Kerstmis | christelijke feestdag waarop de geboorte van Jezus wordt gevierd

Kerstmis'' (wat "De mis van Christus" betekent) is een christelijke feestdag waarop de geboorte van Jezus wordt gevierd, die volgens christenen de Zoon van God is. Kerstmis is ook een culturele feestdag voor veel niet-christenen.

Eerste kerstdag wordt gevierd op 25 december. Het is een van de belangrijkste dagen van het jaar voor christenen, samen met Pasen (dat de dood en verrijzenis van Jezus viert). De adventstijd begint op een zondag, ongeveer vier weken voor Kerstmis. Tijdens de Advent bereidt men zich voor op Kerstmis.

De kersttijd eindigt op 6 januari, ook wel de twaalfde kerstdag genoemd. Op deze dag vieren de christenen ''Driekoningen''.

Op veel plaatsen in de wereld wordt kerstmis gevierd. Sommige mensen vieren Kerstmis als een religieuze feestdag. Op sommige plaatsen is Kerstmis een feest voor zowel christenen als niet-christenen. De kersttradities verschillen van land tot land. Ze omvatten echter bijna altijd een feestmaal; het geven van geschenken of kaarten; en het genieten van kerkelijke of openbare festiviteiten, zoals het zingen van kerstliederen en liederen. Kerstmis is niet beperkt tot het christendom.

Het idee van de Kerstman is gebaseerd op Sint Nicolaas, een 4de-eeuwse christelijke heilige van Griekse oorsprong.

Op het noordelijk halfrond vindt Kerstmis plaats in de winter. Voordat Kerstmis ooit werd gevierd, vierden de oude volkeren winterfeesten. Sommige tradities van deze oude feesten werden kersttradities. Sommige kersttradities komen bijvoorbeeld voort uit de heidense feestdag Yule.

Tegenwoordig zijn kersttradities vaak gericht op het geven van geschenken. Ongeveer een maand voor Kerstmis beginnen winkels met de verkoop van cadeaus, etenswaren, wenskaarten, kerstbomen en versieringen.

Een Servisch-orthodoxe priester legt de badnjak op een vuur tijdens een kerstavondviering in de tempel van de heilige Sava in Belgrado.

De geschiedenis van Kerstmis

Kerstmis in de evangeliën

Met Kerstmis wordt de geboorte van Jezus gevierd. Er zijn vier verschillende evangeliën in de Bijbel die spreken over de geboorte van Jezus. Het Evangelie van Lucas geeft details over de geboorte van Jezus. Het Evangelie van Matteüs vertelt een ander deel van het verhaal. Het Evangelie van Johannes zegt dat Jezus van God kwam om zijn "Woord" (zijn boodschap) aan alle mensen te brengen. Christenen geloven dat deze evangeliën gebaseerd zijn op feiten.

De Evangeliën zeggen dat vele jaren voor Jezus' geboorte profeten aan het Joodse volk een belofte hadden gedaan dat God hen een Messias, of heilige leraar, zou sturen. Christenen geloven dat de beloofde Messias Jezus was. Zijn moeder was een jonge vrouw genaamd Maria, die verloofd maar nog niet getrouwd was met een timmerman genaamd Jozef. Jozef ontdekte dat Maria zwanger was en was overstuur. Hij vroeg zich af wat hij moest doen, toen een engel van God hem kwam vertellen dat de baby de Heilige was. De engel zei dat hij de baby een naam moest geven. Dit was een teken dat hij er als zijn eigen kind voor zou zorgen.

In die tijd werd het Midden-Oosten geregeerd door de Romeinen. Er kwam een bevel dat alle mensen terug moesten reizen naar hun woonplaats, om hun naam op de belastinglijsten te zetten. Jozef nam zijn nieuwe vrouw mee naar Bethlehem. Ze konden nergens verblijven, behalve in een stal waar de dieren sliepen. Hier werd de baby geboren. Jozef noemde hem Jezus, zoals de engel had gezegd.

Het kindje Jezus kreeg twee keer bezoek. In de nacht dat hij werd geboren, vertelden engelen aan enkele herders in het veld dat zij een pasgeboren koning zouden vinden, liggend in een voerbak voor dieren (of ''kribbe''). Jezus' andere bezoekers waren enkele wijzen die een nieuwe ster aan de hemel zagen en die volgden, tot ze het huis vonden waar de familie nu woonde en het jonge kind dure geschenken gaven van goud, wierook en een kostbaar kruid dat mirre werd genoemd. (De wijzen worden traditioneel vaak de Drie Koningen genoemd, omdat er drie zeer dure geschenken waren, maar de Bijbel zegt niet hoeveel wijzen er waren).

