The Turn of the Screw (opera)

The Turn of the Screw is een opera van Benjamin Britten. Het is een kameropera (een opera voor een klein aantal personages en een zeer klein orkest). Het verhaal is gebaseerd op een verhaal met dezelfde titel van Henry James. Het libretto (de woorden van de opera) zijn geschreven door Myfanwy Piper. Het verhaal van de opera is bijna precies hetzelfde als in het boek van Henry James. Britten werd door de Biënnale van Venetië gevraagd om de opera te schrijven. Hij werd voor het eerst opgevoerd op 14 september 1954 in het Teatro La Fenice, Venetië. De eerste opvoering in Groot-Brittannië vond een maand later plaats op 6 oktober 1954 in de Sadler's Wells Opera in Londen.

De opera is verdeeld in twee bedrijven. Het is verder verdeeld in een proloog en zestien scènes. Voordat elke scène begint horen we een variatie op het 'Screw' thema. Dit thema is gebaseerd op twaalf noten die alle 12 noten in het octaaf zijn. Dit wordt twaalftoonsrij genoemd, maar het is tonaal gebaseerd (de muziek staat in traditionele toonsoorten, in tegenstelling tot de muziek van Schönberg). Er zijn slechts 13 spelers in het orkest.

Rollen

Rol

Type stem

Première Cast, 14 september 1954

Proloog

Tenor

Peter Pears

Gouvernante

Sopraan

Jennifer Vyvyan

Miles

Treble

David Hemmings

Flora

Sopraan

Olive Dyer

Mrs Grose, de huishoudster

Sopraan

Joan Cross

Miss Jessel, de voormalige gouvernante

Sopraan

Arda Mandikian

Peter Quint, de vroegere dienstknecht

Tenor

Peter Pears

Het verhaal van de opera

Tijd: het midden van de negentiende eeuw

Plaats: Bly, een Engels landhuis

Proloog

De proloog is alleen voor een solo zanger (tenor) en piano. Hij vertelt ons over een jonge gouvernante die hij eens kende en die twee kinderen verzorgde in Bly House. De ouders van de kinderen waren dood, en ze werden verondersteld verzorgd te worden door hun oom. De oom, die in Londen woonde, had het veel te druk om voor hen te zorgen, en hij huurde een gouvernante voor hen in. Hij zei tegen de gouvernante (die in de opera gewoon "de gouvernante" wordt genoemd) dat ze hem nooit over de kinderen mocht schrijven. Ze moet alle beslissingen over hen zelf nemen. Ze mag hem nooit vragen stellen over de geschiedenis van Bly House, en ze moet altijd voor de kinderen blijven zorgen.

Akte 1

De gouvernante vraagt zich af hoe de kinderen zullen zijn. De kinderen vragen zich af hoe hun nieuwe gouvernante zal zijn. Als de gouvernante in Bly House aankomt, wordt ze begroet door de huishoudster, Mrs Grose, en de kinderen die buigen en hoffelijk buigen. Ze vindt dat de jongen, Miles, haar vreemd bekend voorkomt. Miles gaat naar een kostschool, maar hij is naar huis gekomen voor de vakantie. Er komt een brief van zijn school waarin staat dat hij van school is gestuurd omdat hij andere kinderen heeft bedreigd. De gouvernante is er zeker van dat Miles, net als zijn zus Flora, te aardig en onschuldig is om zulke vreselijke dingen te hebben gedaan. Mevrouw Grose denkt er ook zo over. De gouvernante besluit zich niets van de brief aan te trekken.

De gouvernante zingt over haar prachtige positie in het huis en de prachtige kinderen die ze onder haar hoede heeft. Maar 's nachts hoort ze vreemde voetstappen en een schreeuw buiten haar deur. Plotseling ziet ze een man met een bleek gezicht op een toren van het huis zitten. Als de man verdwijnt, wordt ze bang en vraagt zich af of ze een geest heeft gezien. Maar dan wordt ze getroost als ze de kinderen het kinderrijmpje "Tom, Tom, de zoon van de adder" hoort zingen. De gouvernante betwijfelt of ze iets gezien heeft, maar besluit het aan mevrouw Grose te vertellen. De huishoudster vertelt de gouvernante over Peter Quint, die vroeger een bediende was in Bly House. Wat mevrouw Grose zegt, lijkt erop te wijzen dat Quint vervelende dingen met Miles had gedaan. In die tijd had Miles een gouvernante, Miss Jessel. Mrs Grose suggereert dat Quint een seksuele relatie had met Miss Jessell, en dat zij beiden seksuele relaties hadden met de kinderen. De huishoudster zei dat ze er niets aan kon doen, omdat Quint alle brieven die voor haar kwamen slim wist te vinden en hij haar bedreigde met lichamelijk letsel. Maar toen Miss Jessel zwanger werd en men erachter kwam hoe slecht ze was, liet ze de kinderen in de steek en liep weg. Kort daarna stierf ze. Kort daarna stierf Quint een mysterieuze dood op een ijzige weg bij Bly House.

