Koraalteenboomkikker | Litoria caerulea

De Australische groene boomkikker (groene boomkikker in Australië, White's boomkikker, of gedumpte boomkikker), Litoria caerulea, is een soort boomkikkers. Ze leven in Australië en Nieuw-Guinea.

De groene boomkikker werd op schepen geïmporteerd naar de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland. De soort behoort tot het geslacht Litoria. De soorten prachtige boomkikker (Litoria splendida) en de reuzenboomkikker (Litoria infrafrenata) lijken op de groene boomkikker. De groene boomkikker is de grootste kikker in Australië. Hij kan tot 10 centimeter lang worden.

De gemiddelde levensduur is ongeveer zestien jaar, mits in gevangenschap gehouden. Groene boomkikkers zijn gemakkelijk te verzorgen. Ze kunnen goed leven in de buurt van menselijke gebouwen. Ze worden vaak aangetroffen op ramen of in huizen. De groene boomkikker schreeuwt als hij in gevaar is. Dit doet hij om dieren die hem bedreigen af te schrikken. De groene boomkikker piept als hij wordt aangeraakt. De groene boomkikker staat bekend als de meest herkenbare kikker in Australië. Dit komt door hoe de kikker eruit ziet en door zijn gedrag in zijn leefomgeving. Het is ook een populair exotisch huisdier over de hele wereld. De huid van de kikker heeft een antibacteriële en antivirale bescherming. Hun huid kan in de toekomst nuttig zijn voor medicijnen bij de behandeling van patiënten.


 

Taxonomie

De groene boomkikker is een van de vele boomkikkersoorten van het geslacht Litoria. Ze zijn inheems in Australazië. De gewone naam van de soort is "White's boomkikker". De soort is genoemd naar John White. Hij beschreef de soort voor het eerst in 1790. De groene boomkikker was de eerste kikker die in Australië werd geclassificeerd. Het exemplaar van de groene boomkikker werd verzameld door Sir Joseph Banks. Het werd vernietigd tijdens het Duitse bombardement op het Hunterian Museum tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het museum was gevestigd in het Royal College of Surgeons in Londen.

De groene boomkikker werd eerst de "blauwe kikker" (Rana caerulea) genoemd. De oorspronkelijke exemplaren die White naar Engeland stuurde waren beschadigd door het conserveringsmiddel en zagen er blauw uit. De kleur van de kikker wordt veroorzaakt door blauwe en groene pigmenten die bedekt zijn met een gele laag. Het conserveringsmiddel vernietigde de gele laag. Daardoor zag de kikker er blauw uit. Het woord caeruela, dat blauw betekent in het Latijn, maakt deel uit van de wetenschappelijke naam van de groene boomkikker. De kikker is ook beter bekend als de "groene boomkikker". Die naam wordt echter vaak gegeven aan de grotere groene boomkikker (Hyla cinerea) in zijn regio.



 Originele afdruk van de Green Tree Frog, gepubliceerd in John White's Journal of a Voyage to New South Wales.  Zoom
Originele afdruk van de Green Tree Frog, gepubliceerd in John White's Journal of a Voyage to New South Wales.  

Beschrijving

De groene boomkikker kan 10 centimeter lang worden. De kleur van de kikker hangt af van de temperatuur en de kleur van zijn omgeving. De groene boomkikker kan bruin of groen zijn. De bek van de kikker is wit. De kikker kan kleine, witvormige vlekjes op zijn rug hebben. Aan het einde van zijn tenen heeft hij grote schijven. Hierdoor kan de kikker klimmen. De ogen zijn goudkleurig. De vingers van de kikker hebben zwemvliezen. Op de kikker is het trommelvlies te zien.

De groene boomkikker lijkt op de prachtige boomkikker (Litoria spendida). Deze kikker komt oorspronkelijk uit het noordwesten van Australië. De prachtige boomkikker heeft grote patrotoïde en rostrale klieren op de kop. De reuzenboomkikker (Litoria infrafrenata) wordt soms ook verward met de groene boomkikker. De reuzenboomkikker heeft witte strepen. Deze strepen zitten op de rand van de onderkaak van de kikker. De groene boomkikker heeft deze strepen niet.

Het uiterlijk van het kikkervisje verandert tijdens zijn ontwikkeling. Het kikkervisje kan van 8,1 millimeter (na het uitkomen) tot 44 millimeter groot worden. Het kikkervisje is bruin, maar verandert later tijdens zijn ontwikkeling in groen. De onderkant van het kikkervisje is donker. Deze verandert in wit wanneer het kikkervisje een volwassen kikker is. De eieren zijn bruin, in een heldere gelei. Ze zijn 1,1-1,4 millimeter in diameter.

