Cubacrisis | gebeurtenis die plaatsvond in de jaren 1960

De Cubaanse Raketcrisis was een gebeurtenis die plaatsvond in de jaren zestig. Het gebeurde in een periode waarin er een ernstige confrontatie was tussen de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten en Cuba tijdens de Koude Oorlog. In Rusland staat de crisis bekend als de Caraïbische crisis (Russisch: Карибский кризис, Karibskiy krizis). Cuba noemt het de Oktobercrisis. Het belangrijkste doelwit tijdens de Cubaanse Raketcrisis was Cuba, omdat de Sovjet-Unie locaties voor ballistische raketten aan het bouwen was, zodat die op de Verenigde Staten gericht konden worden. Dit had tot gevolg dat de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie een proxy-conflict tegen Cuba creëerden, waardoor ze elkaar indirect aanvielen vanwege Cuba.

Het begon toen de Sovjet-Unie (USSR) in 1962 begon met de bouw van raketinstallaties op Cuba. Samen met de eerdere Blokkade van Berlijn wordt deze crisis gezien als een van de belangrijkste confrontaties van de Koude Oorlog. Het was misschien wel het moment waarop de Koude Oorlog het dichtst bij een kernoorlog kwam.

In 1959 vond in Cuba een staatsgreep plaats. Een kleine groep onder leiding van Fidel Castro nam in deze Cubaanse revolutie de macht over. De nieuwe regering nam Amerikaanse bedrijven over. De Amerikaanse regering weigerde daarna iets uit Cuba te importeren. Het Amerikaanse embargo tegen Cuba begon op 7 februari 1962. In 1962 was de Amerikaanse regering bezorgd dat de USSR Amerika zou aanvallen vanaf Cuba, omdat Cuba zo dichtbij ligt dat de raketten bijna elke stad in Amerika konden bereiken. Cuba werd door de VS gezien als een communistisch land, net als de Sovjet-Unie.

In oktober 1962 verhinderden Amerikaanse schepen dat Sovjetschepen met raketten aan boord Cuba binnenkwamen. De Sovjets en de Cubanen kwamen overeen de raketten weg te halen als Amerika beloofde Cuba niet aan te vallen. Tijdens de Cuban Missile Crisis stemde de regering Kennedy er in het geheim mee in om de Jupiter-raketten uit Turkije te verwijderen in ruil voor de terugtrekking van alle Russische kernwapens uit Cuba.


  De ligging van Cuba  Zoom
De ligging van Cuba  

Achtergrond

De Amerikanen vreesden dat de Sovjet-Unie het communisme of socialisme zou uitbreiden. De VS en de USSR waren de belangrijkste partijen in de Koude Oorlog die in 1945 begon. De VS wilden niet dat een land in het Caribisch gebied openlijk bondgenoot werd van de USSR. Dat zou ook de Monroe Doctrine nutteloos maken, die machten in Europa ervan weerhield zich met Zuid-Amerika te bemoeien.

De VS waren publiekelijk in verlegenheid gebracht door de mislukte invasie van de Varkensbaai in april 1961, die onder president John F. Kennedy was uitgevoerd door door de CIA getrainde Cubaanse ballingen. Na afloop zei voormalig president Dwight D. Eisenhower tegen Kennedy dat "de mislukking van de Varkensbaai de Sovjets zal aanmoedigen om iets te doen wat ze anders niet zouden doen".

De halfslachtige invasie in de Varkensbaai gaf de Sovjet-premier Nikita Chroesjtsjov en zijn adviseurs de indruk dat Kennedy besluiteloos was en, zoals een Sovjet-adviseur schreef, "te jong, intellectueel, niet goed voorbereid op besluitvorming in crisissituaties... te intelligent en te zwak".

Eind 1961 lanceerde Kennedy een aantal geheime operaties tegen de regering van Castro. Onder de naam Operation Mongoose waren ze niet succesvol. In februari 1962 lanceerden de VS een economisch embargo tegen Cuba.

In september 1961 dacht de Cubaanse regering dat de VS zouden binnenvallen vanwege een resolutie van het Amerikaanse Congres om militair geweld toe te staan als de belangen van de VS in Cuba werden bedreigd. De VS kondigden ook een militaire oefening in het Caribisch gebied aan die de volgende maand zou worden gehouden.



