Mare Nostrum

Gebruik van de term in de Romeinse tijd

De term mare nostrum werd in eerste instantie door de Romeinen gebruikt om de Tyrreense Zee aan te duiden. Dit was nadat ze de landen eromheen hadden ingenomen. Dit waren Sicilië, Sardinië en Corsica. Het gebeurde tijdens de Punische oorlogen met Carthago. Toen ze Hispania beheersten, breidden ze de term uit tot het hele westelijke Middellandse Zeegebied. Tegen 30 voor Christus hadden de Romeinen de landen rond de Middellandse Zee overgenomen van het Iberisch schiereiland tot Egypte. Dus begonnen ze de naam mare nostrum te gebruiken voor de hele Middellandse Zee. Ze gebruikten ook andere namen, zoals Mare Internum ("De Binnenzee"). Ze gebruikten echter niet de naam "Middellandse Zee" (Middenzee), want die naam kwam later.

Gebruik door Italiaanse nationalisten

In de jaren 1880 raakten sommige Italianen geïnteresseerd in nationalisme. Andere Europese landen hadden kolonies gemaakt in Afrika (de zogenaamde "Scramble for Africa"). Zij wilden dat Italië ook Afrikaanse kolonies zou krijgen. De term mare nostrum werd opnieuw gebruikt door de Italiaanse dichter Emilio Lipi

Zelfs al zou de kust van Tripoli een woestijn zijn, zelfs al zou er niet één boer of één Italiaanse handelsfirma van kunnen leven, dan nog moeten we hem nemen om niet te stikken in mare nostrum.

- Emilio Lupi,

Gebruik door Mussolini en de Italiaanse fascisten

De term werd opnieuw gebruikt door Benito Mussolini voor gebruik in fascistische propaganda. Hij gebruikte het op dezelfde manier als Adolf Hitler het woord lebensraum (Duits voor "leefruimte") gebruikte. Het betekende dat ze andere landen wilden overnemen om meer voor zichzelf te hebben. Mussolini wilde dat Italië groot was, zoals het Romeinse Rijk. Hij geloofde dat Italië het machtigste mediterrane land was na de Eerste Wereldoorlog. Hij zei dat "de twintigste eeuw een eeuw van Italiaanse macht zal zijn". Mussolini bouwde een machtige marine op, zodat hij de Middellandse Zee kon controleren.

Toen de Tweede Wereldoorlog begon, controleerde Italië al de noord- en zuidkust van het middelste deel van de Middellandse Zee. Het westelijke deel werd gecontroleerd door Spanje en Frankrijk. Het oostelijke deel door Griekenland, Turkije en het Britse Rijk. In 1940 nam de val van Frankrijk de belangrijkste dreiging vanuit het westen weg. Tegelijkertijd viel Italië Griekenland en Egypte binnen en viel het eiland Malta aan. Mussolini sprak erover om van de Middellandse Zee "een Italiaans meer" te maken. De As (Italië en Duitsland samen) versloeg Griekenland, maar kon de Britten in Egypte niet verslaan. De volgende drie jaar vochten ze daar vele veldslagen uit (de zogenaamde Westelijke Woestijncampagne). De Britse en Italiaanse marine vochten ook op zee (dit wordt de Slag om de Middellandse Zee genoemd). In 1943 was de As in Noord-Afrika verslagen en in september 1943 werd Italië binnengevallen en gedwongen zich over te geven.

Gebruik van de term vandaag

De naam "Mare Nostrum" werd gekozen voor een conferentie van de Society for Mediterranean Law and Culture. Deze werd in juni 2012 gehouden aan de universiteit van Cagliari op Sardinië. Wat zij met de term bedoelden was de volledige diversiteit van de mediterrane culturen, met name voor uitwisseling en samenwerking tussen de mediterrane landen.

Na een schipbreuk in 2013 bij Lampedusa toen vele migranten uit Afrika moesten worden gered. verhoogde de Italiaanse regering haar patrouilles in de Middellandse Zee. Zij noemde dit "Operatie Mare Nostrum", een militaire en humanitaire operatie om de migranten te redden en de smokkelaars van immigranten te arresteren.