Al deze delen van het kerstverhaal worden met Kerstmis op verschillende manieren herdacht en gevierd: in afbeeldingen, liederen, toneelstukken, verhalen en in modellen die "kribben", "crèches" of "presepe" worden genoemd.

Datum van de viering

De meeste christelijke landen ter wereld gebruiken een kalender die de Gregoriaanse kalender wordt genoemd, maar sommige kerken gebruiken een kalender die de Juliaanse kalender wordt genoemd. De meeste christenen, zoals die van de katholieke en protestantse kerken, vieren de geboorte van Jezus op 25 december, hoewel de feestdagen beginnen op 24 december, ook bekend als kerstavond.

De Oosters-orthodoxe kerk gebruikt in sommige streken, zoals Rusland, nog steeds de Juliaanse kalender. In dergelijke regio's wordt Kerstmis gevierd op 25 december in de Juliaanse kalender, maar vanwege het verschil tussen de kalenders is het 7 januari in de moderne Gregoriaanse kalender.

Sommige christenen, zoals Jehova's Getuigen, vieren geen Kerstmis omdat er in de Bijbel geen instructie van Jezus staat die christenen opdraagt zijn geboorte te vieren. Mormonen vieren Kerstmis op 25 december, maar geloven dat de werkelijke geboorte van Christus plaatsvond op 6 april.

Sommige^[who?] geloven dat Jezus waarschijnlijk niet op 25 december is geboren. Sommige historici^[who?] geloven dat deze datum door de katholieke kerk werd gebruikt om de heidense riten te vervangen die in die tijd van het jaar plaatsvonden.

Advent

De adventstijd, die ongeveer vier weken voor Kerstmis op zondag begint, wordt onder meer gevierd door de katholieke en anglicaanse kerken. Het is een tijd waarin mensen zich voorbereiden op twee verschillende dingen: op de komst van het kindje Jezus en Kerstmis, en op de tweede komst van Jezus, wanneer hij in vrede over de hele aarde zal heersen. Niet alle christenen staan stil bij de Advent. Sommige mensen gebruiken het als een tijd van vasten, studie, meditatie en gebed. Voor kinderen worden speciale adventskalenders gemaakt, met afbeeldingen of lekkernijen voor elke dag van de advent.

Over het algemeen is de advent een tijd waarin veel mensen druk bezig zijn met de voorbereidingen voor eerste kerstdag: schoonmaken en versieren, eten en cadeautjes kopen, kaarten en brieven schrijven en het kerstfeest bereiden.

Vieringen

Vóór de 4e eeuw na Christus konden christenen alleen in het geheim aanbidden en feestvieren. Het kerstfeest begon waarschijnlijk toen Constantijn keizer van Rome was, want hij was het die van het christendom een wettelijke godsdienst maakte en enkele van de oudste kerken van Rome bouwde. Sommige oude stenen doodskisten of ''sarcofagen'' uit deze tijd zijn gegraveerd met afbeeldingen van Maria en baby Jezus en de wijzen.

In de Middeleeuwen werd Kerstmis gevierd met feesten, zang en toneelstukken. De toneelstukken werden gehouden in kerken, maar ook in kastelen en op marktplaatsen, waar soms een grote hooiwagen als podium werd gebruikt.

Omdat Advent een tijd van gebed en voorbereiding was, werden de meeste feesten na Kerstmis gehouden, in plaats van ervoor. Het belangrijkste prekerstfeest was het Sinterklaasfeest op 6 december. In sommige landen, met name in Nederland, groeide de traditie dat kinderen op deze dag cadeautjes kregen in plaats van op Eerste Kerstdag. De naam van Sint Nicolaas wordt nu in veel landen herinnerd als de Kerstman.

Een ander feest dat plaatsvindt is het feest van Sint-Lucia op 13 december dat vooral in Scandinavië wordt gevierd, waarbij meisjes deelnemen aan processies bij kaarslicht en de dochters van het huis vroeg moeten opstaan om koffie of chocolade naar de familie te brengen.

