Giuseppe Verdi

Beginjaren

Het kleine dorpje waar Verdi is geboren ligt in de vallei van de Po in het noorden van Italië. Het was een arme wijk. Zijn vader was een herbergier die een kleine boerderij had. De jongen moet zeer getalenteerd zijn geweest. Hij kreeg een klein klavecimbel dat hij zijn hele leven heeft bewaard. Op 9-jarige leeftijd bespeelde hij vaak het orgel bij kerkdiensten in het dorp als de organist er niet was.

Een paar jaar later componeerde hij muziek voor het amateur orkest in Busseto. Een man genaamd Antonio Barezzi kende veel belangrijke mensen en hij hielp Verdi veel. Later trouwde Verdi met een dochter van een vriend. Barezzi stuurde hem naar Milaan om te studeren, maar Verdi had geen goede pianolessen gehad en hij kreeg geen plaats in het conservatorium. Hij kreeg privé-les en leerde veel over de opera, maar ook over literatuur en politiek. In 1839 componeerde hij een opera: Oberto, conte di San Bonifacio, die werd opgevoerd in La Scala, het wereldberoemde operahuis in Milaan. Het is niet een van zijn grootste opera's, maar het hielp hem om bekend te worden en hij werd gevraagd om nog drie opera's voor La Scala te schrijven. Toen zijn volgende opera werd opgevoerd, was het geen succes: het publiek hield er niet van en joelde en siste. Ook zijn persoonlijke leven was tragisch in deze periode: zijn twee kinderen en zijn vrouw stierven allen.

Vroege roem

Verdi wist zijn ongeluk te overwinnen toen hij in 1842 zijn opera Nabucco uitbracht. Dit was een groot succes en maakte hem wereldberoemd. Hij begon heel hard te werken en componeerde twee opera's per jaar. Hij moest niet alleen de muziek schrijven, maar ook alle mensen organiseren om ze uit te voeren. Het was een enorme werklast. Zijn opera Ernani (1844) was een van de beste uit deze periode. In 1847 had hij weer een groot succes met Macbeth. Deze opera, gebaseerd op het beroemde toneelstuk van Shakespeare, is nog steeds een van de meest geliefde van alle opera's. Hij was een succes aan het worden.

Eeuwenlang was Italië een verzameling geweest van verschillende landen, elk met hun eigen heerser. In de jaren 1850 was er veel politieke onrust in het land. Verdi schreef vaak muziek voor grote koren in zijn opera's. De woorden van deze koren gingen vaak over vechten voor vrijheid, en vaak werd gedacht dat de liederen de mensen aanmoedigden om in opstand te komen. Het lied Va pensiero uit zijn opera Nabucco ging over de Hebreeuwse slaven die gevangen zaten in Babylon. De mensen scandeerden het in de straten met de woorden passend veranderd. Verdi werd een grote nationale held. Italië werd uiteindelijk één land in 1861.

Giuseppina Strepponi was de sopraan die de rol van Abigaille zong in Nabucco. Verdi werd verliefd op haar. Zij had samengewoond met een andere man en had drie kinderen, zodat zij vond dat zij niet goed genoeg was voor Verdi. Uiteindelijk trouwden ze in 1859. Zij was een grote steun voor hem tot haar dood in 1897, hoewel Verdi geen gemakkelijke echtgenoot was om mee samen te leven. Hij verhuisde met haar terug naar Busseto. Hij bleef veel reizen maar liet zijn vrouw niet met hem meegaan en liet haar achter in Busseto waar ze niet gelukkig was omdat veel mensen haar daar niet mochten.

In deze tijd werden nog drie beroemde opera's geschreven: Rigoletto in 1851 en Il trovatore (De Troubadour) en La traviata, beide in 1853. Deze opera's hebben veel melodieën die beroemd zijn geworden. Ze zitten vol spannend drama waarin de personages zeer kundig door de muziek worden beschreven. De muziek is niet zo duidelijk verdeeld in recitatief en aria zoals dat twee eeuwen lang het geval was. In plaats daarvan ontwikkelt de muziek zich de hele tijd, de aria's lopen direct over in de volgende muziek. Hij had een briljant gevoel voor drama, maar hij moest vaak hard vechten om te voorkomen dat de producenten veranderingen aanbrachten in wat hij had geschreven.

Verdi had vaak problemen met de censoren (de ambtenaren die beslissen of de opera mag worden opgevoerd). Zijn opera Rigoletto was gebaseerd op een verhaal genaamd Le roi s'amuse van Victor Hugo. De poging tot moord op een koning vond men geen geschikt onderwerp. Verdi moest de koning in zijn verhaal in een hertog veranderen en nog enkele andere wijzigingen aanbrengen voordat de opera kon worden opgevoerd. Het verhaal van zijn opera Traviata, gebaseerd op een roman van Alexandre Dumas fils, werd ook als immoreel beschouwd. Bij de eerste opvoering lachte het publiek omdat de heldin, die verondersteld wordt te sterven aan tuberculose, toen "consumptie" genoemd, erg dik was. De opera werd echter al snel enorm populair.

Internationale bekendheid

Verdi was inmiddels zeer beroemd geworden en werd gevraagd te componeren voor de Opéra in Parijs. Hij moest opera's schrijven in de Franse stijl: opera's met vijf bedrijven en een ballet gebaseerd op een ernstig verhaal. Geen van de opera's die hij in die tijd voor Parijs schreef, behoort tot zijn beste werken. Hij was meer geïnspireerd toen hij voor de Italiaanse theaters schreef. Simon Boccanegra heeft een ingewikkelde plot, maar de personages worden prachtig beschreven door de muziek. Un ballo in maschera (Het gemaskerde bal) ging over de moord op koning Gustav III van Zweden. Ook dit beviel de censuur niet en hij moest het verhaal veranderen in een setting in Boston, wat het verhaal nogal bedierf. In de jaren 1860 waren zijn beste werken La forza del destino (De kracht van het lot), geschreven voor St. Petersburg, Don Carlos geschreven voor de Parijse Opéra, en Aida voor het nieuwe operahuis in Cairo in Egypte. Aida wordt beschouwd als een van zijn meest volmaakte werken. De eerste uitvoering verliep niet zonder moeilijkheden: Verdi had een lange ruzie met de dirigent Mariani die weigerde naar Caïro te gaan om het te dirigeren. De ruzie werd nog verergerd door de kranten die Verdi ervan beschuldigden de vriendin van Mariani te hebben genomen. Dit veroorzaakte een groot schandaal.

Laatste jaren

Verdi ging met pensioen in de jaren 1870. Hij was een rijk man die veel land bezat. Hij gaf veel geld aan goede doelen, met name aan een liefdadigheidsinstelling voor bejaarde musici. Zelfs toen hij met pensioen was, werd hij door zijn uitgevers overgehaald om nog twee opera's te schrijven. Hij raakte gefascineerd door Shakespeare en hij schreef Otello op een libretto van Arrigo Boito. Dit was een briljant libretto en het hielp hem om een groot meesterwerk te schrijven waarin elk klein detail van het verhaal prachtig wordt beschreven door de muziek. Zijn allerlaatste opera, Falstaff (1893) is gebaseerd op Shakespeare's Merry Wives of Windsor. Verdi bleef op zijn oude dag nog een paar religieuze stukken schrijven. Hij stierf aan een beroerte in Milaan in 1901.