De groene boomkikker heeft longen. Ze nemen zuurstof op via hun huid. Daartoe moet hun huid vochtig zijn. Hun huid kan echter geïnfecteerd raken door ziekteverwekkers. Op de huid van de kikker leven dan ziekteverwekkers. Hierdoor worden ze ziek. De kikker kweekt dan peptiden. Deze vernietigen de ziekteverwekkers. De huid van de groene boomkikker heeft caerinen. Caerinen is een groep peptiden met antibacteriële en antivirale bescherming. Het heeft ook caerulinen. De caerulinen hebben fysiologische effecten. De CCK-8 is een spijsverteringshormoon en hongeronderdrukker. Verschillende peptiden uit de huid van de groene boomkikker blijken HIV te vernietigen zonder gezonde T-cellen te schaden.



 De witlip boomkikker (links), heeft de witte strepen langs de kaak. De groene boomkikker (midden). De prachtige boomkikker (rechts), heeft de grote parotoïde klieren, die zich boven het timpaan bevinden.  Zoom
De witlip boomkikker (links), heeft de witte strepen langs de kaak. De groene boomkikker (midden). De prachtige boomkikker (rechts), heeft de grote parotoïde klieren, die zich boven het timpaan bevinden.  

Het kikkervisje van een groene boomkikker  Zoom
Het kikkervisje van een groene boomkikker  

Distributie

De groene boomkikker is inheems in het noorden en oosten van Australië. Ze zijn ook inheems in het zuiden van Nieuw-Guinea. In Nieuw-Guinea leeft de groene boomkikker in het drogere gebied van het land. De kikker komt voor van Irian Jaya tot Port Moresby. Hij komt ook voor op het eiland Daru. Er zijn meldingen van de kikker in het noorden van Nieuw-Guinea. Men denkt echter dat ze daar door de mens zijn geïntroduceerd. Volgens de International Conservation Union (IUCN) komt de kikker voor op "verspreide locaties" in zowel Nieuw-Guinea als Indonesië.

De soort is geïntroduceerd in de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland. De kikker komt voor in de Amerikaanse staat Florida. Aangenomen wordt dat ze zijn geïntroduceerd via de handel in huisdieren. Er zijn slechts kleine populaties in Florida. Het is onbekend of ze ecologische schade hebben veroorzaakt. In Nieuw-Zeeland waren er grote populaties van de groene boomkikker. Sinds de jaren 1950 zijn er echter geen waarnemingen meer gedaan.



 Verspreiding van Litoria caerulea  Zoom
Verspreiding van Litoria caerulea  

Ecologie, gedrag en levensgeschiedenis

Groene Boomkikkers zijn gemakkelijk te verzorgen. Ze zijn 's nachts actief. Overdag rusten ze bij een plek waar het koel, donker en vochtig is. In de winter maken groene boomkikkers geen roepgeluiden. Ze worden ook niet veel gezien.

Afhankelijk van hun locatie leven groene boomkikkers in verschillende habitats. Ze komen voor in het bladerdak van bomen. Ze komen ook voor in de buurt van langzaam stromende wateren. Ze kunnen ook leven in moerassen of in de graslanden in koelere klimaten. groene boomkikkers staan erom bekend dat ze in huizen leven. Ze zijn te vinden in gootstenen en toiletten. Ze komen ook voor op ramen. Ze leven ook in reservoirs, regenpijpen en dakgoten. Ze leven graag op die plaatsen omdat ze daar een hoge luchtvochtigheid hebben. De habitats kunnen ook koeler zijn dan hun omgeving. De kikkers bevinden zich tijdens de paartijd in de buurt van regenpijpen en tanks. Dat doen ze omdat hun roep dan luider klinkt.

De roep van de soort is een lage, langzame Brawk-Brawk-Brawk. Ze herhalen het vele malen. Het grootste deel van het jaar roepen ze terwijl ze bovenop iets zitten dat erg hoog is. Daartoe behoren bomen en dakgoten. Tijdens de paartijd roepen de kikkers in de buurt van een plek waar water is. Ze blijven daar een tijdje of voor altijd. Zoals veel kikkers roepen groene boomkikkers om een partner aan te trekken. Ze gebruiken hun roep ook om andere kikkers te waarschuwen dat ze in de buurt zijn. De groene boomkikker zal een stressroep laten horen als hij in gevaar is.