Gedurende vele eeuwen begon de viering van Kerstmis vaak met een kerkdienst of mis, die duurde van 's avonds laat tot na middernacht op Kerstochtend. Eerste kerstdag was een tijd van feesten. Op de volgende dag, het feest van Sint Stefanus, droegen mensen uit rijke gezinnen dozen met voedsel naar de straat voor de armen en hongerigen. Veel mensen gingen weer aan het werk, maar werkgevers gaven hun werknemers geschenken in de vorm van geld. De Heilige Dagen gingen verder met het feest van Sint Jan en de Heilige Onnozele Dag. De feesten en partijen eindigden op het feest van Driekoningen, de dag van de Drie Wijzen, vaak de "Drie Koningen" genoemd. Het seizoen wordt tegenwoordig herdacht door het lied "De Twaalf Dagen van Kerstmis". William Shakespeare schreef een toneelstuk dat werd opgevoerd als onderdeel van de viering, genaamd "Twaalfde Nacht".

Voor velen is Kerstmis een tijd geworden waarin feesten, berichten sturen naar familie en vrienden en cadeautjes geven belangrijker zijn geworden dan de viering van Jezus' geboorte. Fabrikanten en winkels hebben op het feesten en cadeaus geven gereageerd met veel reclame, versieringen en uitstallingen. In de VS worden de kerstdisplays direct na Thanksgiving, laat in november, opgehangen. In sommige landen, zoals Australië, hangen de winkels de versieringen al begin november op. Aangezien Jezus zelf mensen die geld verdienen in de Joodse tempel "rovers" noemde (Matteüs 21:13), voelen veel christenen zich ongemakkelijk bij winst in plaats van profeten met Kerstmis.

Stadsbesturen vieren feest door straten en pleinen te versieren en het winkelend publiek kerstvermaak te bieden. In landen op het zuidelijk halfrond, waar Kerstmis in de zomer valt, is er een traditie van openluchtkerstdiensten, vaak georganiseerd door het stadsbestuur, die door duizenden mensen worden bijgewoond.

Veel christenen vieren Kerstmis door naar de kerk te gaan, en met gebeden en gezang. En elk jaar zijn er bijbellezingen uit de evangeliën die het verhaal van de geboorte van Jezus vertellen.

Kerstinkopen doen op een markt in Italië

De processie van Sint-Lucia, Zweden

Het aansteken van de adventskaarsen in een kerk in de VS.

Ster die de geboorteplaats van Jezus Christus markeert in de Geboortegrot in Bethlehem Israël.

Kersttradities

Kersttradities zijn er in verschillende soorten. Er zijn tradities van de kerk, tradities die openbaar worden gevierd en tradities die door families worden onderhouden. Deze tradities zijn verschillend in verschillende tijden, plaatsen, culturen en zelfs families.

Tradities van de Kerk

De viering van Kerstmis is een zeer belangrijke tijd voor kerken. Bijna elke kerk heeft speciale diensten of vieringen. Hier volgen enkele manieren waarop kerken Kerstmis vieren.

De wieg

In veel kerken is het de gewoonte om een kerststal (of "crèche") op te zetten van de "Geboorte van Jezus". De eerste scène van dit type werd in de 13e eeuw opgesteld door Franciscus van Assisi. Sindsdien zijn ze erg populair in Italië, en het gebruik heeft zich verspreid naar andere landen.

Kerststallen kunnen groot zijn met levensgrote beelden, of ze kunnen zo klein zijn dat ze in een luciferdoosje passen. Ze worden gemaakt van veel verschillende dingen, zoals gesneden en beschilderd hout, felgekleurd keramiek (aardewerk), beschilderd papier dat op planken wordt geplakt, en mengsels van materialen met klei, hout, stof, stro en metaal voor verschillende onderdelen.

De adventskrans is een cirkel van bladeren, meestal dennentakken, klimop en hulst, met 4 (of soms 5) kaarsen erin die in een kerk wordt opgehangen. De kaarsen worden op elke adventszondag aangestoken, en de centrale kaars wordt aangestoken op kerstochtend. Kerken zijn vaak versierd met groene takken en bladeren, en veel kerken hebben ook een kerstboom.

