Proces van Neurenberg

Er waren twee processen van Neurenberg.

De eerste, en meest bekende, waren de processen tegen de leiders van nazi-Duitsland. Dit werd georganiseerd door het Internationaal Militair Tribunaal (IMT). De rechters en aanklagers waren afkomstig van de vier geallieerden in oorlogstijd: Frankrijk, de USSR, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

De tweede reeks processen waren de 12 vervolgprocessen (Duits: nachfolgende Prozesse). Deze processen betroffen groepen nazi's met een lagere rang, zoals artsen en ambtenaren van het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken. Hoewel de vervolgprocessen werden gehouden in dezelfde rechtszaal als de IMT-processen, werden ze alleen door de Amerikanen geleid.


  Jury  Zoom
Jury  

De hoofdproef

Het Internationaal Militair Tribunaal werd geopend op 18 oktober 1945 in het gebouw van het Hooggerechtshof in Berlijn. De eerste zitting werd voorgezeten door de Sovjetrechter Nikitchenko. Het openbaar ministerie bracht 24 grote oorlogsmisdadigers en zes criminele organisaties in staat van beschuldiging - de leiding van de nazipartij, de Schutzstaffel (SS) en Sicherheitsdienst (SD), de Gestapo, de Sturmabteilung (SA) en het opperbevel van de Duitse strijdkrachten (OKW).

De aanklachten waren voor:

  1. Samenwerken met anderen (wettelijk "Deelnemen aan een samenzwering" genoemd) om een misdrijf tegen de vrede te plegen
  2. Oorlogsmisdaden
  3. Misdaden tegen de menselijkheid
  4. Het plannen, initiëren en voeren van aanvalsoorlogen en andere misdaden tegen de vrede

De 24 beschuldigden waren:

"I" aangeklaagd "G" aangeklaagd en schuldig bevonden "O" Niet aangeklaagd

Naam 

Graaf

Zin  

Opmerkingen

 

1

2

3

4

 

 

 

Martin Bormann

I

O

G

G

Dood

Opvolger van Hess als nazi-partijsecretaris. Bij verstek ter dood veroordeeld. Zijn lichaam werd in 1972 gevonden.

 

I

G

G

O

10 jaar

Leider van de Kriegsmarine, de marine, vanaf 1943. Startte de U-bootcampagne. Werd president van Duitsland na de dood van Hitler. Tijdens het proces tegen Karl Dönitz over zijn orders aan de U-bootvloot om de Londense regels te overtreden, verklaarde admiraal Chester Nimitz dat de Verenigde Staten in de Stille Oceaan onbeperkte onderzeeëroorlog voerden vanaf de eerste dag dat het land de oorlog betrad. Dönitz werd schuldig bevonden aan het schenden van het Tweede Marineverdrag van Londen uit 1936, maar zijn straf werd niet beoordeeld op grond van zijn schendingen van het internationale recht inzake onderzeebootoorlogvoering.

 

Hans Frank

I

O

G

G

Dood

Reichsrechtsleider 1933-1945 en gouverneur-generaal van het algemeen bestuur in het bezette Polen 1939-1945. Sprak zijn verdriet uit.

 

Wilhelm Frick

I

G

G

G

Dood

Hitlers minister van Binnenlandse Zaken 1933-1943 en rijksbeschermer van Bohemen-Moravië 1943-1945. Een van de schrijvers van de Neurenberger rassenwetten.

 

Hans Fritzsche

I

I

I

O

Vrijgesproken

Populair radiocommentator en hoofd van de nieuwsafdeling van het nazi-propagandaministerie. Wordt berecht in plaats van Joseph Goebbels.

 

Walther Funk

I

G

G

G

Levenslange gevangenisstraf

Minister van Economische Zaken van Hitler. Volgde Schacht op als hoofd van de Reichsbank. Vrijgelaten wegens slechte gezondheid op 16 mei 1957.

 

Reichsmarschall Hermann Göring

G

G

G

G

Dood

Bevelhebber van de Luftwaffe 1935-1945, hoofd van het 4-jarenplan 1936-1945 en verschillende afdelingen van de SS, minister-president van Pruisen. Pleegde de avond voor zijn executie zelfmoord.

