Radovan Karadžić

Vroege leven

Karadžić was het kind van Vuko en Jovanka Karadžić. Zijn vader, Vuko (1912-1987), was schoenmaker. Zijn moeder, Jovanka (1922-2005), was een boerenmeisje uit het noorden van Montenegro. Haar meisjesnaam was Jovanka Jakić. Zij trouwde met Karadžić's vader in 1943, op twintigjarige leeftijd.

De vader van Karadžić zat het grootste deel van de kindertijd van zijn zoon in de gevangenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Joegoslavië ingenomen door nazi-Duitsland en de andere As-landen. Karadžić's vader was lid van de Chetniks. Dit was een leger dat de oorspronkelijke regering van Joegoslavië steunde. Omdat hij in dit leger zat, werd hij na de oorlog in de gevangenis gezet.

Onderwijs

Karadžić verhuisde in 1960 naar Sarajevo om psychiatrie te studeren aan de medische faculteit van de universiteit van Sarajevo. In 1970 bestudeerde hij angst en depressie in het Næstved Ziekenhuis in Denemarken. Van 1974 tot 1975 volgde hij een aanvullende medische opleiding aan de Columbia University in New York City.

Na zijn terugkeer in Joegoslavië werkte Karadžić in het Koševoziekenhuis (het belangrijkste ziekenhuis in Sarajevo). Hij was ook dichter. Een andere Servische schrijver moedigde hem aan om de politiek in te gaan.

Gevangenis voor fraude

Toen hij in het Koševoziekenhuis werkte, verdiende Karadžić op illegale wijze extra geld. Bijvoorbeeld, gezondheidswerkers die vervroegd met pensioen wilden gaan, betaalden hem om te zeggen dat zij gehandicapt waren. Karadžić loog ook voor gevangenen die hun straf wilden ontlopen door te zeggen dat zij krankzinnig waren toen zij hun misdaden begingen.

In 1983 begon Karadžić te werken in een ziekenhuis in een buitenwijk van Belgrado genaamd Voždovac. Samen met zijn partner, Momčilo Krajišnik, kreeg Karadžić een lening die bedoeld was om de landbouw te verbeteren. In plaats daarvan gebruikten hij en zijn partner het geld om voor zichzelf huizen te bouwen in Pale. Pale was een Servische stad boven Sarajevo die de regering had omgetoverd tot een skioord.

Op 1 november 1984 werden de twee gearresteerd wegens fraude. Zij brachten 11 maanden in gevangenis door alvorens hun vriend Nikola Koljević hun borgtocht betaalde zodat zij konden vrijkomen. Op 26 september 1985 werd Karadžić veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf voor verduistering en fraude. Aangezien hij echter reeds meer dan een jaar in de gevangenis had doorgebracht, heeft de rechtbank Karadžić niet verplicht de rest van zijn straf in de gevangenis door te brengen.

Foto's genomen toen Karadžić werd gearresteerd in 1984

Politiek leven

In 1989 hielp Karadžić bij de oprichting van de Servische Democratische Partij (Srpska Demokratska Stranka) in Bosnië en Herzegovina. Het doel van de partij was de Bosnische Serviërs van het land samen te brengen.

In september 1991 begon de Srpska Demokratska Stranka (SDS) met het creëren van gebieden in Bosnië-Herzegovina die alleen door Serviërs werden bestuurd. Op 15 oktober 1991 stemde het Bosnische parlement dat zij zelf wilden regeren. Negen dagen later werd een aparte Servische Assemblee opgericht, die alleen de Serviërs in Bosnië-Herzegovina zou vertegenwoordigen.

Op 9 januari 1992 verklaarde de Bosnisch-Servische Assemblee dat zij een nieuw land had opgericht: de Republiek van het Servische volk van Bosnië en Herzegovina (Република српског народа Босне и Херцеговине/Republika srpskog naroda Bosne i Hercegovine). Op 28 februari 1992 keurde de Servische Republiek haar grondwet goed. Zij verklaarde ook dat zij nu de controle had:

• De gebieden in Bosnië-Herzegovina die alleen door Serviërs werden bestuurd
• Delen van Bosnië-Herezogovina waar de bevolking overwegend Servisch was
• "Alle regio's waar het Servische volk een minderheid is als gevolg van de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog"

President van de Republika Srpska

Op 6 en 7 april 1992 aanvaardden Europa en de Verenigde Staten dat Bosnië een onafhankelijk land was. Bosnië werd op 22 mei 1992 lid van de Verenigde Naties. Karadžić werd rond 13 mei 1992 tot president van deze Bosnisch-Servische regering gekozen. Tot zijn bevoegdheden behoorde ook de leiding over het leger van het land.

Aanklachten voor oorlogsmisdaden

Als hoofd van het Bosnisch-Servische leger had Karadžić de leiding over een campagne om zich te ontdoen van alle Bosnische moslims en Kroaten uit dorpen die de Serviërs voor zichzelf wilden.

In 1995 heeft het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië (ICTY) Karadžić aangeklaagd wegens het begaan van oorlogsmisdaden tegen niet-Serviërs. Het ICTY beschuldigde Karadžić van het bevelen van het bloedbad van Srebrenica in 1995, waar Karadžić's leger meer dan 7 500 moslims vermoordde. Zij beschuldigden hem ook van vele andere misdaden, waaronder:

• Niet-Servische moslims dwingen hun huizen te verlaten vanwege hun etniciteit en religie
• Vervolging (het slecht behandelen van een groep mensen) op grond van hun ras, godsdienst of politieke overtuiging
• Moord
• Terrorisme tegen burgers
• Gijzelaars nemen
• Uitroeiing (proberen een hele bevolkingsgroep uit te roeien: alle niet-Servische moslims)

Karadžić vluchtte zodat hij niet voor deze misdaden kon worden berecht. Tot 2008 hield hij zich schuil. De regering van de Verenigde Staten loofde een beloning van 5 miljoen dollar uit voor zijn arrestatie.

Mensen gedood in het bloedbad van Srebrenica worden uit massagraven gehaald

Arrestatie

Karadžić werd op 21 juli 2008 in Belgrado gearresteerd. Hij had zich in Belgrado, maar ook in Wenen, Oostenrijk, voorgedaan als arts in alternatieve geneeskunde. Karadžić werd op 30 juli naar een ICTY-gevangenis in Den Haag gestuurd.

Karadžić verklaarde dat de regering van de Verenigde Staten hem tijdens zijn onderduik had beschermd, en dat het daarom meer dan tien jaar had geduurd voordat hij werd gevonden.

Karadžić verscheen voor het eerst voor een rechter van het ICTY op 31 juli 2008. Op dat ogenblik had het ICTY 64 personen schuldig bevonden aan oorlogsmisdaden, misdadentegen de menselijkheid of genocide tijdens de Joegoslavische oorlogen.

De film The Hunting Party is gebaseerd op Karadžić' leven als voortvluchtige.

Veroordeling en veroordeling

Op 24 maart 2016 werd Karadžić schuldig bevonden aan genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Hij werd veroordeeld tot 40 jaar gevangenisstraf.

Karadžić werd schuldig bevonden aan genocide voor de massamoord in Srebrenica. Hij is ook veroordeeld voor vervolging, uitroeiing, deportatie, etnische zuivering en moord.

Fotogalerij

·         Beweeg over elke foto om het label te zien. Klik op de foto om hem groter te maken.

·         Karadžić's belegering van Sarajevo

·         Het bloedbad van Srebrenica