Kerstliedjes bij kaarslicht

Een populaire traditie in veel kerken is de kerstnachtdienst, die vaak alleen door kaarsen wordt verlicht. De kerstnachtdienst bestaat meestal uit veel gezang en bijbellezingen. Er is een traditie in Engeland die begon in de Temple Church in Londen en zich nu heeft verspreid naar vele andere plaatsen voor een dienst met negen lessen en kerstliederen. De lessen zijn bijbellezingen. Sommige kerstliederen worden gezongen door een koor en andere door het koor en het volk (de gemeente). Elk jaar wordt een van deze diensten opgenomen in een grote Engelse kerk, vaak King's College Chapel, Cambridge, en uitgezonden op radio en televisie voor mensen die van goede muziek en kerstliedjes houden, maar vooral voor mensen die niet naar een kerstdienst kunnen gaan.

Openbare en commerciële feesten

Veel steden en gemeenten vieren Kerstmis door versieringen aan te brengen. Dit kunnen spandoeken en vlaggetjes zijn die aan gebouwen of lantaarnpalen worden geregen. Het kan ook gaan om kerstverlichting die gebouwen en straatbomen versiert. Veel grote steden plaatsen een enorme kerstboom op een openbare plaats, zoals die op Trafalgar Square in Londen, Times Square in New York en Martin Place in Sydney. Dit wordt vaak gecombineerd met een oproep aan de inwoners van de stad om geld of geschenken te geven om de armen en behoeftigen te helpen.

In veel steden worden de gebruikelijke winkeltijden vóór Kerstmis verlengd, zodat werknemers meer tijd hebben om kerstvoedsel en cadeautjes te kopen. Etalages worden vaak versierd met kerstscènes, waarbij grote warenhuizen vaak geanimeerde scènes hebben om kinderen te vermaken. Winkelcentra en grote winkels hebben vaak een kerstman, die op een troon zit, terwijl kinderen hem vertellen wat ze voor Kerstmis willen, en met hem op de foto gaan.

Veel steden houden kerstoptochten, straatanimatie en concerten. Sommige steden hebben een traditie van kerstliederen met een koor en entertainers in het gemeentehuis, terwijl in Australië en Nieuw-Zeeland deze concerten van kerstvermaak en kerstliederen meestal buiten worden gehouden, in parken of zelfs op stranden, waarbij gezinnen picknicks meebrengen. De aankomst van de Kerstman aan het eind van de avond gaat gepaard met vuurwerk.

Een traditioneel onderdeel van Kerstmis is het theateramusement. Dit omvat de uitvoering van klassieke muziek zoals de Messiah van Händel, orkestconcerten en bandrecitals. Pantomimes worden vaak gespeeld met Kerstmis en favorieten zijn "Peter Pan en Wendy" en "Assepoester". Tijdens de kerstperiode worden veel kinderfilms uitgebracht.

Omdat veel mensen zich met Kerstmis erg eenzaam, hongerig en verdrietig voelen, proberen veel steden, kerken, liefdadigheidsinstellingen en dienstverlenende organisaties de armen en eenzamen te helpen door kerstvoedsel en geschenken te verstrekken aan arme gezinnen, en kerstfeestjes voor mensen die honger hebben of eenzaam zijn en geen vrienden of familie hebben.

Familiefeesten

Familiefeesten verschillen vaak sterk van elkaar, afhankelijk van waar een familie vandaan komt, en de gebruiken die in bepaalde families zijn gegroeid.

Familiebijeenkomsten

De meeste families zien Kerstmis als een tijd om samen te komen met andere familieleden. Mensen reizen vaak van ver weg om met Kerstmis bij andere familieleden te zijn. Mensen die niet kunnen reizen, bellen op eerste kerstdag vaak over lange afstanden. Veel mensen zien Kerstmis ook als een tijd om een hand uit te steken naar anderen waarvan zij weten dat zij eenzaam zijn, en hen uit te nodigen voor een diner op Eerste Kerstdag. Kerstmis wordt gezien als een tijd voor mensen van alle leeftijden om samen plezier te maken, voor neven en nichten om elkaar te leren kennen, voor grootouders om hun kleinkinderen te zien en voor de familie om de baby's te bewonderen die in de loop van het jaar zijn geboren. Grote familiefeesten zijn meestal een tijd van vreugde, maar sommige families praten vaak over hun meningsverschillen en hebben grote ruzies in de kersttijd.

Familietradities zijn heel verschillend. Sommige gezinnen gaan allemaal samen naar de kerk, naar een kerstliedjesdienst, een nachtmis of een kerstochtenddienst. Sommige gezinnen worden heel vroeg uit bed getrokken door kinderen die hun cadeautjes willen openmaken. In andere gezinnen worden de cadeaus gegeven op Sinterklaasdag, op Kerstavond of pas na de kerk op Kerstochtend. Het kerstfeest kan beginnen op kerstavond, met een speciaal ontbijt op kerstochtend, of 's middags op eerste kerstdag.

