Slag bij Antietam
De Slag bij Antietam was een belangrijke veldslag in de Amerikaanse Burgeroorlog, die door historici uit het Zuiden ook wel de Slag bij Sharpsburg wordt genoemd. De slag werd uitgevochten op 17 september 1862, bij Sharpsburg, Maryland. Het werd ook beschouwd als de bloedigste slag in de Burgeroorlog. Het was de eerste grote veldslag in de Burgeroorlog die plaatsvond in de grensstaten. Beide partijen hoopten dat een grote overwinning aan hun kant een korte oorlog zou opleveren.
Ongeveer 22.720 soldaten werden gedood, gewond of vermist bij Antietam. Er is in de geschiedenis van de Verenigde Staten nooit een andere veldslag van één dag geweest waarbij zoveel Amerikaanse slachtoffers vielen. Er zijn echter wel andere veldslagen geweest die langer dan een dag duurden en waarbij meer Amerikanen sneuvelden. De latere Slag om Gettysburg duurde bijvoorbeeld drie dagen en er vielen naar schatting 51.000 Amerikaanse slachtoffers.
Achtergrond
Tijdens de zomer van 1862 vervloog de hoop van het Noorden dat de rebellie gemakkelijk kon worden neergeslagen snel. In juli mislukte de campagne van generaal-majoor George B. McClellan op het schiereiland om de zuidelijke hoofdstad Richmond, Virginia, in te nemen. Eind augustus was de tweede slag bij Bull Run opnieuw een overwinning voor de Geconfedereerden. De legers van de Unie trokken zich terug naar Washington, D.C., op slechts enkele kilometers afstand. In Tennessee en andere westelijke staten hadden de Geconfedereerden succes met hun offensieven. Dit veroorzaakte een slecht moreel in het leger van de Unie.
Na het verslaan van het leger van de Unie van Virginia bij Bull Run, leidde Lee zijn geconfedereerde leger van Noord Virginia naar Maryland en begon zijn Maryland campagne. Hij had verschillende redenen om het Noorden aan te vallen. Ten eerste was het oogsttijd in de Shenandoah vallei en Lee moest de aandacht van de Unie afleiden van zijn belangrijkste voedselbronnen voor zijn leger. Ten tweede had hij Europese steun nodig voor de Confederatie. Een grote overwinning in het Noorden zou de steun kunnen krijgen die ze nodig hadden en er ook voor kunnen zorgen dat de grensstaat Maryland zich afscheidt. Het zou het Noorden demoraliseren en mogelijk tot onderhandelingen aanzetten. Lee dacht dat het leger van de Unie tijd nodig had om te heropbouwen en te bevoorraden en door snel te handelen zou hij hen onvoorbereid kunnen treffen.
Prelude
In een moedige zet verdeelde Lee zijn leger van Noord Virginia in vijf kleinere legers of colonnes. Drie stuurde hij met Generaal "Stonewall" Jackson om Harpers Ferry aan te vallen en te behouden. Op die manier kon Jackson de Shenandoah vallei controleren. Zijn grootste korps stuurde hij onder bevel van Luitenant-Generaal James Longstreet om op te rukken naar Sharpsburg, Maryland. Lee schreef speciale order 191 op 9 september, die elke beweging van al zijn colonnes beschreef. In een vreemde speling van het lot werd een kopie van de order rond een bundel sigaren gewikkeld en in een veld op Best Farm gedropt. Soldaten van het 27ste Indiana Regiment vonden de bundel met het bevel. Het werd naar Generaal McClellan gestuurd.
McClellan was aan het hoofd van het Leger van de Potomac gebleven hoewel hij er niet in was geslaagd Generaal-majoor John Pope te steunen bij de Tweede Slag bij Bull Run. Toen Lee Maryland binnentrok, bewoog McClellan zich, in een zeldzame uitzondering op zijn gebruikelijke traagheid, sneller om hem de pas af te snijden. De kennis van Lee's plannen gaf McClellan de kans om Lee's leger te vernietigen terwijl het nog verzwakt was doordat Jackson naar Harper's Ferry gestuurd was. McClellan hoorde op 13 september van Lee's plan. Hij pochte: "Hier is een papier waarmee ik, als ik Bobbie Lee niet kan afranselen, bereid ben naar huis te gaan." Hij stuurde ook een telegram naar president Lincoln waarin hij schreef: "Ik heb alle plannen van de rebellen, en zal ze in hun eigen val lokken als mijn mannen opgewassen zijn tegen de noodsituatie." Maar McClellan wachtte nog 18 uur alvorens te handelen. Dit uitstel gaf Lee meer tijd om alle elementen van zijn leger te verzamelen. Toen Lee Maryland was binnengetrokken, liet hij detachementen achter om twee van de passen door South Mountain te bewaken, Crampton's Gap en Turner's Gap. Dit waren de twee belangrijkste routes door de 50 mijl lange South Mountain. Als McClellan iets sneller was opgetrokken, zou hij het leger van Lee aan de andere kant van de berg verspreid hebben. Bij Frederick, Maryland haalde het leger van de Unie Lee in en begonnen de gevechten op South Mountain. Het was een natuurlijke formatie die de Shenandoah en Cumberland valleien scheidde van oostelijk Maryland. Er werden die dag verschillende gevechten geleverd om het bezit van South Mountain. De Geconfedereerden werden teruggedreven met een groot aantal slachtoffers. McClellan had het leger van Lee kunnen vernietigen, maar hij wachtte opnieuw en gaf Lee de tijd om zich te hergroeperen.