Rudolf Hess

G

G

I

I

Levenslange gevangenisstraf

Hitlers plaatsvervanger, vloog in 1941 naar Schotland om te proberen vrede te sluiten met Groot-Brittannië. Na zijn proces werd hij naar de gevangenis van Spandau gestuurd; overleed daar in 1987.

 

Generaloberst Alfred Jodl

G

G

G

G

Dood

Wehrmacht. Plaatsvervanger van Keitel en hoofd van de afdeling operaties van het OKW 1938-1945. Later vrijgesproken door de Duitse rechtbank in 1953.

 

Ernst Kaltenbrunner

I

O

G

G

Dood

Hoogst overlevende SS-leider. Hoofd van het RSHA 1943-45, de centrale nazi-inlichtingendienst. Voerde ook het bevel over veel Einsatzgruppen en verschillende concentratiekampen.

 

Wilhelm Keitel

G

G

G

G

Dood

Hoofd van het Oberkommando der Wehrmacht (OKW) 1938-1945.

Gustav Krupp von Bohlen und Halbach

I

I

I

----

Belangrijk nazi-industrieel. CEO van Krupp AG 1912-45. Medisch ongeschikt voor het proces. De aanklagers probeerden zijn zoon Alfried (die tijdens het grootste deel van de oorlog Krupp runde voor zijn vader) in de aanklacht te vervangen, maar de rechters verwierpen dit als te dicht bij het proces. Alfried werd berecht in een afzonderlijk proces in Neurenberg wegens het gebruik van slavenarbeid, waardoor hij aan de ergste beruchtheid en mogelijk de dood ontsnapte.

 

Robert Ley

I

I

I

I

----

Hoofd van DAF, het Duitse Arbeidsfront. Zelfmoord op 25 oktober 1945, voordat het proces begon.

 

Konstantin Freiherr von Neurath

G

G

G

G

15 jaar

Minister van Buitenlandse Zaken 1932-1938, opgevolgd door von Ribbentrop. Beschermer van Bohemen en Moravië 1939-43. Nam in 1943 ontslag na een geschil met Hitler. Vrijgelaten wegens slechte gezondheid op 6 november 1954.

 

Franz von Papen

I

I

O

O

Vrijgesproken

Kanselier van Duitsland in 1932 en vicekanselier onder Hitler in 1933-1934. Ambassadeur in Oostenrijk 1934-38 en ambassadeur in Turkije 1939-1944. Hoewel vrijgesproken in Neurenberg, werd von Papen in 1947 door een Duitse de-Nazificatie rechtbank aangemerkt als oorlogsmisdadiger en veroordeeld tot acht jaar dwangarbeid. In beroep werd hij na twee jaar vrijgesproken.

Erich Raeder

G

G

G

O

Levenslange gevangenisstraf

Bevelhebber van de Kriegsmarine van 1928 tot zijn pensionering in 1943, opgevolgd door Dönitz. Vrijgelaten wegens slechte gezondheid op 26 september 1955.

 

Joachim von Ribbentrop

G

G

G

G

Dood

Gevolmachtigd ambassadeur 1935-1936. Ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk 1936-1938. Minister van Buitenlandse Zaken 1938-1945.

 

Alfred Rosenberg

G

G

G

G

Dood

Rassentheorie-ideoloog. Later minister van de oostelijke bezette gebieden 1941-1945.

 

Fritz Sauckel

I

I

G

G

Dood

Gauleiter van Thüringen 1927-1945. Gevolmachtigde van het slavenarbeidprogramma van de nazi's 1942-1945.

 

Dr. Hjalmar Schacht

I

I

O

O

Vrijgesproken

Prominent bankier en econoom. President van de Reichsbank 1923-1930 en 1933-1938 en minister van Economische Zaken 1934-1937. Gaf toe het Verdrag van Versailles te hebben geschonden.