 President Kennedy ontmoet verkenningspiloten en generaal Curtis Lemay  Zoom
President Kennedy ontmoet verkenningspiloten en generaal Curtis Lemay  

Crisis

Castro en Sovjet-premier Nikita Chroesjtsjov kwamen overeen om geheime strategische kernraketten op Cuba te plaatsen voor het geval de VS zouden binnenvallen. Net als Castro dacht Chroesjtsjov dat de VS Cuba snel zouden binnenvallen. Als Cuba geen communistisch land meer zou zijn, zou dat Chroesjtsjovs reputatie in de hele wereld schaden, vooral in Latijns-Amerika. Hij zei dat hij de Amerikanen wilde confronteren "met meer dan woorden.... het logische antwoord waren raketten".

De spanningen waren het hoogst vanaf 8 oktober 1962. Op 14 oktober zagen Amerikaanse verkenningen dat op Cuba raketbases werden gebouwd. De crisis eindigde twee weken later, op 28 oktober 1962, toen de president van de Verenigde Staten John F. Kennedy en de secretaris-generaal van de Verenigde Naties U Thant een akkoord bereikten met de USSR om de raketten op Cuba te vernietigen als de VS ermee instemden Cuba niet binnen te vallen. Chroesjtsjov wilde dat de Jupiter- en Thor-raketten in Turkije zouden worden verwijderd. De VS verwijderde ze, maar dwong Chroesjtsjov dat geheim te houden.


 

Veroorzaakt

Fidel Castro

In Cuba nam Fidel Castro op 1 januari 1959 de macht over van generaal Batista. Van 1952 tot 1959 was Batista een militaire dictator in Cuba, zeer rechts met maffiaconnecties en de steun van de regering-Eisenhower. De Verenigde Staten waren geïnteresseerd in Cuba vanwege de vele bedrijven die ze daar hadden, ook al was het land een dictatuur. De landen waren ook militaire vrienden. Dit bleek uit de Amerikaanse basis in Guantánamo Bay.

Toen Castro in Cuba aan de macht kwam, nationaliseerde hij Amerikaanse bedrijven in Cuba, wat betekent dat hij het privébezit van die bedrijven afnam en het eigendom van Cuba maakte, om te gebruiken zoals Castro dat wilde. De Verenigde Staten besloten de economische betrekkingen met Cuba te verbreken (wat betekent dat ze geen dingen meer van hen kopen). Er ging geen Amerikaanse buitenlandse hulp meer naar Cuba, en de aankoop van Cubaanse suiker (Cuba's belangrijkste exportproduct) werd stopgezet. Dit was een ramp voor Castro, omdat Amerika de meeste Cubaanse suiker kocht. Rusland redde echter de Cubaanse economie door tegen hoge prijzen Cubaanse suiker te kopen.

Nikita Chroesjtsjov

Castro wendde zich tot de USSR, een grote mogendheid. Hij tekende een contract met Nikita Chroesjtsjov, de toenmalige Russische voorzitter. In het contract stond dat de USSR 1 miljoen ton Cubaanse suiker per jaar zou kopen, in ruil voor Castro's communistische steun; hij verklaarde zichzelf op 2 december 1961 tot marxist-leninist.

De redenen dat Chroesjtsjov Cuba wilde helpen waren:

  • Hij wilde een communistische staat in de buurt van de Verenigde Staten;
  • Hij wilde de nieuwe Amerikaanse president, John F. Kennedy, op de proef stellen;
  • Hij wilde een kans om de Amerikaanse raketsites uit Turkije te krijgen, dat dicht bij Rusland lag.

De Varkensbaai

Castro wilde zich veilig voelen voor de Verenigde Staten. Hij wist dat bij een tweede aanval vanuit de Verenigde Staten Cuba zou kunnen verliezen en hij uit de macht zou worden gezet. Castro vroeg Chroesjtsjov om raketsites op Cuba te bouwen, zodat hij zich tegen elke Amerikaanse bedreiging kon verdedigen. De USSR stemde hiermee in en begon raketinstallaties op Cuba te bouwen. Deze raketten konden elke grote stad in de Verenigde Staten raken.

Toen Kennedy op 16 oktober achter de raketlocaties kwam door een U-2 spionagevliegtuig van de Amerikaanse marine naar Cuba te sturen om foto's te maken, zag hij de raketlocaties en dacht hij het ergste: dat Cuba zich voorbereidde op een aanval op de Verenigde Staten.



