Cocaïne ontwenning
Cocaïneontwenning treedt op wanneer iemand die veel cocaïne gebruikt, stopt met het gebruik van cocaïne. Het kan ook gebeuren wanneer iemand die veel cocaïne gebruikt, minder cocaïne gaat gebruiken dan voorheen.
Cocaïne (ook wel coke genoemd) is een krachtig stimulerend middel. Het is een illegale drug buiten het gebruik in ziekenhuizen. Het zorgt ervoor dat mensen zich erg vrolijk, spraakzaam en energiek voelen, en minder willen eten.
Bijwerkingen van cocaïne
De gevaarlijkste bijwerkingen van cocaïne zijn:
- Verhoogde lichaamstemperatuur (hoge koorts)
- Onregelmatige hartslag of snelle hartslag
- Hoge bloeddruk
- Verhoogd risico op een hartaanval
- Beroertes
- Plotselinge dood door hartstilstand
- Plotselinge agressie
- Plotselinge zeer slechte paranoia
- Voelen, zien of horen van dingen die er niet echt zijn (hallucinaties), inclusief het gevoel dat er insecten onder de huid zitten (dit wordt formicatie of coke bugs genoemd).
Ontwenningsverschijnselen van cocaïne
Na regelmatig cocaïne te hebben gebruikt, raken sommige gebruikers verslaafd. Wanneer een persoon die gewend is cocaïne te gebruiken, onmiddellijk stopt, zal hij een zogenaamde "crash" doormaken, samen met vele andere ontwenningsverschijnselen van cocaïne, zoals:
- Paranoia
- Depressie
- Uitputting (zich erg moe voelen)
- Angst
- Jeuk
- Stemmingswisselingen (snelle veranderingen in emoties)
- Prikkelbaarheid (zich snel geïrriteerd voelen)
- Vermoeidheid (zich moe voelen), veel uren slapen
- Slapeloosheid (slaapproblemen)
- Een zeer sterk verlangen naar meer cocaïne...
- Misselijkheid en braken.
Sommige cocaïnegebruikers melden ook soortgelijke symptomen als schizofreniepatiënten en hebben het gevoel dat ze hun verstand kwijt zijn. Sommige gebruikers melden ook formicatie: het gevoel alsof er dingen op de huid kruipen (ook wel "coke bugs" of "spinnen" genoemd). Deze symptomen kunnen weken of, in sommige gevallen, maanden aanhouden.
Zelfs nadat veel ontwenningsverschijnselen zijn verdwenen, hebben de meeste gebruikers het gevoel dat ze cocaïne moeten blijven gebruiken. Dit gevoel kan jaren aanhouden en kan erger worden in tijden van stress. Ongeveer 30-40% van de cocaïneverslaafden begint andere drugs of alcohol te gebruiken nadat ze gestopt zijn met cocaïne. []
Behandeling
Therapie
Twaalfstappenprogramma's zoals Cocaine Anonymous (gemodelleerd naar Alcoholics Anonymous en Narcotics Anonymous) zijn op grote schaal gebruikt om mensen te helpen die verslaafd zijn aan cocaïne. Cognitieve gedragstherapie (CGT) en motiverende therapie (MT) zijn nuttiger gebleken dan 12-stappenprogramma's bij de behandeling van cocaïneverslaving. Beide benaderingen hebben echter een vrij laag succespercentage.
Ibogaïne is onderzocht als behandeling voor cocaïneverslaving. Het wordt gebruikt in klinieken in Mexico, Nederland en Canada, maar kan niet legaal gebruikt worden in de Verenigde Staten.
Niet-drugsbehandelingen zoals acupunctuur en hypnose zijn onderzocht. Deze studies hebben echter niet duidelijk aangetoond dat acupunctuur of hypnose helpt bij het afkicken van cocaïne.
Cocaïneverslaving blijft na heroïneverslaving de moeilijkst beheersbare verslaving.
Medicijnen
Medicijnen die zijn onderzocht voor de behandeling van cocaïneontwenning zijn acetylcysteïne, baclofen, bupropion, vanoxerine en vigabatrine.
Kim Janda werkt al jaren aan een vaccinatie tegen cocaïnegebruik.
Het antidepressivum desipramine en de stimulerende middelen methylfenidaat en pemoline zijn gebruikt om cocaïneverslaving te behandelen bij mensen die ook een geestesziekte hebben.
Er zijn verschillende geneesmiddelen gebruikt om cocaïneontwenning en hunkering te behandelen:
- Het anti-convulsieve geneesmiddel carbamazepine (Tegretol);
- Medicijnen die de hoeveelheid dopamine in de hersenen verhogen, zoals L-DOPA/carbidopa
- Aminozuren
- Tyrosine
- Tryptofaan
Tenslotte zijn geneesmiddelen gebruikt om een "aversiereactie" (een zeer slechte reactie) te veroorzaken wanneer zij samen met cocaïne worden toegediend. De meest gebruikte is fenelzine.
Op beloningen gebaseerde behandelingen
Op 14 februari 2011 publiceerden twee Zwitserse psychologen twee jaar onderzoek naar cocaïneverslaving. Zij ontdekten dat verslaafden die gokten minder vaak cocaïne gebruikten of terugvielen. Zij denken dat gokken het "beloningscentrum" van de hersenen kan heroriënteren van cocaïne naar gokken. Ze zeiden dat psychotherapie samen met gokken moet worden gebruikt. Er wordt meer onderzoek gedaan naar terugval op lange termijn (het aantal mensen dat uiteindelijk weer cocaïne gaat gebruiken). []
In een recenter onderzoek werd echter gekeken naar "prize-based contingency management": een behandelingsmethode waarbij verslaafden kansen krijgen om prijzen te winnen als ze geen cocaïne gebruiken. Uit deze studie bleek dat op prijzen gebaseerd contingentiemanagement cocaïneverslaafden hielp van de cocaïne af te blijven, ongeacht of zij onlangs hadden gegokt of niet. Dit suggereert dat de kans op een beloning, en niet het gokken zelf, cocaïneverslaafden helpt van de cocaïne af te blijven.
