Cuba (land) | eilandland in de Caribische Zee

Cuba is een eilandland in de Caribische Zee. Het land bestaat uit het grote eiland Cuba, het eiland Isla de la Juventud (eiland van de jeugd), en vele kleinere eilanden. Havana is de hoofdstad van Cuba. Het is de grootste stad. De tweede grootste stad is Santiago de Cuba. In het Spaans wordt de hoofdstad "La Habana" genoemd. Cuba ligt vlakbij de Verenigde Staten, Mexico, Haïti, Jamaica en de Bahama's. Mensen uit Cuba worden Cubanen genoemd (cubanos in het Spaans). De officiële taal is Spaans. Cuba is het hele jaar door warm.

In 1492 landde Christoffel Columbus op het eiland Cuba. Hij eiste het op voor het Koninkrijk Spanje. Cuba werd een Spaanse kolonie tot de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898. Na de oorlog maakte het deel uit van de Verenigde Staten. Het werd onafhankelijk in 1902.

In 1959 wierpen guerrillastrijders onder leiding van Fidel Castro en Che Guevara de Cubaanse dictator Fulgencio Batista omver in wat de Cubaanse Revolutie werd. Castro begon betrekkingen aan te knopen met de Sovjet-Unie en probeerde veel Amerikaanse bedrijven op Cuba te sluiten; de Verenigde Staten waren hier niet blij mee. In 1961 kondigde Castro officieel aan dat zijn regering socialistisch was. De VS probeerden Cuba binnen te vallen om de controle over het land terug te krijgen en de communistische regering omver te werpen, maar dit mislukte. De Communistische Partij van Cuba werd in 1965 opgericht en regeert sindsdien over het eiland. Vandaag de dag is Cuba de enige socialistische staat buiten Azië, in het Caribisch gebied en op het westelijk halfrond.


 

Cultuur

Cuba staat bekend om vele soorten muziek, vooral dansmuziek zoals de Salsa en Mambo. Omdat de Cubanen voorouders hebben uit Spanje, Afrika, Zuid-Amerika en Noord-Amerika, is de Cubaanse muziek bijzonder en anders.

Lezen is erg populair in Cuba. Veel mensen lezen vooral graag boeken of dingen die van buiten het land komen, ook al keurt de regering dit niet goed. Ze houden ook van muziek en sport. Cubaanse muziek is zeer levendig. Dit komt omdat veel ervan afkomstig is van Afrikaanse en Spaanse ritmes. Honkbal, basketbal en atletiek zijn geliefd bij veel Cubanen. Het voetbalteam van de Chiefs heeft één keer deelgenomen aan de wereldbeker voetbal. In 1938 bereikten zij de kwartfinale en verloren tegen Zweden met 0:8.


 

Geschiedenis

·         A map of Cuba made in 1680

Een kaart van Cuba gemaakt in 1680

·         Black Cubans in Havana during the 1800s

Zwarte Cubanen in Havana tijdens de jaren 1800

·         Workers on a Cuban sugar plantation

Arbeiders op een Cubaanse suikerplantage

·         Cuban revolutionaries in 1958

Cubaanse revolutionairen in 1958

Vroege geschiedenis

Voordat Cuba door de Spanjaarden werd veroverd, leefden er drie stammen op het eiland. Dat waren de Taínos, de Ciboneys en de Guanajatabeyes. De Taínos waren de grootste en meest voorkomende van de drie stammen. Zij verbouwden gewassen zoals bonen, maïs, pompoen en yams. De Taínos sliepen ook in hangmatten, die de Spanjaarden aan de rest van de wereld zouden introduceren. In 1492 arriveerde Christoffel Columbus in Cuba op zijn eerste reis naar Amerika. Drie jaar later claimde hij de eilanden voor de Spanjaarden. De Spanjaarden begonnen daarna over Cuba te heersen. De Spanjaarden brachten duizenden slaven uit Afrika naar Cuba om voor hen te werken. De meeste inheemse Cubanen stierven door de nieuwe ziekten die de Spanjaarden en Afrikanen meebrachten. De Spanjaarden behandelden de inheemse Cubanen ook zeer wreed en slachtten velen van hen af.