 Fidel Castro  Zoom
Fidel Castro  

Kennedy's opties

De VS was boos toen ze achter de raketlocaties kwamen. Kennedy's adviseurs dachten niet dat de raketten klaar waren toen ze voor het eerst de foto's zagen, maar dachten dat ze in minder dan twee weken klaar zouden zijn (dat gaf de naam van de film en het boek, 13 Days genaamd).

Kennedy moest snel handelen. Eerst wist hij niet wat hij kon doen. De opties waren niet duidelijk, dus startte hij EXCOMM (Executive Committee of the National Security Council) om hem enkele opties te geven:

Opties

Voordelen

Nadelen

Niets doen

Vermijdt een onmiddellijke oorlog

Kennedy zou zwak overkomen bij de USSR en de rest van de wereld. Laat actieve kernraketten heel dicht bij de VS.

Aanval

Zou de meeste raketlocaties vernietigen.

Veel soldaten zouden sterven en Cuba zou kernraketten op de VS kunnen afvuren, waardoor miljoenen mensen zouden sterven en er een oorlog tussen de VS en de USSR zou uitbreken.

Diplomatieke druk

Zou een oorlog voorkomen en de USSR ervan kunnen overtuigen de raketten te verwijderen.

De USSR zou waarschijnlijk niet opgeven en zou uiteindelijk machtiger kunnen lijken dan de VS en haar bondgenoten.

Blokkade

Geen slachtoffers. Dit zou het voor de USSR moeilijk maken om militaire uitrusting (zoals raketten) en andere voorraden te sturen.

De raketsites die al in Cuba waren, zouden er nog steeds zijn. Een blokkade is ook een oorlogsdaad en kan een echte oorlog tegen de USSR ontketenen.

Op 20 oktober koos Kennedy voor een blokkade van Cuba om alle schepen die daarheen gingen tegen te houden, in plaats van te luisteren naar zijn adviseurs, die wilden aanvallen.


 

De opties van Chroesjtsjov

De eerste schepen van de USSR arriveerden op 25 oktober bij de blokkade en werden door de Amerikaanse marine verhinderd Cuba te bereiken.

Nikita Chroesjtsjov stuurde op 26 oktober een brief aan Kennedy. Kennedy's adviseurs zeiden dat de brief eruit zag alsof hij was geschreven door Chroesjtsjov zelf en niet door zijn officiële schrijvers, die hem normaal gesproken zouden schrijven. Ze zeiden ook dat hij geschreven leek door een man die onder stress stond. In een artikel genaamd "Veertig jaar na 13 dagen" citeerde Robert McNamara een deel van de brief van Chroesjtsjov:

"

Iedereen heeft vrede nodig; zowel kapitalisten, als ze hun verstand niet verloren hebben, en nog meer, communisten.
 Oorlog is onze vijand en een ramp voor alle mensen.
 Mocht er inderdaad oorlog uitbreken, dan ligt het niet in onze macht om die te stoppen, want dat is de logica van oorlog. Ik heb deelgenomen aan twee oorlogen en ik weet dat oorlog pas eindigt als hij door steden en dorpen is gerold, overal dood en verderf zaaiend.
 Ik zou willen dat u het ermee eens bent dat men niet mag toegeven aan de druk; het is noodzakelijk deze te beheersen.
 Als mensen geen wijsheid aan de dag leggen, zullen ze uiteindelijk als blinde mollen op elkaar botsen, en dan zal de wederzijdse uitroeiing beginnen.
 Als u uw zelfbeheersing niet hebt verloren, mijnheer de Voorzitter, moeten wij en u nu niet trekken aan het uiteinde van een touw waarin u de knoop van de oorlog hebt gelegd, want hoe meer wij beiden trekken, hoe strakker de knoop zal worden gelegd. En er kan een moment komen waarop die knoop zo strak wordt aangetrokken dat zelfs hij die hem heeft gelegd niet de kracht heeft om hem los te maken. En dan zal het nodig zijn die knoop door te hakken.
 En wat dat zal betekenen hoef ik u niet uit te leggen, want u begrijpt zelf perfect over welke verschrikkelijke krachten onze landen beschikken. Laten we de krachten die aan het uiteinde van het touw trekken niet alleen ontspannen; laten we middelen inzetten om de knoop los te maken. Wij zijn er klaar voor.

"

-Nikita Chroesjtsjov

Chroesjtsjov zei dat hij de raketinstallaties zou verwijderen als president Kennedy beloofde Cuba niet binnen te vallen. Een invasie van Cuba zou Chroesjtsjov in een kwaad daglicht stellen en zou ook tot een kernoorlog kunnen leiden. Dit was de reactie die Kennedy wilde.

