Religieuze wet

Vergelijkingen

Religieuze wetten worden gezien als eeuwig en veranderen niet in de tijd. Seculiere wetten (niet-religieus) kunnen door hun wetgevers worden veranderd. Religieuze wetten regelen het gedrag en het geloof van mensen. Seculiere wetten gaan over de handelingen van mensen en hoe die andere mensen beïnvloeden. In het religieuze recht worden geschillen beslecht door functionarissen van die religie die de handelingen van een rechter en een priester combineren. In seculiere systemen is de rechterlijke macht onafhankelijk.

Religieuze rechtssystemen

Sharia

De sharia behandelt vele onderwerpen, waaronder misdaad, politiek, huwelijkscontracten, handelsvoorschriften, religieuze instructies en economie. Het behandelt ook persoonlijke zaken zoals geslachtsgemeenschap, hygiëne, dieet, gebed, dagelijkse etiquette en vasten. De naleving van de sharia is een belangrijk onderdeel van het moslimgeloof. In strikte zin wordt de sharia in de islam beschouwd als de onfeilbare wet van God.

Er zijn twee primaire sharia: de Koran en de Hadiths (meningen en levensvoorbeelden van Mohammed). Voor kwesties die niet rechtstreeks in deze primaire bronnen worden behandeld, wordt de sharia gebruikt. De bronnen verschillen tussen de verschillende sekten van de islam (soennieten en sjiieten zijn de meerderheid). Ze verschillen ook per jurisprudentieschool, zoals Hanafi, Maliki en Shafi'i.

Haleakala

Historisch gezien, in de diaspora, diende halakha vele Joodse gemeenschappen als zowel burgerlijke als religieuze wet. Er was geen verschil in het klassieke Jodendom. Moderne religieuze leiders zijn de halacha gaan beschouwen als minder bindend in het dagelijks leven. Dit komt omdat het berust op Rabbijnse interpretatie in plaats van de zuivere, geschreven woorden in de Hebreeuwse Bijbel.

In het hedendaagse Israëlische recht vallen bepaalde gebieden van het Israëlische familie- en personenrecht onder het gezag van de rabbijnse rechtbanken. Dit betekent dat zij worden behandeld volgens de halacha. Sommige verschillen in de halacha zelf komen voor bij Asjkenazische, Mizrahi, Sefardische, Jemenitische en andere Joden die historisch gezien in geïsoleerde gemeenschappen leefden.

Referentie