Geschiedenis van de Verenigde Staten

Pre-Columbiaans Amerika

Zie ook: Geschiedenis van Noord-Amerika

Het precolumbiaanse tijdperk is de tijd voordat Christoffel Columbus in 1492 naar Amerika ging. In die tijd leefden er inheemse Amerikanen op het land dat nu door de Verenigde Staten wordt beheerst. Zij hadden verschillende culturen: Inheemse Amerikanen in de Eastern Woodlands jaagden op wild en herten; inheemse Amerikanen in het noordwesten visten; inheemse Amerikanen in het zuidwesten verbouwden maïs en bouwden huizen die pueblo's werden genoemd; en inheemse Amerikanen in de Great Plains jaagden op bizons. Rond het jaar 1000 bezochten de Vikingen Newfoundland. Zij vestigden zich er echter niet.

 
Young Omahaw, War Eagle, Little Missouri en Pawnees  

Koloniaal Amerika

De Engelsen probeerden zich in 1585 op Roanoke Island te vestigen. De nederzetting hield geen stand en niemand weet wat er met de mensen is gebeurd. In 1607 werd de eerste duurzame Engelse nederzetting gesticht in Jamestown, Virginia, door John Smith, John Rolfe en andere in goud en avontuur geïnteresseerde Engelsen. In de eerste jaren stierven veel mensen in Virginia door ziekte en honger. De kolonie in Virginia hield stand omdat ze geld verdiende met het planten van tabak, rijst en katoen.

In 1621 vestigde een groep Engelsen, de Pilgrims genaamd, zich in Plymouth, Massachusetts. In 1630 bouwden de puriteinen een grotere kolonie in Massachusetts Bay. De Pelgrims en de Puriteinen waren geïnteresseerd in het maken van een betere samenleving, niet in het zoeken naar goud. Zij noemden deze ideale samenleving een "stad op een heuvel". Een man genaamd Roger Williams verliet Massachusetts nadat hij het niet eens was met de puriteinen, en stichtte in 1636 de kolonie Rhode Island.

Groot-Brittannië was niet het enige land dat zich vestigde in wat later de Verenigde Staten zouden worden. In de jaren 1500 bouwde Spanje een fort in Saint Augustine, Florida. Frankrijk vestigde Louisiana en het gebied rond de Grote Meren. De Nederlanders vestigden zich in New York, dat zij Nieuw Nederland noemden. Andere gebieden werden bewoond door Schots-Ierse, Duitse en Zweedse burgers. Na verloop van tijd controleerde Groot-Brittannië echter alle koloniën, en de meeste Amerikaanse kolonisten namen de Britse levenswijze over. De groei van de koloniën was niet goed voor de Indianen. Velen van hen stierven aan de pokken, een ziekte die door de Europeanen naar Amerika was gebracht. De overlevenden verloren hun land aan de kolonisten.

In de vroege jaren 1700 was er een religieuze beweging in de koloniën die de Great Awakening werd genoemd. Predikers zoals Jonathan Edwards preekten. Een daarvan heette "Zondaars in de handen van een boze God". Het Grote Ontwaken kan hebben geleid tot het denken dat werd gebruikt in de Amerikaanse Revolutie.

In 1733 waren er dertien kolonies. New York City, Philadelphia, Boston en Charleston waren toen de grootste steden en belangrijkste havens.

Van 1756 tot 1763 voerden Engeland en Frankrijk een oorlog om hun land in Amerika, de zogenaamde Zevenjarige Oorlog of de Franse en Indiaanse Oorlog, die door de Britten werd gewonnen. Na de oorlog bepaalde de Koninklijke Proclamatie van 1763 dat de kolonisten niet ten westen van de Appalachen mochten wonen. Veel kolonisten die naar de grens wilden verhuizen, waren niet blij met de Proclamatie.

 
De Dertien Koloniën (rood) vóór de Amerikaanse Revolutie  

Amerikaanse Revolutie

Na de Franse en Indiaanse Oorlog begonnen de kolonisten te denken dat zij hun "rechten als vrijgeboren Engelsman" niet kregen. Dit betekende dat zij eerlijk behandeld wilden worden door de Engelse regering. Dit werd voornamelijk veroorzaakt door nieuwe belastingen die de Britten de koloniën lieten betalen om de oorlog te bekostigen. De Amerikanen noemden dit "No taxation without representation", wat betekende dat de kolonisten geen belasting hoefden te betalen tenzij ze een stem hadden in het Britse parlement. Elke belasting werd afgekeurd, en vervangen door een andere, wat leidde tot meer eenheid tussen de koloniën. In 1770 raakten kolonisten in Boston, bekend als de Sons of Liberty, in gevecht met Britse soldaten. Dit werd bekend als de Boston Massacre. Na de Tea Act dumpten de Sons of Liberty honderden dozen thee in zee. Dit werd bekend als de Boston Tea Party (1773). Dit leidde ertoe dat het Britse leger Boston overnam. Daarna vormden de leiders van de 13 koloniën een groep die het Continentaal Congres heette ( 1774 ). Veel mensen waren lid van het Continentaal Congres, maar enkele van de belangrijkste waren Benjamin Franklin, John Adams, Thomas Jefferson, John Hancock, Roger Sherman en John Jay.

In 1776 schreef Thomas Paine het pamflet Common Sense. Hierin werd betoogd dat de koloniën vrij moesten zijn van de Engelse overheersing. Dit was gebaseerd op de Engelse ideeën over natuurlijke rechten en het sociale contract, zoals die onder meer door John Locke naar voren waren gebracht. Op 4 juli 1776 stemden de mensen uit de 13 koloniën in met de Onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten. Hierin stond dat zij vrije en onafhankelijke staten waren en geen deel meer uitmaakten van Engeland. De kolonisten vochten toen al tegen Engeland in de Revolutionaire Oorlog. De Revolutionaire Oorlog begon in 1775 bij Lexington en Concord. Hoewel Amerikaanse soldaten onder George Washington veel gevechten verloren van de Britten, behaalden zij in 1777 een grote overwinning bij Saratoga. Dit leidde ertoe dat Frankrijk en Spanje zich bij de oorlog aan de zijde van de Amerikanen voegden. In 1781 deed een Amerikaanse overwinning bij Yorktown, geholpen door de Fransen, Groot-Brittannië besluiten de strijd te staken en de koloniën op te geven. Amerika had de oorlog en zijn onafhankelijkheid gewonnen.

 
De presentatie van de Onafhankelijkheidsverklaring. Drie van de staande mannen zijn John Adams, Benjamin Franklin en Thomas Jefferson.  

De federale periode (1781-1815)

Zie ook: Grondwet van de Verenigde Staten en Oorlog van 1812

In 1781 vormden de koloniën een confederatie van staten onder de Articles of Confederation, maar die duurde slechts zes jaar. Het gaf bijna alle macht aan de staten en heel weinig aan de centrale regering. De confederatie had geen president. Zij kon de Indianen of de Britten niet van de grens verwijderen, noch kon zij opstanden van het gepeupel zoals de opstand van Shays tegenhouden. Na de opstand van Shays dachten veel mensen dat de Artikelen van de Confederatie niet werkten.

In 1787 werd een grondwet geschreven. Veel van de mensen die de grondwet hielpen schrijven, zoals Washington, James Madison, Alexander Hamilton en Gouverneur Morris, behoorden destijds tot de belangrijkste denkers in Amerika. Sommige van deze mannen zouden later belangrijke functies bekleden in de nieuwe regering. De grondwet creëerde een sterkere nationale regering met drie takken: de uitvoerende macht (de president en zijn personeel), de wetgevende macht (het Huis van Afgevaardigden en de Senaat) en de rechterlijke macht (de federale rechtbanken).