De groene boomkikker eet insecten en spinnen. Ze kunnen echter ook kleinere kikkers en zelfs kleine zoogdieren eten. De tanden van de kikker zijn niet gemaakt om hun prooi open te snijden. Dit betekent dat de prooi in hun bek moet passen om door de kikker te kunnen worden gegeten. Veel kikkers steken hun tong uit naar een prooi. De tong van de groene boomkikker is, zoals bij veel kikkers, zeer kleverig. De prooi komt vast te zitten en wordt opgegeten. De groene boomkikker gebruikt zijn tong op kleine prooien. Bij grotere prooien springen ze erop en duwen ze die met hun handen in hun bek.

De kikker heeft enkele roofdieren. Hiertoe behoren slangen, enkele soorten hagedissen en vogels. Het is ook bekend dat honden en katten groene boomkikkers vangen en opeten. De groene boomkikker kan tot zestien jaar oud worden, als hij in gevangenschap wordt gehouden. Maar sommige leven meer dan twintig jaar. De gemiddelde levensverwachting in het wild is lager dan in gevangenschap. Dit komt door predatie.



 Een groene boomkikker verstrikt in het web van een spin nadat hij de spin had opgegeten. De kikker leefde.  Zoom
Een groene boomkikker verstrikt in het web van een spin nadat hij de spin had opgegeten. De kikker leefde.  

Als huisdier

De groene boomkikker is een van de populairste kikkers ter wereld. Dit komt door zijn onderdanig gedrag en lange levensverwachting. Het is ook een populaire kikker omdat hij op een tekenfilmkikker lijkt. Het is ook een van de gemakkelijkste kikkers om voor te zorgen. Hun voeding is niet duur. Ze hebben ook een sterke weerstand tegen ziekten. Het overvoeren van de kikker is een veel voorkomend probleem bij huisdiereigenaren. De groene boomkikker heeft de neiging om zwaarlijvig te worden als hij te veel eten krijgt. In het wild is de energie van de kikker nodig om zijn prooi te vangen. In gevangenschap krijgen ze echter levend voedsel. Ze worden ook gehuisvest in een comfortabele omgeving. Dit maakt de kikker lui omdat hij geen activiteiten hoeft te ondernemen. Wanneer de kikker inactief is, zal hij in gewicht toenemen. Een groene boomkikker met overgewicht heeft vetlagen op zijn kop en lichaam. Dit geeft hem een "dik" uiterlijk. Daarom noemen sommige huisdiereigenaren de groene boomkikker de "slome boomkikker".


 

Behoud

Volgens de Environment Protection and Biodiversity Conservation Act 1999 is de groene boomkikker in Australië beschermd. De IUCN noemt de kikker "least concern". Hij is opgenomen als "least concern" omdat de groene boomkikker op veel plaatsen voorkomt. De populatie van de groene boomkikker neemt niet af.

Sommige natuurlijke habitats van de groene boomkikker zijn vernietigd. Sommige groene boomkikkers blijken besmet te zijn met de chytrideschimmel. Dit veroorzaakt chytridiomycose. De populatie van de groene boomkikker in Australië neemt af. Vanwege de lange levensverwachting van deze soort zal het echter langer duren voordat de kikker een bedreigde soort is.



 Litoria caerulea in Darwin, Northern Territory.  Zoom
Litoria caerulea in Darwin, Northern Territory.  

Boeken

 

Vragen en antwoorden

V: Wat is de wetenschappelijke naam van de Australische groene boomkikker?


A: De wetenschappelijke naam van de Australische groene boomkikker is Litoria caerulea.

V: Waar leeft de groene boomkikker?


A: De groene boomkikker leeft in Australië en Nieuw-Guinea.

V: Hoe groot kan een groene boomkikker worden?


A: Groene boomkikkers kunnen tot 10 centimeter lang worden.

V: Wat is de gemiddelde levensduur van een groene boomkikker in gevangenschap?


A: De gemiddelde levensduur van een groene boomkikker in gevangenschap is ongeveer zestien jaar.

V: Hoe verdedigt een groene boomkikker zich tegen roofdieren?


A: Bij bedreiging zal de groene boomkikker schreeuwen om dieren die hem bedreigd hebben af te schrikken.

V: Welk geluid maakt een groene boomkikker als hij wordt aangeraakt?


A: Bij aanraking piept de groene boomkikker.

V: Waarom is de Australische groene boomkikker zo herkenbaar in Australië? A: De Australische groene boomkikker is zo herkenbaar in Australië vanwege zijn aparte uiterlijk en gedrag in zijn habitat, en als populair exotisch huisdier over de hele wereld.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3