De Spanjaarden regeerden vele jaren. Cuba werd de belangrijkste producent van suiker. Begin 1800 kwamen de Cubanen in opstand tegen de Spaanse overheersers, maar dit mislukte tot 1898, toen de Verenigde Staten oorlog voerden tegen de Spanjaarden en hen versloegen. Cuba werd daarna vier jaar lang Amerikaans, voordat het in 1902 een onafhankelijke republiek werd. Hoewel Cuba onafhankelijk was, controleerden de Amerikanen het eiland nog steeds door een wet die het Platt Amendement werd genoemd. In 1933 maakten de Cubanen een einde aan het Platt Amendment, maar de Amerikanen hadden nog steeds een grote stem in de Cubaanse politiek. De Amerikanen bezaten de meeste bedrijven op Cuba. De Amerikanen steunden de leider Fulgencio Batista, die door veel Cubanen als corrupt werd gezien.

Naast politieke controle oefenden de Verenigde Staten ook aanzienlijke controle uit over de Cubaanse economie. In die tijd was Cuba een monocultuureconomie. Hoewel het land koffie, tabak en rijst produceerde, was het voornamelijk afhankelijk van suiker. Daarom stonden ze bij andere landen bekend als de "suikerpot van de wereld". De Verenigde Staten kochten suiker van de Republiek Cuba tegen een hogere prijs dan de wereldstandaard. In ruil daarvoor moest Cuba voorrang geven aan de Verenigde Staten en hun industrieën. Cuba was afhankelijk van de Verenigde Staten en hun investeringen. Cuba was niet geïndustrialiseerd en had de inkomsten nodig voor goederen en olie. Het had ook de Amerikaanse investeringen nodig voor gas, elektriciteit, communicatie, spoorwegen en banken. Hoewel de omstandigheden voor Cubaanse arbeiders beter waren dan in andere landen van het continent, hadden ze nog steeds te maken met ongelijkheid, gebrek aan infrastructuur, hoog analfabetisme en een gebrek aan voltijds werk (de suikerindustrie was seizoensgebonden).

Cubaanse Revolutie

In 1959 leidde Fidel Castro een revolutie tegen Fulgencio Batista. Castro nam de macht in Cuba over met Che Guevara uit Argentinië, zijn broer Raul en anderen die tegen Batista vochten. Castro bracht veel veranderingen aan in Cuba. Hij maakte een einde aan het Amerikaanse eigendom van Cubaanse bedrijven. Dit maakte Castro impopulair in Amerika en de Verenigde Staten verboden alle contact met Cuba. Veel Cubanen gingen hierdoor naar Amerika. In 1961 hielpen de Amerikanen enkele van deze Cubanen om Cuba aan te vallen en te proberen Castro te verwijderen, maar dat mislukte. Castro vroeg toen de Sovjet-Unie om hen te helpen verdedigen tegen de Amerikanen, wat zij deden. De Sovjet-Unie plaatste kernwapens in Cuba en richtte die op de Verenigde Staten. De Amerikaanse president Kennedy eiste dat ze zouden worden verwijderd of dat er een nieuwe oorlog zou uitbreken. Dit stond bekend als de Cubaanse Raketcrisis. De Sovjet-Unie verwijderde de raketten toen de Verenigde Staten ermee instemden Cuba niet langer aan te vallen en de raketten uit Turkije te verwijderen.

Cuba werd hierna een communistisch land zoals de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie kocht de meeste suiker van Cuba tegen dure prijzen. Cuba besteedde dit geld aan gezondheidszorg, onderwijs en het leger. Hierdoor behoorden Cuba's scholen en ziekenhuizen tot de beste ter wereld. Het leger vocht in Afrika om zwarte Afrikanen te steunen tegen het blanke Zuid-Afrikaanse leger. Cuba steunde ook groepen in Zuid-Amerika die vochten tegen de dictators van die landen.

De Cubaanse regering begon echter het grootste deel van het leven in Cuba onder het communistische systeem te controleren. In het openbaar het oneens zijn met de Cubaanse regering en Fidel Castro was niet toegestaan. Sommige Cubanen vonden dit niet leuk en probeerden Cuba te verlaten. De meeste Cubanen die vertrokken, gingen naar de Verenigde Staten. Sommige Cubanen die de regering niet bevielen en bleven, werden in de gevangenis gestopt. Veel groepen uit de hele wereld protesteerden hierdoor tegen Cuba en eisten dat Fidel Castro de macht zou opgeven.

In 1991 stortte de Sovjet-Unie in. Dit betekende dat Cuba, dat de meeste van zijn producten aan de Sovjet-Unie had verkocht, geen geld meer kreeg. De Amerikanen verscherpten de beperkingen op contact met Cuba. Amerika zei dat de beperkingen op contact zouden blijven bestaan tenzij Fidel Castro de macht zou opgeven. Cuba werd erg arm in de jaren 1990. Dit werd in Cuba bekend als "De Speciale Periode". Door de ramp veranderde Cuba in minder controle door de regering, meer discussie onder de bevolking en particuliere winkels en bedrijven. Cuba probeerde ook toeristen naar het eiland te krijgen.