Sommige staten gingen snel akkoord met de Grondwet. In andere staten waren veel mensen tegen de grondwet, omdat die meer macht gaf aan de centrale overheid en geen grondwet voor rechten bevatte. Om te proberen de Grondwet aangenomen te krijgen, schreven Madison, Hamilton en Jay een reeks krantenartikelen, de Federalist Papers. Kort daarna werd de Bill of Rights toegevoegd. Dit was een reeks van 10 amendementen (wijzigingen) die de macht van de regering beperkten en de burgers rechten garandeerden. Net als de Onafhankelijkheidsverklaring is de Grondwet een sociaal contract tussen het volk en de regering. Het belangrijkste idee van de Grondwet is dat de regering een republiek is (een representatieve democratie), gekozen door het volk, dat allemaal dezelfde rechten heeft. Dit was in het begin echter niet waar, toen alleen blanke mannen die onroerend goed bezaten mochten stemmen. Dankzij de wetten van de staten en de 14e, 15e, 19e, 24e en 26e Amendementen kunnen tegenwoordig bijna alle Amerikaanse burgers van ten minste 18 jaar oud stemmen.

In 1789 werd Washington verkozen tot de eerste president. Hij bepaalde hoe iemand als president moest handelen en ging na twee termijnen met pensioen. Tijdens Washingtons ambtstermijn was er een Whiskey Rebellion, waarbij boeren op het platteland probeerden de regering ervan te weerhouden belasting op whisky te innen. In 1795 nam het Congres het Verdrag van Jay aan, dat meer handel met Groot-Brittannië mogelijk maakte in ruil voor het opgeven door de Britten van hun forten op de Grote Meren. Groot-Brittannië deed echter nog steeds dingen die de VS schaadden, zoals impressie (Amerikaanse zeelieden dwingen zich aan te sluiten bij de Britse Royal Navy).

John Adams versloeg Thomas Jefferson in de verkiezing van 1796 en werd de tweede president van de Verenigde Staten. Dit was de eerste Amerikaanse verkiezing tussen twee politieke partijen. Als president maakte Adams het leger en de marine groter. Hij liet ook de Alien and Sedition Acts aannemen, waar veel afkeer van was.

Bij de verkiezingen van 1800 versloeg Jefferson Adams. Een van de belangrijkste dingen die hij deed als president was de Louisiana Purchase van Frankrijk, waardoor de Verenigde Staten twee keer zo groot werden. Jefferson stuurde Lewis en Clark om de Louisiana Purchase in kaart te brengen. Jefferson probeerde ook de handel met Engeland en Frankrijk te stoppen, zodat de Verenigde Staten niet betrokken zouden raken bij een oorlog die de twee landen voerden. Er braken gevechten uit tussen de Verenigde Staten en Engeland in 1812, toen James Madison president was. Dit werd de Oorlog van 1812 genoemd.

 
De grondwet van de Verenigde Staten  

Uitbreiding industrialisatie en slavernij (1815-1861)

Een van de problemen van deze periode was de slavernij. In 1861 waren meer dan drie miljoen Afro-Amerikanen slaven in het Zuiden. Dit betekent dat zij voor anderen werkten, maar geen vrijheid hadden en geen geld kregen voor hun werk. De meesten werkten bij het plukken van katoen op grote plantages. Katoen werd het belangrijkste gewas in het Zuiden nadat Eli Whitney in 1793 de katoenmachine had uitgevonden. Er waren enkele slavenopstanden tegen de slavernij, waaronder één onder leiding van Nat Turner. Al deze opstanden mislukten. Het Zuiden wilde de slavernij behouden, maar tegen de tijd van de Burgeroorlog wilden veel mensen in het Noorden er een einde aan maken. Een andere ruzie tussen het Noorden en het Zuiden ging over de rol van de overheid. Het Zuiden wilde sterkere staatsregeringen, maar het Noorden wilde een sterkere centrale regering.

Na de Oorlog van 1812 verdween de Federalistische Partij, waardoor een "Tijdperk van Goed Gevoel" overbleef waarin slechts één partij belangrijk was, onder de presidenten James Madison en James Monroe. Onder Monroe was het beleid van de Verenigde Staten in Noord-Amerika de Monroe Doctrine, die inhield dat Europa niet langer moest proberen de Verenigde Staten en andere onafhankelijke landen in Amerika te controleren. Rond deze tijd riep het Congres op tot iets dat het "Amerikaanse systeem" werd genoemd. Het Amerikaanse systeem hield in dat geld werd besteed aan bankieren, transport en communicatie. Dankzij het Amerikaanse systeem werden grotere steden en meer fabrieken gebouwd. Een van de grote transportprojecten uit die tijd was het Eriekanaal, een kanaal in de staat New York. In de jaren 1840 werden naast kanalen ook spoorwegen aangelegd. Tegen 1860 waren in de Verenigde Staten duizenden kilometers aan spoorwegen en telegraaflijnen aangelegd, vooral in het noordoosten en midwesten.

In het begin van de 19e eeuw kwam de industriële revolutie naar Amerika. Er werden veel fabrieken gebouwd in noordelijke steden zoals Lowell, Massachusetts. De meeste daarvan maakten kleding. Veel fabrieksarbeiders waren vrouwen, en sommigen waren kinderen of mensen uit Ierland of Duitsland. Ondanks deze industrialisatie was Amerika nog steeds een natie van boeren.

In het begin en het midden van de vorige eeuw was er een religieuze beweging die de Second Great Awakening werd genoemd. Duizenden mensen kwamen bijeen op grote religieuze bijeenkomsten, revivals genaamd. Zij dachten door middel van religie een Gouden Eeuw in Amerika te kunnen bewerkstelligen. Er ontstonden nieuwe religieuze bewegingen zoals de Heiligheidsbeweging en de Mormonen, en groepen zoals de Methodistenkerk groeiden. De Second Great Awakening leidde tot twee hervormingsbewegingen, dat wil zeggen het veranderen van wetten en gedragingen om de samenleving beter te maken. Een daarvan was de drankbestrijding, die geloofde dat het drinken van alcohol slecht was. De andere was het abolitionisme, dat probeerde een einde te maken aan de slavernij. Mensen als Harriet Beecher Stowe en William Lloyd Garrison schreven boeken en kranten waarin stond dat de slavernij moest ophouden. Zij vormden ook politieke bewegingen, waaronder de Liberty Party, de Free Soil Party en de Republican Party. Sommige abolitionisten, zoals Frederick Douglass, waren voormalige slaven. Tegen 1820 was slavernij in het Noorden zeer zeldzaam, maar in het Zuiden bleef ze bestaan.

In de 19e eeuw bestond er voor veel Amerikaanse vrouwen zoiets als de "cultus van de huiselijkheid". Dit betekende dat van de meeste getrouwde vrouwen werd verwacht dat zij thuis bleven en kinderen opvoedden. Net als in andere landen stonden Amerikaanse vrouwen sterk onder controle van hun man, en hadden ze bijna geen rechten. Voor niet-getrouwde vrouwen stonden slechts enkele banen open, zoals werken in kledingfabrieken en als dienstmeisje. In de 19e eeuw vonden vrouwen als Lucretia Mott en Elizabeth Cady Stanton dat vrouwen meer rechten moesten hebben. In 1848 kwamen veel van deze vrouwen bijeen en kwamen overeen te strijden voor meer rechten voor vrouwen, waaronder stemrecht. Veel van de vrouwen die betrokken waren bij de beweging voor vrouwenrechten waren ook betrokken bij de beweging om een einde te maken aan de slavernij.

