Non-verbale communicatie
Non-verbale communicatie (NVC) is het verzenden en ontvangen van woordloze berichten. Taal is niet de enige manier om te communiceren, er zijn ook andere middelen. Veel non-verbale communicatie is onbewust: het gebeurt zonder na te denken.
NVC kan gebruik maken van gebaren en aanrakingen, lichaamstaal of -houding, gezichtsuitdrukking en oogcontact. NVC kan worden gecommuniceerd via objecten zoals kleding en kapsels. Dans is ook een vorm van non-verbale communicatie.
Spraak heeft non-verbale elementen die bekend staan als paralanguage. Deze omvatten stemkwaliteit, emotie en spreekstijl, ritme, intonatie en stress. Ook geschreven teksten hebben non-verbale elementen zoals handschriftstijl, ruimtelijke ordening van woorden, of het gebruik van emoticons, zoals :).
Non-verbale communicatie heeft drie belangrijke aspecten: de situatie waarin het plaatsvindt, de communicatoren en hun gedrag tijdens de interactie. p7
De effecten van het kostuum
Twee foto's uit Darwin's Expression of the Emotions, die de emotie van walging laten zien.
Betekenis van verbale & non-verbale
Verbaal betekent "het gebruik van woorden". Zo zijn vocale klanken die geen woorden zijn, zoals een grunt, of het zingen van een woordloze noot, non-verbaal. Gebarentaal en schrift worden begrepen als verbale communicatie, omdat beide gebruik maken van woorden - hoewel er net als bij spraak wel paralinguïstische elementen voorkomen naast non-verbale boodschappen. Non-verbale communicatie kan plaatsvinden via elk zintuiglijk kanaal - zicht, geluid, geur, aanraking of smaak. NVC is belangrijk omdat:
"Als we spreken (of luisteren), is onze aandacht gericht op woorden in plaats van op lichaamstaal. Maar ons oordeel omvat beide. Een publiek verwerkt tegelijkertijd zowel verbale als non-verbale signalen. Lichaamsbewegingen zijn meestal niet positief of negatief in en van zichzelf, maar de situatie en de boodschap bepalen de beoordeling". p4
Functies van non-verbale communicatie
Gesproken taal wordt vaak gebruikt voor het communiceren van informatie over externe gebeurtenissen, maar non-verbale codes worden meer gebruikt in interpersoonlijke relaties. Volgens Argyle zijn er vijf primaire functies van non-verbaal lichamelijk gedrag in de menselijke communicatie:
- Om emoties uit te drukken
- Om interpersoonlijke houdingen uit te drukken
- Om de toespraak te begeleiden: het helpt de sprekers hun gesprek te beheren.
- Om je persoonlijkheid te presenteren
- Rituelen uitvoeren (zoals groeten)
Paralanguage
Paralanguage is de studie van non-verbale signalen van de stem. Verschillende akoestische eigenschappen van spraak zoals toon, toonhoogte en accent, gezamenlijk bekend als prosodie, kunnen allemaal non-verbale signalen afgeven. Paralanguage kan de betekenis van woorden veranderen.
De linguïst George L. Trager ontwikkelde een classificatie van stemgeluiden, stemkwaliteiten en vocalisatie.
- De stem is de context waarin de spreker spreekt. Dit kan de situatie, het geslacht, de stemming, de leeftijd en de cultuur van een persoon zijn.
- De stemkwaliteiten zijn volume, toonhoogte, tempo, ritme, articulatie, resonantie, nasaliteit en accent. Ze geven elk individu een unieke 'stemafdruk'.
- Vocalisatie bestaat uit drie subsecties: characterizers, qualifiers en segregates.
- Karakters zijn emoties die tijdens het spreken tot uiting komen, zoals lachen, huilen en geeuwen.
- Een qualifier is de stijl van het afleveren van een bericht - bijvoorbeeld het roepen van "Hé stop dat!", in tegenstelling tot het fluisteren van "Hé stop dat".
- Vocale segregaties, zoals "uh-huh", vertellen de spreker dat de luisteraar daadwerkelijk luistert.
