen, maar wist de vrede in de regio te bewaren. Hij stuurde dure geschenken naar Rome maar hoefde geen eer te bewijzen. In 30 v. Chr. had hij al het gebied heroverd dat Cleopatra en de Hasmoneeën hadden ingenomen. Hij breidde zijn heerschappij uit tot Noord-Galilea en vestigde verschillende gebieden opnieuw. Door extravagante geschenken aan Athene te geven en de Olympische Spelen te steunen verhoogde hij de status van Judea in de mediterrane wereld.

Prestaties

Herodes zag zichzelf als het perfecte voorbeeld van een verfijnde koning, ook al zagen de bijbelschrijvers hem als een tiran. Hij raakte volledig betrokken bij de Grieks-Romeinse geschiedenis, cultuur en filosofie. Tegelijkertijd begon hij de staatszaken en de studie van de Halakha (Joodse wet) te verwaarlozen. Hij had de toestemming van de Farizeeën nodig om te kunnen regeren, dus bleef hij proberen om hun goedkeuring op een aantal manieren te verkrijgen. Hij won hen nooit helemaal voor zich. Toen hij de Caesarea Maritima (22-10 v.Chr.) bouwde ter ere van zijn beschermheer Caesar Augustus, stoorden de heidense symbolen die zijn steden versierden de Joodse leiders. Hij organiseerde om de vijf jaar gevechten tussen gladiatoren en vierde die met orgieën, waardoor de Joodse leiders nog meer van streek raakten. In 20 v. Chr. richtte Herodes zijn aandacht op de bouw van de verbouwingen voor de Tweede Tempel, ook wel Herodes' Tempel genoemd. Hoewel Herodes wilde dat de tempel het bekronende monument van het Joodse geloof zou worden, maakte hij gebruik van Griekse architecten. Hij liet geldschieters toe op de binnenplaats van de tempel, wat veel Joden woedend maakte.

Zijn grootste religieuze schandaal was het opgraven van het graf van koning David om de schat te vinden die daar volgens de geruchten zou liggen. Hij had grote sommen geld uitgegeven aan zijn andere projecten en dacht dat hij door de graftombe stiekem te roven kon profiteren van de schat die hij daar zou vinden. Maar toen hij de tombe opende, was er geen schat.

Hij herbouwde de forten van Masada en Herodium. Na een zware aardbeving in 31 v. Chr. bouwde hij een nieuwe markt, een nieuw amfitheater en een nieuw gebouw voor het Sanhedrin. Voor zichzelf bouwde hij een nieuw koninklijk paleis. Ook verbeterde hij de watervoorziening van Jeruzalem.

Huiselijk leven

Herodes zou wel negen vrouwen hebben gehad en zou met meer dan één tegelijk getrouwd zijn geweest. Hij had een groot aantal concubines. Herodes schijnt geplaagd te zijn geweest door paranoia. Hij dacht voortdurend dat er samenzweringen en complotten waren om hem als koning ten val te brengen. Misschien trouwde hij te vaak en kreeg hij te veel zonen. Herodes was bang dat ze allemaal samenzwoeren om zijn plaats in te nemen. In totaal liet hij drie van zijn zonen vermoorden. Hij werd achterdochtig jegens de broer van zijn favoriete vrouw, Mariamme, en liet hem verdrinken tijdens een spelletje waterpolo. Hij liet de grootvader van Mariamme vermoorden en tenslotte, Mariamme zelf.

Toen Herodes zich realiseerde dat hij spoedig zou sterven, beval hij alle vooraanstaande mannen in Judea bijeen te brengen in een grote arena. Zodra de koning stierf, moesten ze allemaal ter dood gebracht worden. Dit was om te voorkomen dat anderen zijn dood zouden vieren. Herodes leed waarschijnlijk aan een chronische nierziekte, gangreen en mogelijk andere ziekten die hem geestelijk uit balans brachten.