In 1828 werd Andrew Jackson tot president gekozen. Hij was de eerste gekozen president van de Democratische Partij. Hij veranderde de regering op vele manieren. Omdat veel van zijn aanhangers arme mensen waren die voorheen niet hadden gestemd, beloonde hij hen met overheidsbanen, wat "spoils" of "patronage" wordt genoemd. Vanwege Jackson werd er een nieuwe partij gevormd om tegen hem te strijden, de Whigs genaamd. Dit werd het "Tweede Partij Systeem" genoemd. Jackson was erg tegen de Nationale Bank. Hij zag het als een symbool van de Whigs en van machtige Amerikaanse zakenlieden. Jackson pleitte ook voor een hoge invoerbelasting die het Zuiden niet leuk vond. Zij noemden het het "Tariff of Abominations". Jacksons vice-president, John C. Calhoun, kwam uit het Zuiden. Hij schreef dat het Zuiden het tarief moest stoppen en misschien de Unie moest verlaten (afscheiding). Deze woorden zouden tijdens de Burgeroorlog opnieuw worden gebruikt.

In deze tijd begonnen mensen ten westen van de Mississippi en de Rocky Mountains te trekken. De eerste mensen die naar het westen trokken, waren mensen die dierenhuiden vingen en verkochten, zoals John Colter en Jim Bridger. Tegen de jaren 1840 trokken veel mensen per huifkar naar Oregon, en nog meer mensen trokken naar het westen na de Californische goudkoorts van 1849. Veel nieuwe staten werden toegevoegd aan de eerste dertien, meestal in het Midwesten en Zuiden vóór de Burgeroorlog en in het Westen na de Burgeroorlog. In deze periode verloren de Indianen veel van hun land. Zij hadden militaire gevechten verloren van de Amerikanen bij Tippecanoe en in de Seminole-oorlog. In de jaren 1830 werden de Indianen uit het Midwesten en het Zuiden verdreven door gebeurtenissen als de Trail of Tears en de Black Hawk War. In de jaren 1840 waren de meeste Indianen ten westen van de Mississippi verplaatst.

De Mexicaans-Amerikaanse Oorlog ( 1846-1848 )

In 1845 sloot Texas, dat een natie was nadat het Mexico had verlaten, zich aan bij de Verenigde Staten. Mexico vond dit niet leuk, en de Amerikanen wilden het land dat Mexico had aan de westkust ("Manifest Destiny"). Dit leidde ertoe dat de VS en Mexico een oorlog uitvochten die de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog werd genoemd. Tijdens de oorlog veroverden de VS de steden San Francisco, Los Angeles, Monterrey, Veracruz en Mexico-Stad. Als gevolg van de oorlog verwierven de VS land in Californië en een groot deel van het Amerikaanse zuidwesten. Veel mensen in het Noorden hielden niet van deze oorlog, omdat ze dachten dat het alleen maar goed was voor de zuidelijke slavenstaten.

 
De Alamo was de plaats van een veldslag tussen Texanen en Mexicanen in 1836.  


Jackson was de eerste Democratische president  


Francis Preston Blair richtte de Republikeinse Partij op om slaven te helpen bevrijden  


Het Eriekanaal  


James Monroe gaf de Amerikanen het gevoel dat dit het "tijdperk van de goede gevoelens" was.  

Burgeroorlog

In de jaren 1840 en 1850 waren mensen in de noordelijke staten en mensen in de zuidelijke staten het er niet over eens of slavernij goed of fout was in de gebieden van de Verenigde Staten die nog geen staten waren. Mensen in de regering probeerden afspraken te maken om een oorlog te voorkomen. Enkele deals waren het Compromis van 1850 en de Kansas-Nebraska Act, maar die werkten niet echt om de Unie bijeen te houden. Mensen in het Zuiden waren boos over boeken als De Hut van Oom Tom, waarin stond dat slavernij verkeerd was. Mensen in het Noorden waren niet blij met een beslissing van het Hooggerechtshof, genaamd Dred Scott, waardoor Scott een slaaf bleef. Mensen uit het Zuiden en mensen uit het Noorden begonnen elkaar in Kansas te vermoorden vanwege de slavernij. Dit werd "Bleeding Kansas" genoemd. Een van de mensen uit Bleeding Kansas, John Brown, nam in 1859 een stad in Virginia over om duidelijk te maken dat slavernij verkeerd was en om te proberen slaven tegen hun eigenaars te laten vechten.

Bij de verkiezingen van 1860 viel de Democratische Partij uiteen en werd de Republikeinse presidentskandidaat Abraham Lincoln gekozen. Hierna verlieten veel zuidelijke staten de Unie. Uiteindelijk verlieten elf staten de Unie. Zij probeerden een nieuw land te stichten, genaamd de Geconfedereerde Staten van Amerika, of de "Confederatie". Er ontstond een oorlog tussen de Unie (Noord) en de Confederatie (Zuid). Omdat er geen fabrieken waren, was het voor de Zuidelijke soldaten moeilijker om aan wapens of uniformen te komen. Het Zuiden kon geen voorraden krijgen omdat Noordelijke schepen de Zuidelijke kust blokkeerden.

Vroeg in de oorlog wonnen confederale generaals als Robert E. Lee en Stonewall Jackson gevechten van Uniegeneraals als George B. McClellan en Ambrose Burnside. In 1862 en 1863 probeerde het leger van de Unie verschillende keren de hoofdstad van de Confederatie, Richmond, Virginia, in te nemen, maar faalde telkens. Het leger van Lee viel het Noorden tweemaal binnen, maar werd bij Antietam en Gettysburg teruggedrongen. Midden in de oorlog vaardigde Lincoln de Emancipatieproclamatie uit, waardoor alle slaven in de Confederatie werden vrijgelaten en zwarte mannen in het leger van de Unie mochten vechten. De oorlog begon de kant van de Unie op te gaan na de slagen bij Gettysburg en Vicksburg in 1863. Gettysburg weerhield Lee ervan het Noorden binnen te vallen, en Vicksburg gaf de Unie controle over de Mississippi-rivier. In 1864 trok een leger van de Unie onder leiding van William T. Sherman door Georgia en verwoestte een groot deel ervan. In 1865 had generaal Ulysses S. Grant Richmond ingenomen en Lee gedwongen de strijd op te geven bij Appomattox.

 
Lincoln, Grant, Sherman en Porter discussiëren over de Burgeroorlog  


De Slag bij Antietam was een bloedige slag in de Burgeroorlog.  

Wederopbouw en het vergulde tijdperk

Zie ook: Wederopbouw van de Verenigde Staten

In april 1865 werd Lincoln doodgeschoten terwijl hij naar een toneelstuk keek. De nieuwe president, Andrew Johnson, moest het proces van wederopbouw doorlopen, waarbij de Verenigde Staten na de Burgeroorlog weer in elkaar werden gezet. In deze periode werden de 13e, 14e en 15e Amendementen op de Grondwet aangenomen, waardoor slaven werden bevrijd, burgers werden en mochten stemmen. Het Congres werd geleid door "Radicale Republikeinen", die het Zuiden na de Burgeroorlog wilden straffen. Zij hielden niet van Johnson en verwijderden hem bijna uit zijn ambt. Ze stuurden ook veel soldaten naar het Zuiden, installeerden impopulaire "scalawag"-regeringen, en lieten het Zuiden de 14e en 15e Amendementen goedkeuren. Het Zuiden vond dit niet leuk, dus maakten ze "Jim Crow"-wetten die zwarten in lagere functies plaatsten. Blanke Zuidelijke Democraten richtten een groep op, de Ku Klux Klan, die zwarten aanviel en hen belette te stemmen.

In deze periode verhuisden veel mensen naar de Verenigde Staten vanuit andere landen, zoals Ierland, Italië, Duitsland, Oost-Europa en China. Velen van hen werkten in grote fabrieken en woonden in grote steden als New York City, Chicago en Boston, vaak in kleine, arme, dicht op elkaar staande appartementen die "tenements" of "slums" werden genoemd. Ze werden vaak gebruikt door "politieke machines", die hen werk en geld gaven in ruil voor stemmen.

Grote politici werden gekozen door politieke machines en waren corrupt. De regering kon weinig doen en leiders van grote bedrijven hadden vaak meer macht dan de regering. In die tijd waren er verschillende zeer grote bedrijven, trusts genaamd. Mensen die trusts beheerden verdienden miljoenen dollars terwijl ze hun werknemers lage lonen betaalden. Enkele van deze mensen waren John D. Rockefeller, Andrew Carnegie en J.P. Morgan.