Sommige gezinnen hebben een traditie van kerstliedjes zingen, en gaan bijvoorbeeld samen met leden van hun kerk door de straten, naar ziekenhuizen en dergelijke. Andere gezinnen kijken graag samen naar bepaalde televisieprogramma's, waaronder bijvoorbeeld kerstliederen en de Boodschap van de Koningin. Sommige gezinnen gebruiken Kerstmis als tijd om samen muziek te maken en te zingen, of om een favoriet boek te lezen, zoals "A Christmas Carol" van Charles Dickens. In landen op het zuidelijk halfrond maakt een bezoek aan het strand of een duik in het zwembad vaak deel uit van de kersttraditie.

Kerstdiner

Het kerstdiner, dat meestal midden op de dag wordt gegeten, is een belangrijk onderdeel van het familiefeest. Het eten verschilt van land tot land en ook van gezin tot gezin. Op het noordelijk halfrond is geroosterd vlees en groenten meestal het hoofdgerecht van de maaltijd. Meestal wordt een van de verschillende soorten vlees geserveerd, waaronder kalkoen, kip, ham, rosbief of lamsvlees. Er zijn vaak meerdere gangen, met speciale lekkernijen die meestal alleen met Kerstmis worden gegeten.

In Engelstalige landen is het traditionele dessert de kerstpruimenpudding. Tegenwoordig worden deze puddingen vaak bij bakkers gekocht, maar veel mensen maken ze zelf volgens een familierecept. De traditie stamt uit de Middeleeuwen, toen de pudding werd gebruikt om een deel van het fruit te bewaren van de herfst tot halverwege de winter. Een traditionele pudding wordt zes weken voor Kerstmis gebakken en op een koele plaats in een doek of bak met een doek eroverheen gebonden achtergelaten. Het roeren van de pudding is soms een familietraditie, waarbij iedereen een wens doet tijdens het roeren. Traditioneel werd een zilveren munt in de pudding geroerd, om geluk te brengen aan degene die hem vond. Tegenwoordig kunnen de meeste munten niet meer worden gebruikt omdat ze niet van zilver zijn, dus smaken ze afschuwelijk en kunnen ze giftig zijn. Sommige families gebruiken oude munten of zilveren amuletten. Op eerste kerstdag moet de pudding enkele uren in een pot worden gekookt. Als hij wordt opgediend, wordt het doek eraf gesneden, brandewijn op de pudding gegoten en in brand gestoken voordat hij naar de tafel wordt gedragen. Als decoratie worden kerstcrackers gebruikt, die vaak worden geopend voordat het gerecht of het voorgerecht wordt opgediend. Het wordt meestal geserveerd met harde saus.

Veel gezinnen hebben een kerstcake of een speciaal brood in plaats van een pudding (of naast een pudding). Deze verschillen sterk per land, maar bevatten vaak marsepein, dat van amandelen wordt gemaakt en in veel landen traditioneel is met Kerstmis. In Frankrijk worden "Buche de Noäl" of peperkoekmannen en -vrouwen versierd en aan de kerstboom gehangen. In Schotland wordt een gebakje gemaakt dat shortbread heet en in veel landen een populaire traditie is geworden. Een Duitse traditie is ''pfeffernuss'', gekruide koekjes gerold in poedersuiker. Andere kerstlekkernijen zijn fruittaarten, sultanarozijnen, gember, Griekse baklava, amandelen, chocolade, karameltoffee, zuurstokken en koekjes.

Veel gezinnen bereiden ook glühwein, die wordt opgewarmd met kaneel en nootmuskaat, of egg nogs, een zoete drank van melk, suiker, eieren, nootmuskaat en soms alcohol.

Op het zuidelijk halfrond wordt het traditionele gebraden diner vaak vervangen door vleeswaren en geserveerd met salades. Het eerste gerecht kan bestaan uit garnalencocktail of een koude soep zoals borsch. De pruimenpudding kan worden geserveerd met ijs. Witte wijn en bier worden beide koud geserveerd (bier wordt in de koelkast bewaard). Het kerstdiner kan op de veranda worden geserveerd, of soms als picknick.