Visuele communicatie
Kleding
Kleding, en mode in het algemeen, sturen berichten. We beoordelen anderen op wat we zien, althans wanneer we ze voor het eerst ontmoeten. Mode is een weerspiegeling van de tijd en plaats. De stijlen tonen net zoveel over de geschiedenis en de tijdsperiode als elk geschiedenisboek. Kleding reflecteert over wat mensen denken en hoe ze leven. Mode is een non-verbaal statement. Het weerspiegelt onze tijd, onze overtuigingen en soms onze religie.
Lichaamstaal
Lichaamstaal betekent hoe je lichaam wordt vastgehouden: de houding. Het heeft de neiging om je houding (gemoedstoestand) te laten zien ten opzichte van wat er om je heen gebeurt. Anderen pikken de tekens in een flits op.
Oogopslag
Oogcontact kan duiden op interesse, aandacht en betrokkenheid. p10 Kijk omvat het kijken tijdens het praten, het kijken tijdens het luisteren, de hoeveelheid blik, en de frequentie van de blikken, patronen van fixatie, pupilverwijding, en knippersnelheid. p153
Emoties
Het tonen van sterke emoties is een krachtige communicatie die onmiddellijk wordt begrepen. Veel van de signalen zijn in alle culturen hetzelfde, zoals Darwin heeft laten zien. Voorbeelden van sterke emoties die visueel worden getoond zijn:
Deze worden in volgorde van belangrijkheid opgesomd. Niemand vergist zich in boosheid of angst, maar subtielere emoties kunnen soms door de toeschouwer worden gemist.
Titel: Het oude, oude, verhaal
Oogcontact en lichamelijk contact...
Raak aan.
Touch is klassieke non-verbale communicatie. Het is misschien wel het meest intieme (dichtstbijzijnde) ding dat de ene persoon met de andere kan doen. Wat het betekent hangt af van de context. Hier is een korte lijst van wat we kunnen doen als we een ander persoon aanraken:
Kunst
De meeste kunsten zijn vormen van non-verbale communicatie:
Fred en Adele Astaire in 1921
De dierenwereld
Andere dieren dan mensen hebben niet ons soort taal, maar velen maken gebruik van non-verbale communicatie. Bij velen speelt geur een grotere rol in hun communicatie. Ook kunnen sociale dieren de betekenis van de toon van de stem begrijpen, en zelfs sleutelwoorden begrijpen. Zeg "walkies!" tegen de familiehond... Met dieren die sociaal en intelligent zijn, kan de mens een echte relatie hebben. In het algemeen betekent dat dieren die zoogdieren zijn. Communicatie van de non-verbale soort is sterk ontwikkeld bij zoogdieren, en zoogdieren zijn meestal sociale dieren.
Veel dieren herkennen elkaars alarmsignalen (kruiselingse communicatie). Inderdaad, diercommunicatie van de een of andere soort is bijna universeel onder de gewervelde dieren.
Gerelateerde pagina's
Vragen en antwoorden
V: Wat is non-verbale communicatie?
A: Non-verbale communicatie (NVC) verwijst naar het gebruik van signalen zonder woorden.
V: Is taal de enige manier om te communiceren?
A: Nee, er zijn andere communicatiemiddelen.
V: Is non-verbale communicatie altijd bewust?
A: Nee, veel non-verbale communicatie is onbewust en gebeurt zonder dat mensen erover nadenken.
V: Wat zijn de verschillende manieren waarop NVC gecommuniceerd kan worden?
A: NVC kan gebruik maken van gebaren en aanrakingen, lichaamstaal of lichaamshouding, gezichtsuitdrukking en oogcontact. Het kan ook gecommuniceerd worden via voorwerpen zoals kleding en kapsels. Dansen is ook een vorm van non-verbale communicatie.
V: Wat zijn de non-verbale elementen van spraak?
A: De non-verbale elementen van spraak, ook wel paralanguage genoemd, omvatten stemkwaliteit, emotie en spreekstijl, ritme, intonatie en klemtoon.
V: Hebben geschreven teksten non-verbale elementen?
A: Ja, geschreven teksten hebben non-verbale elementen zoals handschriftstijl, ruimtelijke ordening van woorden, of het gebruik van emoticons, zoals :).
V: Wat zijn de drie belangrijkste aspecten van non-verbale communicatie?
A: De drie belangrijkste aspecten van non-verbale communicatie zijn de situatie waarin de communicatie plaatsvindt, de communicatoren en hun gedrag tijdens de interactie.