Na de Burgeroorlog bleven mensen naar het westen trekken, waar nieuwe staten werden gevormd. Mensen konden nu gratis land krijgen in het westen dankzij een wet uit 1862, de Homestead Act. Het meeste land in het westen was eigendom van de overheid, de spoorwegen of grote boeren. De Transcontinental Railroad, voltooid in 1869, hielp mensen en goederen van het westen naar de rest van het land te brengen. Chicago werd het centrum van de handel tussen het westen en het oosten omdat veel spoorlijnen elkaar daar ontmoetten. Er ontstonden problemen tussen de blanke kolonisten en de inheemse indianen toen meer mensen naar het westen begonnen te trekken. Hierdoor werden veel meer indianen gedood bij veldslagen als Wounded Knee. Bijna al het land van de Indianen werd afgenomen door wetten zoals de Dawes Act.

Veel Amerikanen vonden dat de spoorwegen de boeren zoveel geld in rekening brachten dat ze er arm van werden. Arbeiders leidden verschillende stakingen tegen de spoorwegen die door het leger werden neergeslagen. Ook begonnen boeren groepen om de spoorwegen te bestrijden, zoals de Grange. Deze groepen werden de Populistische Beweging, die bijna het presidentschap won onder William Jennings Bryan. De Populisten wilden hervormingen zoals een inkomstenbelasting en directe verkiezing van senatoren. De Populistische Partij stierf uit na 1896. Veel van de dingen die de Populisten wilden, zouden gebeuren tijdens het Progressieve Tijdperk.

 
De Schotse zakenman Andrew Carnegie maakte van Amerika een "staalimperium".  


Het Home Insurance Building in Chicago was de eerste wolkenkrabber ter wereld  

Progressief tijdperk en imperialisme

In de Verenigde Staten is progressivisme het geloof dat de overheid een grotere rol moet spelen in het dagelijks leven van Amerikanen om mensen, vooral arbeiders, een goede levensstandaard te bieden. Imperialisme was de overtuiging dat de VS een sterkere marine moest bouwen en land moest veroveren.

Eind negentiende en begin twintigste eeuw werden de Verenigde Staten actiever in buitenlandse aangelegenheden. In 1898 voerden de Verenigde Staten een oorlog met Spanje, de Spaans-Amerikaanse Oorlog. De Verenigde Staten wonnen en verwierven Puerto Rico, Guam, Guantanamo en de Filippijnen. Samen met de aankoop van Alaska en de overname van Hawaï hadden de Verenigde Staten al hun huidige grondgebied verworven, plus enkele gebieden die zij later, na de Tweede Wereldoorlog, zouden verliezen. Rond deze tijd openden de VS en Europese landen de handel met China. Dit kwam omdat zij China hadden verslagen in de Opiumoorlogen en de Bokseropstand. De VS en Europa konden handel drijven met China via het Open Deur Beleid.

In 1901 werd de Republikein Theodore Roosevelt president. Hij was soldaat geweest in de Spaans-Amerikaanse oorlog. Hij pleitte voor een buitenlands beleid dat bekend stond als de "Big Stick". Dit betekende het hebben van een grote marine en het uitoefenen van controle over Latijns-Amerika. Tussen 1901 en 1930 stuurden de Verenigde Staten verschillende keren soldaten naar Latijns-Amerika. Toen Roosevelt president was, werd begonnen met de aanleg van het Panamakanaal, een verbinding tussen de Stille en de Atlantische Oceaan die het reizen rond de wereld veel sneller maakte.

In deze tijd begonnen mensen de slechte staat van de Amerikaanse steden op te merken. Een groep mensen genaamd de "muckrakers" schreef boeken en krantenartikelen over onderwerpen als de macht van grote bedrijven, onzuivere praktijken in fabrieken en de toestand van arme mensen. Roosevelt en het Congres beantwoordden hun zorgen met wetten zoals de Pure Food and Drug Act. Deze wet controleerde de manier waarop voedsel werd gemaakt om ervoor te zorgen dat het veilig was. Een ander antwoord op de muckrakers was het zogenaamde "trust-busting", waarbij grote bedrijven werden opgesplitst in kleinere. Het grootste bedrijf dat op deze manier werd opgesplitst was de Standard Oil Company in 1911.

In 1912 werd Woodrow Wilson president. Hij was progressief, maar niet helemaal zoals Roosevelt. Hij bestreed de "drievoudige muur van privileges", die bestond uit grote bedrijven, belastingen en heffingen op goederen die de Verenigde Staten binnenkwamen. In die tijd werden de Zestiende en Zeventiende Amendementen op de Amerikaanse Grondwet aangenomen. Deze maakten een federale inkomstenbelasting en rechtstreekse verkiezing van Amerikaanse senatoren mogelijk.

 
Theodore Roosevelt was president gedurende het grootste deel van de jaren 1900.  


De slag om Manilla Bay in de Spaans-Amerikaanse oorlog  

Eerste Wereldoorlog

De Verenigde Staten wilden niet meedoen aan de Eerste Wereldoorlog, maar wilden wel wapens verkopen aan beide partijen. In 1915 bracht een Duitse onderzeeër een schip met Amerikanen aan boord, de Lusitania, tot zinken. Dit maakte de Amerikanen woedend, en Duitsland stopte met het aanvallen van passagiersschepen. In januari 1917 begon Duitsland ze weer aan te vallen, en stuurde het Zimmerman Telegram naar Mexico over een invasie van de VS. De Verenigde Staten sloten zich aan bij de oorlog tegen Duitsland, en die eindigde een jaar later. Wilson werkte aan de oprichting van een internationale organisatie, de Volkenbond. Het belangrijkste doel van de Volkenbond was het voorkomen van oorlog. De Verenigde Staten deden echter niet mee omdat isolationisten het vredesverdrag verwierpen. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog doodde een grieppandemie miljoenen mensen in de VS en Europa. Na de oorlog waren de Verenigde Staten een van de rijkste en machtigste naties ter wereld.

 
Amerikanen in de Eerste Wereldoorlog  

Boem en baisse (1919-1939)

De "Roaring Twenties"

De jaren 1920 waren voor de Verenigde Staten een tijdperk van groei en toegenomen welvaart. Veel Amerikanen begonnen consumentenproducten te kopen, zoals Model T Fords en apparaten. Reclame werd erg belangrijk in het Amerikaanse leven. In deze tijd verhuisden veel zwarte mensen uit het zuiden naar grote steden als New York City, Chicago, St. Louis en Los Angeles. Zij brachten jazzmuziek mee, vandaar dat de jaren 1920 de "Jazz Age" worden genoemd. De jaren 1920 waren ook het tijdperk van de drooglegging nadat het Achttiende Amendement was aangenomen. In de jaren 1920 was het drinken van alcohol illegaal, maar veel Amerikanen dronken het toch. Dit leidde tot veel rum-running en gewelddadige criminaliteit.

Racisme was sterk in de jaren 1920. De Ku Klux Klan was weer machtig en viel zwarte mensen, katholieken, joden en immigranten aan. Mensen gaven de oorlog en problemen in het bedrijfsleven de schuld aan immigranten en arbeidersleiders, die volgens hen bolsjewieken (Russische communisten) waren. Veel mensen dachten ook dat de Verenigde Staten het contact met religie hadden verloren. Ze pakten dat aan door de religie te veranderen, en sommigen door de wetenschap aan te vallen.

Na de Eerste Wereldoorlog voerden de Verenigde Staten een isolationistisch buitenlands beleid. Dat betekende dat ze niet opnieuw een wereldoorlog wilden beginnen. Het nam wetten en verdragen aan die zogenaamd een einde zouden maken aan de oorlog, en weigerde wapens te verkopen aan zijn voormalige bondgenoten.