De volgende ochtend is de gouvernante Miles Latijn aan het leren als hij in een trance-toestand raakt en een lied zingt waaruit blijkt dat Quint hem misbruikt heeft.

Later die dag zit de Gouvernante met Flora aan de oever van een meer. Flora noemt de zeeën van de wereld, eindigend met de Dode Zee. Flora vergelijkt de Dode Zee (waar niets kan leven) met Bly House. Dit verontrust de Gouvernante. Terwijl Flora met haar pop op de oever speelt, ziet de gouvernante plotseling een vreemde vrouw aan de overkant van het meer die Flora in de gaten lijkt te houden. Het is de geest van Miss Jessel, die is teruggekeerd om Flora te halen. De gouvernante brengt Flora in veiligheid.

Die avond glippen Miles en Flora het bos in om Miss Jessel en Peter Quint te ontmoeten. De kinderen fantaseren over een wereld waar dromen uitkomen. De gouvernante en mevrouw Grose arriveren als de kinderen op het punt staan bezeten te worden, en de geesten vertrekken. Miles zingt een liedje over hoe hij een stoute jongen is geweest.

akte 2

De geesten van Peter Quint en Miss Jessel verschijnen weer. Ze ruziën over wie wie het eerst kwaad heeft gedaan toen ze nog leefden, en beschuldigen elkaar ervan niet snel genoeg te hebben gehandeld om de kinderen te bezitten. In haar kamer maakt de gouvernante zich zorgen over het kwaad dat ze in het huis voelt.

De volgende morgen gaat het gezin naar de kerk. De kinderen zingen een lied dat klinkt als een loflied op God. Mevrouw Grose beseft de betekenis van het liedje niet totdat de gouvernante haar vertelt dat ze over verschrikkingen zingen. De gouvernante loopt weg en gaat naar haar kamer. Ze voelt de aanwezigheid van Miss Jessel en ziet haar aan haar bureau zitten. De gouvernante weet nu dat ze de kinderen niet in de steek kan laten. Ze schrijft naar de ooms van de kinderen en zegt dat ze hem moet zien.

Als de gouvernante aan Miles vraagt wat er op school is gebeurd, hoor je de stem van Quint. Miles slaakt een kreet en de kaars gaat uit. Miles wordt door Quint verleid om de brief op te rapen. Hij steelt hem en haast zich weg. Miles leidt de aandacht van de volwassenen af door piano te spelen, zodat ze niet merken dat Flora naar het meer is gegaan. Mevrouw Grose en de gouvernante vinden Flora bij het meer. De gouvernante probeert Flora te laten zeggen dat ze mevrouw Jessel kan zien, maar ze schreeuwt dat ze niemand kan zien. Mevrouw Grose neemt haar mee naar huis.

In de laatste scène is Flora gek geworden. Mevrouw Grose vertelt de gouvernante dat haar brief aan de oom gestolen moet zijn. Ze vraagt Miles of hij hem gestolen heeft. Hij ontkent, maar ziet de hele tijd Peter Quint die hem zegt dat hij hen niet de waarheid over hem mag vertellen. Op het laatst schreeuwt Miles: "Peter Quint! Jij duivel!" en sterft dan. De gouvernante blijft achter met de dode jongen in haar armen.

Instrumentatie

De instrumenten die in het orkest gebruikt worden zijn: 2 violen, altviool, cello, contrabas, fluit/alto-fluit/piccolo, klarinet/basklarinet, harp, hobo/cor anglais, piano, celesta en slagwerk.

Vragen en antwoorden

V: Wat is The Turn of the Screw?


A: The Turn of the Screw is een opera van Benjamin Britten gebaseerd op een verhaal van Henry James.

V: Wat voor soort opera is The Turn of the Screw?


A: The Turn of the Screw is een kameropera, wat betekent dat het een opera is voor een klein aantal personages en een heel klein orkest.

V: Wanneer werd The Turn of the Screw voor het eerst opgevoerd?


A: De opera werd voor het eerst opgevoerd op 14 september 1954 in het Teatro La Fenice in Venetië.

V: Wie schreef het libretto voor The Turn of the Screw?


A: Het libretto, of de woorden van de opera, zijn geschreven door Myfanwy Piper.

V: Hoe is de muziek in The Turn of the Screw opgebouwd?


A: De opera is verdeeld in twee akten en een proloog, en is verder verdeeld in zestien scènes. Voordat elke scène begint, horen we een variatie op het 'Screw' thema, dat gebaseerd is op twaalf noten in het octaaf.

V: Hoeveel spelers zitten er in het orkest voor The Turn of the Screw?


A: Er zijn slechts 13 spelers in het orkest voor The Turn of the Screw.

V: Waar werd The Turn of the Screw voor het eerst in Groot-Brittannië opgevoerd?


A: De eerste uitvoering van The Turn of the Screw in Groot-Brittannië vond plaats in de Sadler's Wells Opera in Londen op 6 oktober 1954.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3