Eenpartijstelsel | regeringsvorm waarbij het land wordt geregeerd door één politieke partij

Een eenpartijstelsel is een regeringsvorm waarbij het land wordt geregeerd door één politieke partij, wat betekent dat er slechts één politieke partij bestaat en de vorming van andere politieke partijen verboden is.

Sommige landen hebben veel politieke partijen, maar slechts één die volgens de wet de macht kan hebben. Dit wordt een eenpartijstaat genoemd. In dit geval zijn oppositiepartijen tegen de dominante regeringspartij toegestaan, maar hebben zij geen echte kans om de macht te krijgen. In China bijvoorbeeld berust alle macht bij de Communistische Partij van China. Andere partijen mogen alleen bestaan als zij de leidende rol van de communistische partij aanvaarden.

De Sovjet-Unie van 1922-1991, nazi-Duitsland van 1933-1945, Italië onder Benito Mussolini van 1922-1943 en verschillende Oostblokstaten zijn enkele van de bekendste voorbeelden van eenpartijstaten in de geschiedenis. Sommige eenpartijstaten worden beschouwd als dictaturen en een politiestaat of militaire dictatuur genoemd, als een geheime politiemacht of het leger wordt gebruikt om een dictator met geweld aan de macht te houden.

Het eenpartijstelsel is ook een gemeenschappelijk kenmerk van communistische marxistisch-leninistische en fascistische politieke filosofieën.




 

Voorbeelden

Vanaf 1 oktober 2020 zijn er 9 staten die door één partij worden geregeerd:

  • China (Communistische partij van China, 8 geregistreerde minderheidspartijen)
  • Democratische Volksrepubliek Korea (AKA - Noord-Korea) (Koreaanse Arbeiderspartij) - 2 kleine partijen die alleen op papier bestaan.
  • Vietnam (Vietnamese communistische partij)
  • Cuba (Cubaanse communistische partij)
  • Eritrea
  • Westelijke Sahara
  • Myanmar (Birma) Een militaire dictatuur heeft de gekozen president afgezet en regeert nu het land. Er zijn geen verkiezingen. Htin Kyaw is door het leger tot premier benoemd.
  • Laos (Communistische partij van Laos)
  • Bermuda (Progressieve Arbeiderspartij - er bestaan 2 minderheidspartijen)

 

Vroegere voorbeelden van eenpartijstaten

Dat zijn staten die vroeger door één partij werden geregeerd:


 

Vergelijkbare situaties

De facto eenpartijstaten

Landen waar andere partijen legaal zijn, maar waar momenteel geen enkele partij bestaat. En in sommige koninkrijken regeert een koninklijke familie het land met of zonder politieke partijen. Voorbeelden hiervan zijn koninkrijken en emiraten in het Midden-Oosten.

Stelsel van dominante partijen

Voorbeelden die vaak worden genoemd zijn: Verenigd Rusland (CP) in Rusland, de Nieuwe Azerbeidzjaanse Partij in Azerbeidzjan, de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (AKP) in Turkije, de Servische Progressieve Partij (SNS) in Servië, de Democratische Partij van Socialisten van Montenegro (DPS) in Montenegro, de People's Action Party (PAP) in Singapore, het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) in Zuid-Afrika, de Ba'ath-partij in de Arabische Republiek Syrië, de Democratische Partij van Equatoriaal-Guinea in Equatoriaal-Guinea, de Awami Liga in Bangladesh, de Belaya Rus in Belarus, de PSUV in Venezuela, de MPLA in Angola, de FRELIMO in Mozambique, de Coloradopartij in Paraguay, de ZANU-PF in Zimbabwe en de Liberaal-Democratische Partij in Japan.

In sommige landen met dit systeem worden methoden gebruikt om andere partijen te onderdrukken, zonder ze daadwerkelijk te verbieden. In sommige gevallen wordt de staatsmacht direct en indirect gebruikt om te voorkomen dat kleinere partijen meer stemmen krijgen. Daarbij kan het gaan om verkiezingsfraude, verkaveling of rechterlijke uitspraken (die door de regering worden gecontroleerd). In veel gevallen wordt het oppositieleiders en andere figuren onmogelijk gemaakt tijdens de verkiezingen gebruik te maken van de massamedia, en ook worden zij vaak bedreigd, lastiggevallen, gevangengezet en zelfs vermoord. In andere gevallen krijgen naast de regeringskandidaten alleen kandidaten van kleinere geallieerde partijen en "onafhankelijke" kandidaten die nauw verbonden zijn met de dominante regeringspartij een overweldigend voordeel.

In deze gevallen is een nederlaag van de regering "in de nabije toekomst niet te verwachten".

 

Vragen en antwoorden

V: Wat is een eenpartijstelsel?


A: Een eenpartijstelsel is een regeringsvorm waarbij het land wordt geregeerd door één politieke partij, wat betekent dat er slechts één politieke partij bestaat en dat de vorming van andere politieke partijen verboden is.

V: Is het in sommige landen gebruikelijk dat er veel politieke partijen bestaan, maar dat er slechts één kan regeren?


A: Ja, dit wordt een staat met één partij genoemd. In dit geval zijn oppositiepartijen tegen de dominante regeringspartij toegestaan, maar hebben zij geen echte kans om de macht te krijgen.

V: Kunt u een voorbeeld geven van een eenpartijstelsel?


A: Een voorbeeld van een eenpartijstelsel is China, waar alle macht berust bij de Communistische Partij van China. Andere partijen mogen alleen bestaan als zij de leidende rol van de Communistische Partij aanvaarden.

V: Zijn er bekende voorbeelden uit de geschiedenis?


A: De Sovjet-Unie van 1922-1991, nazi-Duitsland van 1933-1945, Italië onder Benito Mussolini van 1922-1943 en verschillende Oostblokstaten zijn enkele van de bekendste voorbeelden van eenpartijstelsels in de geschiedenis.

V: Worden alle eenpartijstelsels beschouwd als dictaturen?


A: Niet noodzakelijk; sommige kunnen echter worden beschouwd als dictaturen en politiestaten of militaire dictaturen worden genoemd als een geheime politiemacht of een leger wordt gebruikt om een dictator met geweld aan de macht te houden.

V: Welke politieke filosofieën hebben doorgaans een eenpartijstelsel?


A: Het eenpartijstelsel komt vaak voor in communistische, marxistisch-leninistische en fascistische politieke filosofieën.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3