In 1921 werd Warren G. Harding president. Hij geloofde dat de beste manier om de economie goed te maken was dat de regering vriendelijk was voor grote bedrijven door de belastingen te verlagen en minder te reguleren. Terwijl de economie het heel goed deed onder dit beleid, had Amerika het grootste verschil tussen hoeveel geld de rijken hadden en hoeveel geld de armen hadden. Het presidentschap van Harding had verschillende problemen. De grootste was Teapot Dome over olieboringen in de Navy Oil Reserve. Harding stierf in 1923 en Calvin Coolidge werd president. Coolidge vond net als Harding dat de overheid zich niet met zaken moest bemoeien en zette veel van Hardings beleid voort. Coolidge koos ervoor zich niet kandidaat te stellen voor het presidentschap in 1928 en Herbert Hoover werd president.

De Grote Depressie

Zie ook: Grote Depressie en New Deal

In 1929 werden de Verenigde Staten getroffen door een Grote Depressie. De aandelenmarkt stortte in (verloor veel van zijn waarde). Veel banken hadden geen geld meer en sloten hun deuren. In 1932 had meer dan een kwart van het land geen werk, en een groot deel van het land was arm of werkloos. Veel mensen werden van hun boerderij verdreven, niet alleen door de Depressie, maar ook door een storm die bekend staat als de "Dust Bowl" en omdat de boeren het in de jaren 1920 niet goed hadden gedaan.

President Hoover probeerde iets aan de depressie te doen, maar dat lukte niet. In 1932 werd hij verslagen en werd Franklin D. Roosevelt president. Hij creëerde de New Deal. Het was een reeks overheidsprogramma's die verlichting (voor de mensen die werden getroffen door de slechte economie), herstel (om de economie beter te maken) en hervorming (om ervoor te zorgen dat een depressie nooit meer voorkomt) zouden geven.

De New Deal kende vele programma's zoals Sociale Zekerheid, de National Recovery Administration (regelde de lonen), Works Progress Administration (bouwde duizenden wegen, scholen, overheidsgebouwen en kunstwerken), het Civilian Conservation Corps (gaf jongeren werk om het milieu te helpen), en de Tennessee Valley Authority (bouwde dammen en elektriciteitsleidingen in het zuiden). Deze programma's brachten miljoenen Amerikanen aan het werk, zij het vaak tegen een laag loon. Veel van deze programma's werden vroeg in Roosevelts ambtstermijn gestart, in de zogenaamde "Honderd Dagen" of in 1935, in de zogenaamde "Tweede New Deal". Programma's als Sociale Zekerheid kwamen voort uit populistische bewegingen van mensen als Huey Long die "Share Our Wealth" en "Ham and Eggs" heetten. De New Deal leidde ook tot de opkomst van arbeidersvakbonden zoals het Congress of Industrial Organizations.

De New Deal wordt vaak de periode genoemd die "het kapitalisme redde", en Amerika ervan weerhield een communistische of fascistische staat te worden. Hoewel de New Deal de economie verbeterde, maakte het geen einde aan de Grote Depressie. De Grote Depressie werd beëindigd door de Tweede Wereldoorlog.

 
Roosevelt lanceerde de New Deal om de Amerikaanse economie te helpen  


De "Dust Bowl" in Oklahoma  


Model-T's werden uitgevonden door Henry Ford en veranderden het Amerikaanse transport.  


Coolidge: "De zaken van Amerika zijn zaken".  

Tweede Wereldoorlog

Toen de Tweede Wereldoorlog begon, zeiden de Verenigde Staten dat ze er niet bij betrokken zouden raken. De meeste Amerikanen vonden dat de Verenigde Staten neutraal moesten blijven, en sommigen vonden dat de Verenigde Staten aan de kant van de Duitsers moesten meedoen. Uiteindelijk probeerden de VS de geallieerde mogendheden (Sovjet-Unie, Groot-Brittannië en Frankrijk) te helpen met de Lend Lease Act. Die gaf de geallieerden veel geld en wapens in ruil voor het gebruik van luchtmachtbases over de hele wereld.

Op 7 december 1941 viel Japan Pearl Harbor aan, een Amerikaanse marinebasis in Hawaï. De VS was niet langer neutraal en verklaarde de oorlog aan de Asmogendheden (Duitsland, Japan en Italië). De deelname van de VS aan de Tweede Wereldoorlog maakte een einde aan de Grote Depressie omdat de oorlog veel banen creëerde. Hoewel sommige van de gevechten waaraan de VS deelnamen lucht- en zeeslagen waren met Japan, vochten de VS vooral in Europa en Afrika. De VS openden verschillende fronten, waaronder in Noord-Afrika en Italië. Ook bombardeerden de VS Duitsland vanuit vliegtuigen, waarbij Duitse steden en fabrieken werden opgeblazen. Op 6 juni 1944 (D-Day) vielen Amerikaanse en Britse troepen Normandië binnen. Een jaar later hadden de geallieerden Frankrijk bevrijd en Berlijn ingenomen. In 1945 stierf Roosevelt en werd Harry Truman president. De VS besloten twee atoombommen op Japan te gooien. Japan gaf snel daarna op, en de oorlog eindigde.

De oorlog betekende verschillende dingen voor vrouwen en minderheden. Tijdens de oorlog werkten veel vrouwen in wapenfabrieken. Zij werden gesymboliseerd door een personage genaamd "Rosie the Riveter". Veel Afro-Amerikanen dienden in het leger, maar vaak in gescheiden eenheden met blanke officieren. Japans-Amerikanen aan de westkust werden gedwongen in interneringskampen te leven, hoewel enkelen ook in het leger dienden.

 
De atoombom boven Nagasaki, 9 augustus 1945  

Naoorlogs tijdperk (1945-1991)

Koude Oorlog

Zie ook: Koreaanse Oorlog, Vietnamoorlog, Cubaanse Raketcrisis, Ruimterace en het Reagan-tijdperk.

Na de Tweede Wereldoorlog waren de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten de twee machtigste landen ter wereld. De Koude Oorlog was een periode van spanningen tussen de twee landen over levenswijzen. De twee landen probeerden andere landen aan hun kant te krijgen. De Sovjet-Unie probeerde landen communistisch te krijgen en de Verenigde Staten probeerden te voorkomen dat ze communistisch werden. Amerikaanse en Sovjetsoldaten vochten nooit in veldslagen, maar ze vochten indirect in de Koreaanse Oorlog (jaren 1950) en de Vietnamoorlog (jaren 1950-1970).

De Koreaanse Oorlog duurde slechts enkele jaren, maar leidde ertoe dat Amerikaanse soldaten sindsdien in Korea zijn. De Vietnamoorlog duurde veel langer. Het begon met een paar Amerikaanse troepen in Vietnam, maar tegen de jaren 1960 werden duizenden Amerikanen naar Vietnam gestuurd. Beide oorlogen gingen tussen een noordelijke communistische regering, geholpen door de Sovjet-Unie en communistisch China, en een zuidelijke regering, geholpen door de VS. De Koreaanse oorlog resulteerde in een gespleten Korea, maar de Vietnamoorlog resulteerde in een communistisch Vietnam nadat de Verenigde Staten waren vertrokken omdat de Amerikanen de oorlog wilden beëindigen. Meer dan een kwart miljoen Amerikanen stierven of raakten gewond in Vietnam, dat een grote militaire mislukking was. De VS en de Sovjet-Unie maakten ruzie over waar ze kernwapens konden plaatsen. Een van die ruzies was de Cubaanse Raketcrisis. Tijdens de Cubaanse Raketcrisis kwamen de VS en de Sovjet-Unie heel dicht bij een aanval met kernwapens.