Boom en versieringen

In de meeste huizen waar Kerstmis wordt gevierd, zet men een kerstboom in huis. Dit oude kerstgebruik begon in Duitsland als de "Tannenbaum" (Duits voor "sparrenboom"). Dit zijn traditioneel groenblijvende bomen, waarvan de beste soort de spar is, die zijn naalden niet verliest en zijn geur niet verliest. De boom kan van een plantage of uit het bos afkomstig zijn. Kunstbomen worden soms verkozen boven echte bomen. De kerstboom wordt versierd met lichtjes, glimmende gekleurde ballen, fonkelend klatergoud en andere ornamenten. Op de voordeur van een huis wordt vaak een krans van bladeren of dennenhout gelegd als teken van welkom. Andere planten die een speciale betekenis hebben met Kerstmis zijn hulst die als decoratie wordt gebruikt en maretak die in het midden van een kamer wordt opgehangen. De traditie is dat mensen die elkaar onder de maretak ontmoeten elkaar moeten kussen.

Veel mensen versieren hun huis in de kersttijd. Deze versieringen en de kerstboom worden meestal binnen aangebracht, maar soms ook op een plaats waar ze door een raam kunnen worden gezien door mensen die langslopen. In het midden van de 20e eeuw ontstond de gewoonte om ook de buitenkant van huizen te versieren. Deze versieringen kunnen bestaan uit een paar lampjes rond de veranda, of uit honderden lampjes en kleurrijke kerstfiguren die het hele huis en de tuin versieren. Sommige buurten houden wedstrijden voor het mooist versierde huis, en het rondrijden door de straten om ze te bekijken is een andere familietraditie geworden.

Kaarten en geschenken

Het geven van geschenken met Kerstmis komt voort uit verschillende ideeën. Een daarvan is dat God met Kerstmis zijn zoon Jezus aan de wereld gaf. Er is ook het verhaal van de Wijzen die naar het kindje Jezus kwamen met drie geschenken, goud, wierook en mirre. Al vele eeuwen is het de gewoonte dat mensen met Kerstmis kleine geschenken geven, en ook gul geven aan de armen en behoeftigen om hen door de winter te helpen. Een andere traditie is hiermee verbonden geraakt, en het resultaat is de traditie van de Kerstman, of de Kerstman zoals hij soms wordt genoemd, en die tegenwoordig door veel kinderen wordt gezien als de brenger van cadeautjes en geluk.

In de 4e eeuw, in een Grieks dorp dat nu deel uitmaakt van Turkije, was er een goede man die in het geheim geschenken gaf aan de armen om hen te helpen. Hij werd bisschop en werd Sint Nicolaas genoemd. In de loop der eeuwen werd hij een zeer populaire heilige en werden er veel kerken naar hem genoemd. Hij was erg populair op plaatsen waar veel zeelieden waren. Een van die plaatsen was Nederland. In Nederland en veel andere Europese landen worden op het feest van Sinterklaas, 6 december, cadeautjes gegeven. Traditioneel zijn de cadeaus niet groot, en zijn ze soms verstopt, of voorzien van een leuke grap of gedicht dat voorgelezen moet worden. In veel steden in Europa komt een man, gekleed in bisschoppelijke gewaden, op een paard of in een boot als Sinterklaas. Zijn naam werd vaak afgekort tot Sante Claus, of Santa Claus in het Engels.

In Engelstalige landen, waar cadeautjes meestal op eerste kerstdag worden gegeven, en niet op 6 december, wordt de Kerstman (of Father Christmas) meestal gezien als iemand die komt in de kerstnacht, wanneer zijn magische slee door rendieren door de lucht wordt getrokken, en hij door de schoorsteen de huizen binnenkomt. Terwijl in Europa kinderen hun schoen zetten voor Sinterklaas, is de Engelse traditie om kousen (of lange sokken) op te hangen voor de open haard. Traditioneel vult de Kerstman de sokken of schoenen met noten, rozijnen, chocolade en een sinaasappel. Tegenwoordig krijgen kinderen meestal veel duurdere cadeautjes, en hangen ze kussenslopen op of liggen de cadeautjes in een grote stapel onder de kerstboom.

Een andere kersttraditie is het versturen van kaarten naar vrienden en familieleden. Deze bevatten warme groeten en kunnen ook een brief bevatten waarin wordt verteld wat er in de loop van het jaar met de persoon of het gezin is gebeurd.