In de jaren 2000 begon het toerisme naar Cuba weer geld op te leveren voor het eiland. Hoewel Fidel Castro aan de macht was gebleven, had hij na een ziekte alle taken overgedragen aan zijn broer Raul. Fidel Castro was een van de langstzittende staatshoofden. In 2018 werd Miguel Díaz-Canel officieel president van Cuba.

In april 2015 vonden historische besprekingen plaats met de Amerikaanse president Obama en de Cubaanse secretaris-generaal Raúl Castro om de betrekkingen tussen beide naties te verbeteren.

Het handelsembargo dat president Kennedy in de jaren zestig uitvaardigde, is onder de regering-Obama aanzienlijk versoepeld. Amerikaanse burgers kunnen nu in bepaalde perioden van het jaar rechtstreeks naar Cuba reizen. Voorheen moesten Amerikanen via Mexico naar Cuba. Amerikanen mogen nog steeds geen Cubaanse sigaren kopen of roken. De sigaren worden over de Amerikaans-Canadese grens gesmokkeld omdat ze in Canada legaal zijn.

Voor de militaire dienst moeten mannen van 17 tot 28 jaar twee jaar in het leger gaan. Voor vrouwen is dit facultatief.

In juli 2021 waren er demonstraties tegen de regering. Zie het Engelse Wikipedia-artikel, 2021 Cuban protests, voor details.


 

Administratieve afdelingen

Het land is verdeeld in 15 provincies en één speciale gemeente (Isla de la Juventud). De provincies zijn onderverdeeld in gemeenten.

  1. Pinar del Río
  2. Artemisa
  3. Havana
  4. Mayabeque
  5. Matanzas
  6. Cienfuegos
  7. Villa Clara
  8. Sancti Spíritus
  1. Ciego de Ávila
  2. Camagüey
  3. Las Tunas
  4. Granma
  5. Holguín
  6. Santiago de Cuba
  7. Guantánamo
  8. Isla de la Juventud


 Provincies van Cuba  Zoom
Provincies van Cuba  

Demografische gegevens

Cuba telt bijna 13 miljoen inwoners. De inwoners van Cuba komen uit drie verschillende groepen. De grootste groep zijn de afstammelingen van de Spaanse kolonisten die naar Cuba kwamen. De kleinste groep zijn de afstammelingen van de zwarte Afrikaanse slaven die werden binnengebracht om het werk te doen en kinderen te baren (in de barracoon) als slaven uit de Nieuwe Wereld die legaal konden worden verkocht in levenslange slavernij in de Verenigde Staten. De middelste groep is een mix van Afrikanen en Spanjaarden. De regering slaagde erin de drie verschillende groepen gelijk te behandelen. Volgens een DNA van het Caribbean Studies Institute is de raciale samenstelling van de bevolking van Cuba als volgt:

  • Europese Cubanen stammen af van kolonisten die aan het eind van de 15e eeuw en daarna kwamen. De meeste blanke Cubanen kwamen uit verschillende delen van Spanje, maar de meesten waren de Canarische Eilanden, Andalusiërs en Catalanen. Er waren ook enkele Fransen, Italianen en Engelsen. Blanken vormen ongeveer 30% van de Cubaanse bevolking in 2012, en zij bevolken vooral het westelijke deel van Cuba, met name steden als Havana en Pinar del Rio. Zij brachten onder andere hun taal, religie en muziek mee.
  • Afrikanen en Mulatto Cubanen stammen af van de komst van Afrikaanse slaven uit verschillende delen van Afrika, maar de meesten waren West-Afrikanen. Er waren ook meer dan 500.000 Haïtianen die tijdens de Haïtiaanse revolutie naar Cuba kwamen. De meeste Cubaanse slaven waren afkomstig van de Kongo en Yoruba stammen, maar er waren ook de Igbos, Ewes, Fons, Fulas, Mandinkas en enkele anderen. Afro-Cubanen variëren enorm van 33,9 procent tot 70 procent van de bevolking, en ze zijn vooral geconcentreerd in de oostelijke delen van Cuba. Zij brachten hun instrumenten, religie (Santeria) en gebruiken mee naar de Cubaanse cultuur.
  • Mediterrane Cubanen maken ongeveer 3% van de bevolking uit, maar men moet weten dat veel van de Zuid-Spaanse Cubaanse afstammelingen een flinke portie Moors bloed in hun familielijnen hebben, omdat Spanje dicht bij Noord-Afrika ligt. Veel mediterrane Cubanen kwamen in de jaren 1820-1880 en soms daarna. Deze zijn het meest geconcentreerd in het oosten, speciaal in steden als Guantanamo Bay. Zij brachten veel van hun voedsel en keukens mee naar Cuba en een paar woordenschatjes.