Tijdens de Koude Oorlog hadden de Verenigde Staten een "Red Scare", waarbij de regering probeerde mensen op te sporen die zij als communistisch beschouwde. Het Huis van Afgevaardigden had een groep die het House Un-American Activities Committee heette om dit aan te pakken, en Joseph McCarthy leidde hoorzittingen in de Senaat. De Red Scare leidde ertoe dat mensen hun baan verloren, in de gevangenis belandden en zelfs werden geëxecuteerd. Veel acteurs en schrijvers werden op zwarte lijsten gezet, waardoor ze geen werk in films konden krijgen of geen waardering voor hun geschriften.

De Koude Oorlog begon met een wapenwedloop tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie om te zien wie er meer en betere wapens kon hebben. Dit begon nadat de Sovjets als tweede land een atoombom hadden ontwikkeld. In de Verenigde Staten begon hierdoor iets dat het "Military Industrial Complex" werd genoemd, wat inhield dat bedrijfsleven en overheid samenwerkten om veel geld uit te geven aan grootschalige wapenprojecten. Het bedrijfsleven en de overheid hielpen elkaar om meer geld en meer macht te krijgen. Onderdeel van het complex was het zogenaamde Marshallplan, dat Europa heropbouwde en tegelijkertijd Amerikaanse goederen liet kopen. Het Complex zorgde voor een groeiende middenklasse, maar hield ook de Koude Oorlog gaande.

Naast de wapenwedloop was een ander onderdeel van de Koude Oorlog de "Ruimterace". Deze begon toen de Sovjets in 1957 de Spoetnik, een satelliet, de ruimte in lanceerden. Amerikanen werden bezorgd dat de Verenigde Staten achterliepen op de Sovjet-Unie, en legden op hun scholen meer nadruk op wiskunde en wetenschap. Binnen enkele jaren hadden zowel de Verenigde Staten als de Sovjet-Unie satellieten, dieren en mensen in een baan om de aarde gestuurd. In 1969 zette de Apollo 11-missie Neil Armstrong en Buzz Aldrin op de maan.

Het buitenlands beleid van de Verenigde Staten veranderde in de jaren 1970 toen de Verenigde Staten Vietnam verlieten en Richard Nixon zijn ambt neerlegde vanwege een politiek schandaal, Watergate genaamd. In de jaren 1970 en 1980 voerden de Verenigde Staten een beleid van "detente" met de Sovjet-Unie. Dit betekende dat de twee landen verdragen ondertekenden om het gebruik van wapens te stoppen. Onder Nixon en Reagan stuurden de Verenigde Staten troepen en geld naar veel Latijns-Amerikaanse regeringen om hen van het communisme te weerhouden. Dit leidde tot geweld in Latijns-Amerika. Rond deze tijd leed de economie onder het feit dat de Verenigde Staten minder dingen maakten dan vroeger, en omdat sommige landen in het Midden-Oosten de VS niet zoveel olie gaven als ze wilden (dit werd een "olie-embargo" genoemd). Het Midden-Oosten werd erg belangrijk in de Amerikaanse buitenlandse politiek nadat in 1979 in Iran verschillende Amerikanen waren ontvoerd. In de jaren 80 verkochten mensen in de Amerikaanse regering wapens aan mensen in Iran en gaven het geld aan "contra"-soldaten in Nicaragua. Dit werd de "Iran-Contra-affaire" genoemd. In de jaren 1970 en 1980 normaliseerden de VS hun betrekkingen met China. Er kwam een einde aan de Koude Oorlog toen de communistische regeringen in de Sovjet-Unie en andere landen uiteenvielen.

Binnenlandse en sociale kwesties

De Verenigde Staten kenden weer welvaart. Miljoenen blanken verhuisden uit de steden en naar voorsteden, en naar zuidelijke en westelijke staten die bekend staan als de "Sunbelt". Ze kochten nieuwe auto's en televisies. Het geboortecijfer in de jaren 1940 en 1950 steeg, in wat de "Baby Boom" werd genoemd. De "Space Age" inspireerde kunst en architectuur in "Googie"-stijl. Veel meer mensen gingen deel uitmaken van de middenklasse, maar er waren nog steeds veel mensen die arm waren.

Armoede kwam het meest voor onder Afro-Amerikanen. De meesten leefden in arme buurten in noordelijke steden, of in het zuiden, waar ze te maken kregen met racisme en "Jim Crow"-segregatie. Deze omstandigheden leidden tot de Burgerrechtenbeweging van de jaren 1950, geleid door Martin Luther King Jr. en anderen. In 1954 verklaarde het Hooggerechtshof in Brown v. Board of Education de schoolsegregatie onwettig, hoewel het nog enkele jaren zou duren voordat de schoolsegregatie werd beëindigd. In 1955 leidde King een busboycot in Montgomery, Alabama. Eind jaren vijftig en in de jaren zestig kreeg King hulp van de neergeschoten president John F. Kennedy en Lyndon B. Johnson. In 1963 leidde hij een mars op Washington waarin hij opriep tot burgerrechten. Kort daarna nam het Congres wetten aan die de meeste segregatie onwettig maakten. Johnson nam ook een programma aan dat de Great Society heette en dat arme mensen en minderheden hielp.

Homo's en lesbiennes, die vaak werden vervolgd, begonnen ook rechten te eisen, te beginnen met de Stonewall-rellen in 1969. Chicanos, indianen, ouderen, consumenten en gehandicapten streden ook voor rechten, net als vrouwen. Hoewel vrouwen tijdens de Tweede Wereldoorlog een baan hadden gehad, gingen de meesten van hen na de oorlog terug naar huis. Vrouwen vonden het niet leuk dat ze vaak banen hadden die minder betaalden dan die van mannen of dat ze minder kansen kregen. Mensen als Betty Freidan en Gloria Steinem richtten groepen als de National Organization for Women op om te proberen deze problemen op te lossen. NOW en andere groepen wilden een Equal Rights Amendment dat hun gelijkheid op alle gebieden zou garanderen. In de jaren 1970 en 1980 kwamen er veel meer banen en kansen voor vrouwen. Er waren enkele vrouwen zoals Phyllis Schlafly die zich verzetten tegen Freidan en Steinem en bekend stonden als "anti-feministen". Het was deels vanwege de anti-feministen dat het Equal Rights Amendment werd verworpen, maar ook omdat vrouwen op veel gebieden al gelijkheid hadden bereikt en niet in het leger wilden worden opgeroepen.

In de jaren zestig ontstond de tegencultuur. Sommige aanhangers van de tegencultuur werden hippies genoemd. Ze hadden lang haar en leefden gemeenschappelijk, rookten marihuana en beoefenden de vrije liefde. De tegencultuur was, samen met studenten, de groep die het meest tegen de oorlog in Vietnam was. Zij waren ook de groepen die luisterden naar nieuwe muziek, bekend als rock and roll.

In 1973 vaardigde het Hooggerechtshof de uitspraak Roe v. Wade uit, waardoor veel abortussen legaal werden. De vele veranderingen leidden tot een reactie van Jerry Falwell en andere conservatieven die zichzelf de "Religious Right" en de "Moral Majority" noemden.

Reagan-tijdperk

Ronald Reagan werd in 1980 tot president gekozen. Hij versloeg de zittende Jimmy Carter door 44 van de 50 Amerikaanse staten te winnen. Tijdens het Reagan-tijdperk kampte het land met inflatie, een slechte economie en de Amerikaanse buitenlandse politiek was niet zo goed. Toen Ronald Reagan president werd, ondertekende hij de Economic Recovery Tax Act van 1981 die de belastingen voor bedrijven verlaagde, zogenaamd zodat ze de overtollige winst weer in het bedrijfsleven konden investeren. Tijdens Reagans presidentschap breidde hij het Amerikaanse leger uit, waardoor meer banen ontstonden, maar ook het begrotingstekort steeg door overbesteding. Tijdens zijn eerste termijn ging de economie van 4,5% naar 7,2%.