 

Baldur von Schirach (staand)

I

O

O

G

20 jaar

Hoofd van de Hitlerjugend van 1933 tot 1940, Gauleiter van Wenen 1940-1943. Uitte zijn verdriet.

 

I

G

G

G

Dood

Hielp bij de Anschluß (samenvoeging van Duitsland en Oostenrijk). Was korte tijd Oostenrijks kanselier 1938. Plaatsvervanger van Frank in Polen 1939-1940. Later Rijkscommissaris van bezet Nederland 1940-1945. Sprak zijn verdriet uit.

 

Albert Speer

I

I

G

G

20 jaar

Hitlers favoriete architect en persoonlijke vriend, en minister van Bewapening vanaf 1942. Als minister van Bewapening gebruikte hij slavenarbeid uit de bezette gebieden voor de productie van wapens. Uitte zijn verdriet.

 

I

O

O

G

Dood

Gauleiter van Franken 1922-1945. Zette aan tot haat en moord tegen de Joden via zijn weekblad Der Stürmer.


"I" aangeklaagd "G" aangeklaagd en schuldig bevonden "O" Niet aangeklaagd

De doodvonnissen werden uitgevoerd op 16 oktober 1946 door ophanging volgens de inefficiënte Amerikaanse "standaard" druppelmethode in plaats van de lange druppel. De beul was John C. Woods. De Franse rechters stelden voor een vuurpeloton te gebruiken voor de veroordeelde militairen, zoals gebruikelijk is bij militaire krijgsraden, maar dit werd tegengewerkt door Biddle en de Sovjetrechters. Zij zeiden dat de militaire officieren zo slecht hadden gehandeld dat ze het niet verdienden om als soldaten te worden behandeld. De tot gevangenisstraf veroordeelde gevangenen werden in 1947 overgebracht naar de gevangenis van Spandau.

De definitie van wat een oorlogsmisdaad is, wordt beschreven in de Neurenberg Principles, een document dat werd opgesteld naar aanleiding van het proces. De medische experimenten die door Duitse artsen werden uitgevoerd en vervolgd in het zogenaamde Artsenproces, leidden tot de opstelling van de Neurenberg Code om toekomstige processen met menselijke proefpersonen te controleren.

Vier organisaties werden aangeklaagd. Alleen de SS werd schuldig bevonden. Deze organisaties werden niet crimineel bevonden:

  • Reichsregierung, (de regering of het kabinet van het Reich)
  • Oberkommando en Generalstab der Wehrmacht, (het opperbevel en de generale staf van de strijdkrachten)
  • Sturmabteilung (de Stormtroopers of "Brownshirts")


 Göring en Hess tijdens processen  Zoom
Göring en Hess tijdens processen  

Gerelateerde pagina's

  • Benjamin B. Ferencz
  • Vervolgproeven van Neurenberg


 

Vragen en antwoorden

V: Wat waren de twee processen van Neurenberg?


A: De eerste reeks processen van Neurenberg werd georganiseerd door het Internationaal Militair Tribunaal (IMT) en betrof de leiders van nazi-Duitsland. De tweede reeks processen, bekend als de vervolgprocessen, werden in dezelfde rechtszaal gehouden, maar door de Amerikanen alleen, en betroffen nazi's van lagere rang, zoals artsen en ambtenaren van het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken.

V: Wie organiseerde de eerste processen van Neurenberg?


A: De eerste processen van Neurenberg werden georganiseerd door het Internationaal Militair Tribunaal (IMT).

V: Wie oordeelde en vervolgde tijdens deze processen?


A: Tijdens deze processen kwamen de rechters en aanklagers uit Frankrijk, de USSR, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

V: Wie leidde de vervolgprocessen?


A: De vervolgprocessen werden uitsluitend geleid door Amerikanen.

V: Wat voor soort mensen werden in deze vervolgprocessen berecht?


A: Bij deze vervolgprocessen waren groepen nazi's van lagere rang betrokken, zoals artsen en ambtenaren van het Duitse Ministerie van Buitenlandse Zaken.

V: Waar vonden beide processen van Neurenberg plaats?


A: Beide processen van Neurenberg vonden plaats in één rechtszaal.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3