Ban Ki-moon

Onderwijs

Ban behaalde in 1970 een bachelor in internationale betrekkingen aan de Nationale Universiteit van Seoel en in 1985 een Master of Public Administration aan de John F. Kennedy School of Government van Harvard University.

Persoonlijk

Ban is getrouwd, en hij heeft een zoon en twee dochters. Zijn moedertaal is Koreaans, maar hij spreekt ook Engels en Frans.

Ban ontmoette de Amerikaanse president John F. Kennedy in Washington D.C. nadat hij begin jaren zestig, toen hij nog op de middelbare school zat, een Engelse taalwedstrijd had gewonnen. De wedstrijd werd georganiseerd door het Amerikaanse Rode Kruis. Hij heeft gezegd dat hij na deze ontmoeting diplomaat wilde worden.

Carrière

Ban trad in mei 1970 in dienst van het ministerie van Buitenlandse Zaken en werkte zich op tijdens de jaren van de Yusin-grondwet.

Zijn eerste overzeese post was in New Delhi. Daarna werkte hij bij de afdeling Verenigde Naties op het hoofdkwartier van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ten tijde van de moord op Park Chung Hee was Ban eerste secretaris van de permanente waarnemersmissie van Zuid-Korea bij de VN in New York (Zuid-Korea werd pas op 17 september 1991 volwaardig lid van de VN). Vervolgens werd hij directeur van de afdeling Verenigde Naties. Hij is twee keer uitgezonden geweest naar de Ambassade van de Republiek Korea (ROK) in Washington, D.C. Tussen deze twee uitzendingen in was hij directeur-generaal voor Amerikaanse Zaken in 1990 - 1992. In 1995 werd hij bevorderd tot vice-minister voor Beleidsplanning en Internationale Organisaties. Vervolgens werd hij in 1996 benoemd tot nationaal veiligheidsadviseur van de president, en in 2000 werd hij vice-minister. Zijn meest recente functie was die van adviseur buitenlands beleid van president Roh Moo-hyun.

Terwijl hij ambassadeur in Oostenrijk was, werd Ban in 1999 verkozen tot voorzitter van de voorbereidende commissie van de Verdragsorganisatie voor een alomvattend verbod op kernproeven (CTBTO PrepCom). Tijdens het voorzitterschap van de 56e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (AV) in 2001 was hij kabinetschef van de voorzitter van de AV.

Ban is zeer betrokken geweest bij kwesties in verband met de inter-Koreaanse betrekkingen. In 1992 was hij vice-voorzitter van de South-North Joint Nuclear Control Commission, na de goedkeuring door Zuid- en Noord-Korea van de gezamenlijke verklaring over de denuclearisatie van het Koreaanse schiereiland. In september 2005 speelde hij als minister van Buitenlandse Zaken een leidende rol bij de diplomatieke inspanningen om tijdens de vierde ronde van het zespartijenoverleg in Peking de gezamenlijke verklaring over de oplossing van het Noord-Koreaanse nucleaire vraagstuk aan te nemen.

Ban Ki-moon met Condoleezza Rice.

Kandidatuur VN Secretaris-Generaal

In februari 2006 kondigde Ban zijn kandidatuur aan om Kofi Annan eind 2006 te vervangen als secretaris-generaal van de VN. Hij was de eerste Zuid-Koreaan die zich kandidaat stelde voor het ambt van secretaris-generaal. Hij kreeg de meeste stemmen in elk van de vier stro polls die door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werden gehouden op 24 juli 2006, 14 september 2006, 28 september 2006 en 2 oktober 2006.

Op 25 september 2006, terwijl deze opiniepeilingen plaatsvonden, sprak Ban de Asia Society in New York toe over zijn kandidatuur en zijn standpunten over belangrijke kwesties waarmee de VN worden geconfronteerd. De volgende dag gaf hij een interview aan AsiaSource van de Asia Society, waarin hij opnieuw veel sprak over de komende uitdagingen waarvoor de VN zich gesteld zal zien. Eerder dit jaar had hij een toespraak gehouden voor de Council on Foreign Relations in New York.

In een informele peiling die op 2 oktober 2006 plaatsvond, kreeg Ban van de vijftien leden van de Veiligheidsraad veertien gunstige stemmen en één "nee"; de Japanse delegatie was de enige natie die het niet volledig eens was. Belangrijker nog is dat Ban als enige aan een veto ontsnapte, terwijl elk van de vijf andere kandidaten minstens één tegenstem kreeg van de vijf permanente leden van de raad - Volksrepubliek China, Frankrijk, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Na de stemming trok Shashi Tharoor, die op de tweede plaats eindigde, zijn kandidatuur in en de permanente vertegenwoordiger van China bij de VN vertelde verslaggevers dat "uit de stro poll van vandaag duidelijk blijkt dat minister Ban Ki-moon de kandidaat is die de Veiligheidsraad aan de Algemene Vergadering zal aanbevelen".

Op 9 oktober 2006 heeft de Veiligheidsraad Ban formeel als kandidaat gekozen. Op 13 oktober 2006 heeft de 192 leden tellende Algemene Vergadering bij acclamatie een resolutie aangenomen waarbij Ban tot secretaris-generaal wordt benoemd.

In 2009 zei Ban Ki-moon in een Op-Ed over deopwarmingvan de aarde:

"Iedereen is het erover eens dat klimaatverandering een existentiële bedreiging voor de mensheid is"

Op 21 juni 2011 werd hij met eenparigheid van stemmen herkozen voor een tweede termijn als secretaris-generaal van de VN.

Awards

Ban is door de regering van de Republiek Korea tweemaal onderscheiden met de Orde van Verdienste voor zijn diensten, eenmaal in 1975, en nogmaals in 1986. Voor zijn verdiensten als gezant ontving hij in 2001 het Groot Ereteken van de Republiek Oostenrijk. Een jaar later werd hij door de regering van Brazilië onderscheiden met het Grootkruis van Rio Branco.

In september 2005 eerde de Korea Society in New York hem met de James A. Van Fleet Award voor zijn bijdragen aan de vriendschap tussen de Verenigde Staten en de Republiek Korea.