In 1984 won Reagan met een grote aardverschuiving 49 van de 50 Amerikaanse staten. Tijdens zijn tweede termijn richtte Reagan zich op het beëindigen van de Koude Oorlog. Hij hield vele ontmoetingen tussen Margaret Thatcher, paus Johannes Paulus II en Sovjetleider Michail Gorbatsjov. Zij ontmoetten elkaar voor het eerst op de Top van Genève in 1985. Later ontdekten zij beiden hun passie voor het beëindigen van de oorlog. Reagan had vier ontmoetingen met Sovjetleider Michail Gorbatsjov, die in 1985 aan de macht kwam, en hun topconferenties leidden tot de ondertekening van het Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty.

Ook tijdens zijn tweede termijn waren Reagans invasie van Grenada en het bombarderen van Libië populair in de VS, hoewel zijn steun aan de Contra-rebellen verzandde in de controverse over de Iran-Contra-affaire, die Reagans slechte managementstijl aan het licht bracht.

Na zijn vertrek in 1989 werd Reagan een van de populairste presidenten van de Verenigde Staten.

 
President Reagan zei: "De overheid is geen oplossing voor ons probleem, de overheid is het probleem".  


De March on Washington for Jobs and Freedom, waar Martin Luther King Jr. de "I Have a Dream" toespraak hield.  


Nixon geeft zijn ontslagrede op zijn laatste dag als president, 9 augustus 1974  


Neil Armstrong landt op de maan.  

Na de Koude Oorlog en daarna (1991-heden)

Tijdperk na de Koude Oorlog

Eind jaren tachtig en begin jaren negentig maakte de Republikeinse president Ronald Reagan een einde aan de Koude Oorlog. Dit kwam doordat de Russische leider Michail Gorbatsjov een beleid startte dat perestrojka heette, doordat de Berlijnse muur viel en doordat de Sovjet-Unie in verschillende landen uiteenviel. Rond deze tijd verminderden de Verenigde Staten hun productie van goedkope goederen en werkten veel mensen in de dienstensector. Een deel van deze banen in de dienstensector betrof computers en internet, die in de jaren negentig op grote schaal werden gebruikt. Tegen die tijd hadden de Verenigde Staten een zeer groot handelstekort, wat betekent dat ze meer goederen ontvingen uit andere landen, zoals China, dan ze stuurden naar andere landen.

Het Midden-Oosten werd het belangrijkste aandachtspunt van het Amerikaanse buitenlandse beleid. In 1991 voerden de Verenigde Staten een oorlog met Irak, de zogenaamde Eerste Golfoorlog of Operatie Desert Storm. Dit was om de Iraakse leider Saddam Hoessein ervan te weerhouden Koeweit, een klein olieproducerend land, te bezetten.

In 1992 werd Bill Clinton president. Onder Clinton stuurden de Verenigde Staten soldaten naar Bosnië als onderdeel van een missie van de Verenigde Naties. De Verenigde Staten stemden ook in met een handelspact, de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (en trok de Glass-Steagall-wetgeving in). Clinton werd aangeklaagd omdat hij in de rechtbank had gelogen over zijn relatie met Monica Lewinsky, maar de Senaat stemde tegen zijn afzetting als president.

21e eeuw

Bush presidentschap

In 2000 werd George W. Bush tot president gekozen. Terroristen vielen het World Trade Center aan op 11 september 2001. Duizenden mensen kwamen om. Kort na de aanslagen gingen de VS en de NAVO naar Afghanistan om Osama bin Laden en anderen te vinden van wie ze dachten dat ze de aanslagen van 11 september hadden gepland. In 2003 vielen de Verenigde Staten Irak binnen. De oorlogen in Irak en Afghanistan hebben vele jaren geduurd. In 2011 hadden de meeste Amerikaanse soldaten Irak verlaten en waren de gevechten daar voorbij.

In 2005 werd het zuiden van de Verenigde Staten getroffen door de orkaan Katrina. Een groot deel van de stad New Orleans werd verwoest. In 2006 wonnen de Democraten het Congres terug omdat de Amerikanen niet blij waren met de manier waarop Bush de oorlog in Irak of Katrina aanpakte.

Obama presidentschap

Barack Obama werd in 2008 tot president gekozen. De Verenigde Staten kwamen kort daarna in de ergste recessie sinds de Grote Depressie. Barak Obama was de eerste Afro-Amerikaanse president van de Verenigde Staten. Tijdens zijn eerste ambtsjaren voerden Obama en het Congres hervormingen door in de gezondheidszorg en het bankwezen, waardoor de kosten van ziektekostenverzekeringen de pan uit rezen. Ze namen ook een grote stimuleringswet aan om de economie tijdens de recessie te helpen, maar die verlengde uiteindelijk alleen de duur ervan. Tijdens de recessie gebruikte de regering grote hoeveelheden geld om de bank- en auto-industrie niet uit elkaar te laten vallen. Er was ook een grote olieramp in de Golf van Mexico. In 2010 nam het Congres de Patient Protecton and Affordable Care Act aan, een ingrijpende herziening van de gezondheidszorg. Met de bijnaam "Obamacare" kreeg het te maken met felle kritiek van conservatieve media, omdat het de kosten van de gezondheidszorg exponentieel verhoogde.

Tijdens het presidentschap van Obama is een "Tea Party-beweging" ontstaan. Deze groep verzet zich tegen Obama's gezondheidszorgplan en ander beleid dat zij zien als "grote overheid". Door de recessie, de Tea Party en een afkeer van wat Obama deed, wonnen de Republikeinen tijdens de verkiezingen van 2010 een groot aantal zetels in het Huis en de Senaat. In 2011 sloten Tea Party-leden van het Congres bijna de regering en brachten de VS in gebreke (niet in staat om mensen te betalen die de regering geld schuldig is). Een paar maanden later protesteerden veel jongeren tegen georganiseerde en geconcentreerde rijkdom tijdens de Occupy-beweging. In 2012 werd Obama herkozen voor een tweede termijn. Na de herverkiezing kreeg Obama te maken met grote tegenwerking van de Republikeinen in het Congres. Deze polarisatie in de politieke sfeer en de media leidde tot gebeurtenissen zoals de shutdown van de federale overheid in 2013 en het tegenhouden van Obama's keuze voor het Hooggerechtshof, rechter Merrick Garland ter vervanging van rechter Antonio Scalia. In 2014 namen de Republikeinen de controle over beide huizen van het Congres over, waardoor de impasse nog groter werd. In het buitenlands beleid hielp president Obama bij het opstellen van het klimaatakkoord van Parijs, een belangrijke wereldwijde verbintenis om de "klimaatverandering" te bestrijden. Hij smeedde ook het nucleaire akkoord met Iran, dat algemeen werd beschouwd als een enorme mislukking. Ook opende hij voor het eerst in vijftig jaar de betrekkingen met Cuba.

Trump presidentschap

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 trokken veel aandacht. De belangrijkste populaire kandidaten van de verkiezing waren de Republikeinen Donald Trump en Senator Ted Cruz en de Democraten Hillary Clinton en Senator Bernie Sanders. Trump en Clinton wonnen hun respectievelijke voorverkiezingen. Op 9 november 2016 versloeg Trump Clinton. Trump werd ingehuldigd op 20 januari 2017. Daarna waren er veel protesten tegen Trump in het hele land.

Op 27 januari ondertekende president Trump een uitvoerend bevel dat vluchtelingen gedurende 120 dagen de toegang tot het land verbood en burgers van Irak, Iran, Libië, Somalië, Soedan, Syrië en Jemen gedurende 90 dagen de toegang ontzegde, onder verwijzing naar veiligheidsoverwegingen in verband met terrorisme. De volgende dag verzamelden duizenden demonstranten zich op luchthavens en andere locaties in de Verenigde Staten om te protesteren tegen de ondertekening van het bevel en het vasthouden van de vreemdelingen. Later leek de regering een deel van het bevel terug te draaien, waardoor bezoekers met een groene kaart effectief werden vrijgesteld.