 

Gezondheid en onderwijs

Cuba is een ontwikkelingsland en wordt vaak afgeschilderd als een zeer arm land. Op sommige punten, zoals onderwijs, gezondheidszorg en levensverwachting, scoort het echter veel beter dan de meeste landen in Latijns-Amerika. Het kindersterftecijfer is lager dan in sommige ontwikkelde landen. De gemiddelde levensverwachting is 78 jaar.

Alle kinderen moeten van zes tot twaalf jaar naar school, en bijna iedereen kan tenminste lezen en schrijven. Er is gratis onderwijs op elk niveau. Hierdoor heeft Cuba een alfabetiseringsgraad van 99,8%.

In 2006 verklaarde het Wereldvoedselprogramma dat Cuba het enige land in deze regio is zonder ondervoede kinderen. In hetzelfde jaar verklaarden de Verenigde Naties dat Cuba het enige land ter wereld was dat voldeed aan de definitie van duurzame ontwikkeling van het Wereld Natuur Fonds.


 

Geografie

Cuba is het grootste eiland in West-Indië. Het heeft veel hulpbronnen. Slechts ongeveer een vierde van het land bestaat uit bergen of heuvels. Een groot deel van het land bestaat uit glooiende heuvels of vlaktes die goed zijn voor landbouw of veeteelt. Cuba heeft een vruchtbare bodem en een meestal warm en vochtig klimaat, waardoor het een uitstekende plek is voor het verbouwen van gewassen.

Suiker is het belangrijkste gewas van Cuba, en dat halen ze uit het suikerriet. Suikerriet is het grootste geldgewas in Cuba, en het brengt het meeste geld op. Daarna volgt tabak. Van tabak worden met de hand sigaren gemaakt. Een met de hand gemaakte sigaar wordt door veel mensen beschouwd als de beste ter wereld. Andere belangrijke gewassen zijn rijst, koffie en fruit. Cuba heeft ook veel mineralen. Kobalt, nikkel, ijzer, koper en mangaan bevinden zich allemaal op het eiland. Zout, aardolie en aardgas zijn er ook. De kust van Cuba heeft veel baaien en een paar goede havens. Havana, de hoofdstad, is ook een haven. Andere havens hebben havensteden. Nuevitas is een havenstad aan de noordkust. Cienfuegos, Guantánamo en Santiago de Cuba zijn enkele van de havensteden aan de zuidkust.

Cuba heeft een semi-tropisch klimaat. Dat betekent dat de koele oceaanwinden ervoor zorgen dat het niet te heet wordt, ondanks dat het in de tropische zone ligt. Cuba heeft een nat en een droog seizoen. Het droge seizoen loopt van november tot april, en het natte seizoen van mei tot oktober. Augustus tot oktober is ook het orkaanseizoen in de Atlantische Oceaan. Hierdoor kunnen de meeste havensteden van Cuba langs de kust onderlopen.



 Een tabaksveld in Pinar del Río.  Zoom
Een tabaksveld in Pinar del Río.  

Gerelateerde pagina's

  • Cuba op de Olympische Spelen
  • Nationaal voetbalteam Cuba
  • Lijst van rivieren in Cuba
  • Categorie:Cubaanse mensen
 

Vragen en antwoorden

V: Wat is de hoofdstad van Cuba?


A: De hoofdstad van Cuba is Havana. In het Spaans heet het "La Habana".

V: Welke taal spreken de mensen in Cuba?


A: De mensen in Cuba spreken Spaans als officiële taal.

V: Wie heeft Cuba ontdekt?


A: Christoffel Columbus ontdekte Cuba in 1492.

V: Wanneer werd Cuba onafhankelijk van Spanje?


A: Na de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898 werd Cuba in 1902 een onafhankelijk land.

V: Wie leidde de Cubaanse revolutie?


A: De Cubaanse revolutie werd geleid door Fidel Castro en Che Guevara.

V: Hoe reageerden de VS op Castro's socialistische regering?



A: De VS probeerden Cuba binnen te vallen om de communistische regering omver te werpen, maar dat mislukte.

V: Wat voor soort regering heeft Cuba vandaag de dag?


A: Tegenwoordig heeft Cuba een regering onder leiding van de Communistische Partij, die sinds 1965 regeert.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3