Bloedstoffen | giftige chemische stof

Een bloedagens is een giftige chemische stof. Een bloedstof maakt het voor iemands bloed onmogelijk om zuurstof vast te houden en naar de rest van het lichaam te brengen. Elk deel van het lichaam heeft zuurstof nodig om te overleven. Bloedagens kunnen levensbedreigende symptomen veroorzaken zoals toevallen of coma, die optreden omdat de hersenen niet genoeg zuurstof krijgen. In voldoende hoge doses kunnen bloedverdunners iemand doen stikken.

Wanneer ze opzettelijk worden gebruikt om veel mensen te doden, zijn bloedzuigers massavernietigingswapens.

De meest voorkomende soorten bloedagentia zijn chemische verbindingen die cyanide bevatten. Andere bloedagentia zijn echter gebaseerd op arsenicum.

Soorten bloedagentia

Er zijn veel verschillende bloedagentia. Hieronder volgt enige informatie over de bloedagentia die het meest waarschijnlijk als massavernietigingswapen zullen worden gebruikt:

Bloedagent	Vloeistof, gas of vaste stof?	Geur	Opmerkingen
Waterstofcyanide	Vloeistof of gas	Amandelen	Kookt net boven kamertemperatuur, bij 25,6 °C.
Cyanogen	Gas	Amandelen	Irriteert ook de ogen en de luchtwegen Gaat gemakkelijk over in cyanide
Cyaanchloride	Vloeistof of gas	Sterke slechte geur	Irriteert ook de ogen en werkt als een verstikkend middel Gaat gemakkelijker door gasmaskerfilters dan enig ander bloedmiddel
Arsine	Gas	Knoflook	Ontstaat wanneer arsenicum wordt gemengd met een zuur
Vinyl arsine	Vloeistof	Bittere geur	Werkt ook als blaarmiddel
Fosgeen	Vloeistof of gas	Vers gemaaid gras of beschimmeld hooi	Werkt ook als een verstikkend middel

Al deze chemicaliën zijn kleurloos, behalve fosgeen. Fosgeen gas is kleurloos, maar vloeibaar fosgeen is zeer lichtgeel.

Volgens een boek over de geschiedenis van chemische wapens zijn waterstofcyanide en fosgeen de meest giftige en effectieve bloedmiddelen, gevolgd door cyanogen en arsine, vervolgens cyanogene chloride en tenslotte vinyl arsine.

Hoe ze werken

Gewoonlijk vervoert de bloedbaan zuurstof uit de lucht die we inademen naar het hele lichaam. De cellen in het lichaam hebben zuurstof nodig om te overleven, en ze moeten ook kooldioxide kwijt. (Koolstofdioxide blijft over wanneer cellen energie maken; een teveel ervan is giftig). Gewoonlijk nemen de cellen zuurstof op uit de bloedbaan, en sturen kooldioxide de bloedbaan in. Dit wordt gasuitwisseling genoemd.

Bloedstoffen verhinderen de gasuitwisseling. Ze zorgen ervoor dat er geen zuurstof in de lichaamscellen komt. Zonder zuurstof sterven de cellen. Als een persoon een voldoende hoge dosis van een bloedstof krijgt, zal hij stikken omdat de zuurstof die hij inademt niet in de lichaamscellen kan komen.

Amerikaanse legerposter over fosgeen uit de Tweede Wereldoorlog

Blootstelling

"Blootstelling" betekent dat een chemische stof in het lichaam van een persoon is gekomen. Die persoon is "blootgesteld" aan de chemische stof. De meeste mensen die aan bloedstoffen worden blootgesteld, ademen de chemische stof in of slikken deze in. Dit kan per ongeluk of met opzet gebeuren.

Er zitten bijvoorbeeld cyanideverbindingen in sigarettenrook en in de rook van veel branden in gebouwen. Ook worden cyanideverbindingen en arsine gebruikt in pesticiden. De meeste blootstellingen aan arsine gebeuren per ongeluk bij mensen die met deze chemicaliën werken.

Wanneer bloedagentia als massavernietigingswapen worden gebruikt, worden ze gewoonlijk in de lucht gesproeid, zodat mensen ze inademen.

Tekenen en symptomen

Wanneer iemand wordt blootgesteld aan een bloedverwekker, zijn de symptomen afhankelijk van een aantal zaken:

Hoeveel van het bloedmiddel de persoon heeft ingeademd of ingeslikt (dit wordt concentratie genoemd)
Hoe lang de persoon was blootgesteld aan het bloedagens (duur)

Als een persoon wordt blootgesteld aan een kleine hoeveelheid van een bloedstof, zijn de symptomen misschien niet levensbedreigend. Zij kunnen bijvoorbeeld verward raken, zich erg moe voelen of hoofdpijn, misselijkheid en braken hebben.