De strijd
Drie dagen later ontmoetten de twee legers, geleid door Lee en McClellan, elkaar opnieuw op 17 september 1862, tussen Antietam Creek en de stad Sharpsburg, Maryland. De Slag bij Antietam, ook wel de Slag bij Sharpsburg genoemd, was niet alleen de bloedigste dag van de Amerikaanse Burgeroorlog, het was ook de bloedigste dag in de Amerikaanse geschiedenis. De Geconfedereerde troepen namen verdedigingsposities in achter Antietam Creek. Op dit punt besloot McClellan aan te vallen.
Bij dageraad op 17 september vielen soldaten van de Unie onder leiding van generaal-majoor Joseph Hooker de troepen van Lee vanaf hun linkerzijde aan. Terwijl de twee legers elkaar bestreden, verspreidde de strijd zich over een plaatselijk korenveld en rond de Dunker kerk. De troepen van de Unie bleven de Confederaten bij de Verzonken Weg aanvallen. Ze waren in staat om door het midden van de geconfedereerde linies te breken.
In de late namiddag kwamen meer soldaten van de Unie, geleid door generaal-majoor Ambrose Burnside, in de strijd. Zij veroverden een stenen brug over Antietam Creek en trokken op naar de rechterflank van de Geconfedereerde troepen. Maar terwijl Burnside's soldaten aanvielen, kwamen er meer geconfedereerde soldaten aan. De geconfedereerde generaal-majoor A.P. Hill had zijn divisie soldaten van Harpers Ferry naar Antietam geleid. Toen Hill's divisie arriveerde, waren zij in staat om een tegenaanval in te zetten (terug te vechten tegen Burnside's soldaten). Dit was een verrassing voor de Unie troepen, en de verrassing werkte goed. De geconfedereerde troepen dreven Burnside's soldaten terug en beëindigden de slag. Hoewel hij meer soldaten had, was McClellan niet in staat om Lee's leger te vernietigen. Lee was in staat zijn troepen te verplaatsen om aan elk van McClellan's aanvallen te kunnen voldoen. McClellan riep ook niet zijn vele reservetroepen (soldaten die stand-by stonden) op, die hadden kunnen helpen om de successen van de Unie uit te bouwen.
Aftermath
De volgende dag verzamelden beide legers hun gewonden en begroeven hun dode soldaten. Daarna trok Lee zijn leger terug naar Virginia. McClellan ging niet achter Lee aan wat President Lincoln frustreerde. Militair gezien was de slag een gelijkspel. Maar omdat Lee's troepen zich terugtrokken uit Maryland, claimde Lincoln de overwinning. Hij gebruikte de gelegenheid om de Emancipatie Proclamatie uit te vaardigen.
Vragen en antwoorden
V: Wat was de Slag bij Antietam?
A: De Slag bij Antietam was een belangrijke slag in de Amerikaanse Burgeroorlog die op 17 september 1862 bij Sharpsburg, Maryland, werd uitgevochten.
V: Waarom wordt het ook de Slag om Sharpsburg genoemd?
A: Het wordt door historici uit het Zuiden ook wel de Slag bij Sharpsburg genoemd.
V: Waarom was de Slag bij Antietam belangrijk?
A: Het was de eerste grote slag in de Burgeroorlog die plaatsvond in de grensstaten.
V: Wat was het doel van beide partijen in de Slag bij Antietam?
A: Beide partijen hoopten dat een grote overwinning voor hun kant een korte oorlog zou opleveren.
V: Hoeveel soldaten werden gedood, gewond of vermist bij Antietam?
A: Ongeveer 22.720 soldaten werden gedood, gewond of vermist bij Antietam.
V: Was Antietam de bloedigste slag in de Burgeroorlog?
A: Ja, het werd beschouwd als de bloedigste slag in de Burgeroorlog.
V: Is er in de geschiedenis van de Verenigde Staten nog een slag op één dag geweest met zoveel Amerikaanse slachtoffers?
A: Nee, er is in de geschiedenis van de Verenigde Staten nooit een andere eendaagse veldslag geweest met zoveel Amerikaanse slachtoffers. Er zijn echter wel andere veldslagen geweest die langer dan één dag duurden en waarbij meer Amerikanen sneuvelden. De latere Slag bij Gettysburg duurde bijvoorbeeld drie dagen en had naar schatting 51.000 Amerikaanse slachtoffers.