Op 3 mei 2017 vroeg Puerto Rico faillissement aan na een enorme schuld en een zwakke economie. Het is de grootste faillissementszaak in de Amerikaanse geschiedenis.

Op 24 september 2019 kondigde voorzitter van het Huis Nancy Pelosi aan dat het Huis van Afgevaardigden een impeachmentonderzoek naar Trump zou beginnen. Op 31 oktober 2019 stemde het Huis met 232-196 voor het creëren van procedures voor openbare hoorzittingen. Op 16 december bracht het House Judiciary Committee een rapport uit waarin criminele omkoping en draadfraude werden gespecificeerd als onderdeel van de beschuldiging van machtsmisbruik. Het huis stemde op 18 december 2019 om Trump af te zetten, waardoor hij de derde president in de Amerikaanse geschiedenis wordt die wordt afgezet. Er is nooit overtuigend bewijs gevonden of geleverd van criminele wandaden met betrekking tot president Trump.

Gedurende het grootste deel van 2020 werden de Verenigde Staten getroffen door de COVID-19 pandemie die de wereld heeft getroffen. Het land werd het hoogst geïnfecteerd en kreeg de meeste doden door de infectie, hoewel er veel kritiek is op de manier waarop de gegevens werden verzameld. De regering Trump kreeg negatieve reacties voor hun aanpak van het virus, ondanks de zeer succesvolle operatie "warp speed" die het eerste vaccin tegen het virus produceert. Sommige mensen weigeren chirurgische maskers te dragen om de overdracht van het virus te helpen stoppen. In sommige staten sloten gouverneurs hun staten af in een poging de verspreiding van het virus te stoppen.

Vanaf mei 2020 begonnen de raciale spanningen in het land op te lopen door de politiemoord op George Floyd, die massale protesten en rellen veroorzaakte in het hele land. De Black Lives Matter beweging begon aan populariteit te winnen door gemengde ontvangst.

Op 7 november 2020 versloeg voormalig vicepresident Joe Biden president Trump in de presidentsverkiezingen met de hoogste opkomst van het land. Biden werd de oudste verkozene voor het ambt en de eerste uit de staat Delaware. Biden's running mate, U.S. Senator Kamala Harris was de eerste vrouw, Afro-Amerikaanse en Aziatisch-Amerikaanse die werd verkozen tot vicepresident of een hooggeplaatste gekozen functie in het land.

Op 6 januari 2021, terwijl leden van het Amerikaanse Congres bijeenkwamen om de verkiezingsoverwinning van Biden te bevestigen, stormden vermeende aanhangers van president Trump het Amerikaanse Capitool binnen in een poging de uitslag van de verkiezingen van 2020 omver te werpen. Er vielen vijf doden. Dit leidde ertoe dat het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten Trump voor een tweede keer afzette, waardoor hij de enige Amerikaanse president werd die twee keer werd afgezet.

Het presidentschap van Biden

Na de verkiezing van Biden werd de datum voor de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Afghanistan verschoven van april naar 31 augustus 2021. In Afghanistan viel de terugtrekking samen met het offensief van de Taliban in 2021, dat culmineerde in de val van Kabul. Na een massale luchtbrug van meer dan 120.000 mensen eindigde de Amerikaanse militaire missie formeel op 30 augustus 2021.

Op 24 juni 2022 bepaalde het Hooggerechtshof in een historische uitspraak dat abortus geen beschermd recht is volgens de grondwet. De uitspraak Dobbs v. Jackson Women's Health Organization maakte Roe v. Wade en Planned Parenthood v. Casey ongedaan en leidde tot protesten buiten het gebouw van het Hooggerechtshof en in het hele land.

Ketanji Brown Jackson volgde rechter Breyer op bij diens aftreden als rechter op 30 juni 2022. Zij werd bij haar beëdiging de eerste zwarte vrouw en de eerste voormalige federale openbare verdediger die zitting heeft in het Hooggerechtshof.

Een veranderend land

De Verenigde Staten staan voor veel politieke vraagstukken. Een daarvan is wat voor soort regering de Verenigde Staten moeten worden. Liberalen willen een grote overheid, terwijl de Tea Party en andere groepen een kleinere overheid willen. Een van deze debatten gaat over de gezondheidszorg. De kosten van de gezondheidszorg zijn gestegen. Conservatieven en liberalen zijn het ook oneens over sociale kwesties zoals abortus en het homohuwelijk. Veel meer mensen zijn homo's en het homohuwelijk gaan accepteren als een aanvaardbaar onderdeel van de Amerikaanse samenleving. Er zijn ook veel trends en ontwikkelingen waarmee de VS moeten omgaan. Een daarvan is immigratie. Veel mensen komen naar de VS vanuit Latijns-Amerika en Azië, vooral Mexico. Dit wordt de "browning of America" genoemd. Babyboom Amerikanen worden ouder en een groter deel van de mensen is met pensioen. Andere problemen waarmee de Verenigde Staten worden geconfronteerd, zijn een groeiende bezorgdheid over het milieu. Dit heeft geleid tot de creatie van veel "groene banen", of banen die schone of hernieuwbare energie creëren, waarbij vaak de negatieve effecten over het hoofd worden gezien die deze initiatieven kunnen hebben, zoals droogte die wordt veroorzaakt door de winning van lithium voor batterijen van elektrische auto's.

 
In mei 2020 veroorzaken massale protesten en rellen in het hele land sociale en raciale onrust na de politiemoord op George Floyd  


President Donald Trump legt de ambtseed af  


Barack Obama wordt ingehuldigd als president van de Verenigde Staten, januari 2009  


De aanslagen van 11 september  


Bill Clinton was president in de jaren negentig.  


Demonstranten buiten het Hooggerechtshof kort na de bekendmaking van het besluit Dobbs v. Jackson Women's Health Organization in 2022.  

Gerelateerde pagina's

• Geografie van de Verenigde Staten

 

Geselecteerde lezingen

• Kennedy, David M.; Cohen, Lizabeth; Bailey, Thomas Andrew (2006). The American Pageant: A History of the Republic (13e ed.). Houghton Mifflin College Division. ISBN 978-0-618-47940-5.
• Bennett, William (2007). Amerika: The Last Best Hope. ISBN 978-1-59555-055-2.
• Blum, John M. (1993). De Nationale Ervaring: Een geschiedenis van de Verenigde Staten. William S. McFeely, Edmund S. Morgan, Arthur M. Schlesinger, Jr., Kenneth M. Stampp, en C. Vann Woodward (8e editie).
• Foner, Eric (2006). Geef me vrijheid: Een Amerikaanse geschiedenis. Vol. 1 (1st ed.). New York: W.W. Norton. ISBN 978-0-393-92782-5.
• Gillon, Steven M.; Cathy D. Matson (2006). The American Experiment: Een geschiedenis van de Verenigde Staten (2nd ed.). ISBN 978-0-618-59583-9.
• Johnson, Paul (1999). Een geschiedenis van het Amerikaanse volk. Harper Perennial. ISBN 978-0-06-093034-9.
• Johnston, Robert D. (2002). The Making of America: De geschiedenis van de Verenigde Staten van 1492 tot heden. National Geographic. ISBN 978-0-7922-6944-1.
• King, David C. (2003). Kinderencyclopedie van de Amerikaanse geschiedenis. ISBN 9780789483300.
• Schweikart, Larry; Allen, Michael (2007). A Patriot's History of the United States: From Columbus's Great Discovery to the War on Terror. Penguin. ISBN 978-1-59523-032-4.
• Tindall, George Brown; Shi, David E. (2006). Amerika: A Narrative History (7e editie). W W Norton & Company Incorporated. ISBN 978-0-393-92820-4.
• Wiegand, Steve (2001). Amerikaanse geschiedenis voor Dummies. ISBN 9780764552496.
• Zinn, Howard (2003). Een volksgeschiedenis van de Verenigde Staten. Harper Perennial Modern Classics. ISBN 978-0-06-052837-9.