De volgende dag werd een tweede brief vanuit Rusland naar Kennedy gestuurd. Deze zag er officiëler uit dan de eerste. Er stond ook in dat de VS hun kernraketten uit Turkije moesten halen als ze wilden dat Rusland zijn raketten uit Cuba haalde. Dit zou een eerlijke ruil zijn geweest omdat de Amerikaanse raketten in Turkije dicht genoeg bij Rusland stonden om de meeste belangrijke steden te bereiken en Cuba dicht genoeg bij de VS stond om de Russische raketten de meeste belangrijke steden in de VS te laten bereiken. Het probleem voor Kennedy was dat hij niet publiekelijk kon instemmen met de verwijdering van de VS-raketten uit Turkije omdat Turkije dan niet beschermd zou zijn en niet blij zou zijn.

Een ander probleem was dat Kennedy en zijn adviseurs niet wisten of Chroesjtsjov nog aan de macht was. Zij dachten dat iemand in de Russische regering Chroesjtsjov misschien ten val had gebracht. Zij dachten dit omdat de tweede brief zoveel verschilde van de eerste. Kennedy besloot een geheime boodschap naar Chroesjtsjov te sturen waarin stond dat ze de raketten binnen een paar maanden uit Turkije zouden verwijderen, zolang ze het publiek er niet over zouden vertellen. Kennedy stuurde vervolgens een officiële brief aan Chroesjtsjov waarin hij instemde met de voorwaarden van de eerste brief en geen melding maakte van de tweede.

Chroesjtsjov stemde in met de geheime boodschap.

Op 1 november werden de raketplaatsen verwijderd en waren de problemen voorbij.

De doelstellingen van Chroesjtsjov in de crisis hadden verschillende resultaten:

  1. Een communistisch land stond dichter bij de Verenigde Staten. Cuba kwam als communistisch land uit de crisis.
  2. Kennedy werd in de crisis geduwd. Uiteindelijk was zijn verlangen naar vrede belangrijk voor het beëindigen van de crisis.
  3. De raketsites in Turkije werden verwijderd, maar niet op de manier die Chroesjtsjov had gewild.

De Verenigde Staten zagen Kennedy als de held die het communisme had bestreden en gewonnen.



 

Vragen en antwoorden

V: Wat is de Cubaanse Raketcrisis?


A: De Cubaanse Raketcrisis was een gebeurtenis in de jaren zestig, toen er tijdens de Koude Oorlog een ernstige confrontatie plaatsvond tussen de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten en Cuba. Het begon toen de Sovjet-Unie (USSR) in 1962 begon met de bouw van raketinstallaties op Cuba.

V: Wat veroorzaakte deze crisis?


A: Deze crisis werd veroorzaakt door de bouw door de Sovjet-Unie van sites voor ballistische raketten, zodat ze de Verenigde Staten als doelwit konden nemen. Dit had tot gevolg dat de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie een proxy-conflict tegen Cuba creëerden, waardoor ze elkaar indirect aanvielen vanwege Cuba.

V: Wat gebeurde er vóór deze crisis?


A: Voordat deze crisis plaatsvond, was er een staatsgreep in Cuba in 1959 waarbij een kleine groep onder leiding van Fidel Castro de macht overnam in wat bekend staat als de Cubaanse Revolutie. Na deze revolutie weigerde de Amerikaanse regering iets uit Cuba te importeren en begon op 7 februari 1962 een embargo tegen Cuba.

V: Hoe reageerde Amerika op deze gebeurtenissen?


A: In oktober 1962 verhinderden Amerikaanse schepen dat Sovjetschepen met raketten aan boord Cuba binnenkwamen, uit vrees dat de USSR Amerika vanaf Cuba met die raketten zou aanvallen.

V: Hoe reageerden Rusland en Cuba?


A: De Sovjets en de Cubanen kwamen overeen al hun kernwapens van Cuba weg te halen als Amerika beloofde hen niet aan te vallen.

V: Welke overeenkomst sloot Kennedy in deze periode?


A: Tijdens de Cuban Missile Crisis stemde president Kennedy er in het geheim mee in om Jupiterraketten uit Turkije te verwijderen in ruil voor de terugtrekking van alle Russische kernwapens uit Cuba.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3