Als iemand echter wordt blootgesteld aan een hoge dosis van een bloedverwekker, kan hij veel ernstigere symptomen krijgen, waaronder:

Aanvallen (veroorzaakt doordat de hersenen niet genoeg zuurstof krijgen)
Verlamming
Hartritmestoornissen (veroorzaakt doordat het hart niet genoeg zuurstof krijgt)
Coma (omdat de hersenen niet genoeg zuurstof krijgen om de persoon bij bewustzijn te houden)
Falen van de ademhaling

Bloedstoffen werken zeer snel. Als iemand een voldoende hoge dosis krijgt, krijgt hij deze symptomen al enkele seconden na blootstelling. Zij kunnen binnen enkele minuten - of zelfs seconden - sterven aan ademhalingsproblemen.

Dode Britse soldaten na een Duitse gasaanval, waarschijnlijk met fosgeen, tijdens de Eerste Wereldoorlog

Behandeling

Er zijn een paar verschillende tegengiffen voor cyanidevergiftiging. Het in de Verenigde Staten meest gebruikte cyanide-tegengifpakket bevat drie geneesmiddelen: amylnitriet en natriumnitriet, die zich hechten aan cyanide en het veranderen in een minder gevaarlijke chemische stof, en natriumthiosulfaat, dat cyanide verandert in een onschadelijke chemische stof die iemand kan uitplassen.

Een vorm van vitamine B ₁₂die door bacteriën wordt gemaakt, hydroxocobalamine genaamd, is ook een tegengif tegen cyanide. Het verandert cyanide in gewone vitamine B₁₂ .

Er zijn geen tegengiffen voor arsine of fosgeen. Medisch personeel kan alleen "ondersteunende zorg" geven, wat betekent dat zij alleen de symptomen van arsinevergiftiging kunnen behandelen. Zij kunnen bijvoorbeeld zuurstof toedienen via een masker, medicijnen geven voor hartritmestoornissen en dialyse verrichten voor nierfalen.

Gebruik in oorlog en executie

Het eerste bloedmiddel dat werd gebruikt als massavernietigingswapen was fosgeen. Fosgeen werd voor het eerst gebruikt door het Duitse leger om het Britse leger aan te vallen in 1915. Daarna werd fosgeen vaak gebruikt tijdens de Eerste Wereldoorlog. Landen aan beide zijden van de oorlog - waaronder Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten - gebruikten fosgeen om vijandelijke soldaten aan te vallen. Vaak werd het gemengd met chloor, met als doel meer mensen te doden. Fosgeen veroorzaakte ongeveer 85% van de 100.000 doden door gifgas tijdens de oorlog (in totaal ongeveer 85.000 doden).

In 1919 liet de Britse Royal Air Force arsenicumgas vallen op bolsjewistische soldaten tijdens de Russische burgeroorlog.

Fosgeen werd ook vaak gebruikt door het keizerlijke Japanse leger tegen China tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog (1937-1945).

Tijdens de Holocaust gebruikten de nazi's een vorm van waterstofcyanide, Zyklon B genaamd, om mensen te doden in de gaskamers van hun doden- en concentratiekampen.

Na de ontdekking van zenuwgassen werden bloedgassen minder gebruikt. In de jaren tachtig gebruikte Irak echter cyaanchloride tegen Iran in de oorlog tussen Iran en Irak.

Vanaf 1924 gebruikten de Verenigde Staten waterstofcyanide in gaskamers om gevangenen die de doodstraf kregen te executeren. De meeste staten gebruiken nu andere manieren om mensen te executeren. Executie met waterstofcyanide is echter nog steeds legaal in zes staten.

Lege Zyklon B bussen, gevonden in concentratiekamp Auschwitz

Gerelateerde pagina's

Cyanide
Arsenicum
Chemische oorlogsvoering
Chemische wapens in de Eerste Wereldoorlog
Verdrag inzake chemische wapens

Vragen en antwoorden

V: Wat is een bloedverwekker?

A: Een bloedagens is een giftige chemische stof die het onmogelijk maakt voor iemands bloed om zuurstof vast te houden en naar de rest van het lichaam te brengen.

V: Wat gebeurt er als iemand wordt blootgesteld aan een bloedverwekker?

A: Wanneer iemand aan een bloedstof wordt blootgesteld, kan hij levensbedreigende symptomen krijgen zoals toevallen of coma, omdat de hersenen niet genoeg zuurstof krijgen. In voldoende hoge doses kan blootstelling aan een bloedstof iemand doen stikken.

V: Hoe worden bloedagentia gebruikt als massavernietigingswapens?

A: Bloedagentia worden gebruikt als massavernietigingswapens wanneer ze opzettelijk worden gebruikt om veel mensen tegelijk te doden.

V: Wat zijn de meest voorkomende soorten bloedagentia?

A: De meest voorkomende soorten bloedverdelgers zijn chemische verbindingen zoals cyanide en andere verbindingen op basis van arsenicum.

V: Waarom krijgen mensen aanvallen of coma's na blootstelling aan een bloedverwekker?

A: Mensen krijgen toevallen of raken in coma na blootstelling aan een bloedverwekker omdat hun hersenen niet genoeg zuurstof krijgen door de effecten van het gif in hun bloedbaan.

V: Hoe veroorzaakt blootstelling aan hoge concentraties van een bloedstof de dood?

A: Blootstelling aan hoge concentraties van een bloedagens kan leiden tot de dood door verstikking omdat het verhindert dat zuurstof alle delen van het lichaam bereikt.