Bleeding Kansas | grensoorlog aan de Kansas-Missouri grens

Bleeding Kansas was een grensoorlog aan de grens tussen Kansas en Missouri. Het begon met de Kansas-Nebraska Act van 1854. Hij ging door tot in de Amerikaanse Burgeroorlog (1854-1861). Het was een lelijke oorlog tussen groepen mensen die sterk geloofden in slavernij. De term werd voor het eerst gebruikt door Horace Greeley van de New York Tribune. Hij gebruikte de term om het geweld te beschrijven dat midden tot eind 1850 in het gebied Kansas plaatsvond. Drie verschillende groepen streden toen om de macht in Kansas. Dat waren de pro-slavernij, de abolitionisten en de free-staters. Bleeding Kansas, dat werd uitgevochten over de slavernij, was een voorloper van de Amerikaanse Burgeroorlog.

Achtergrond

Vestiging in Kansas

Vóór 1854, toen de Kansas-Nebraska Act het grondgebied openstelde voor bewoning, woonden er mensen. Daaronder waren verschillende stammen van inheemse Amerikanen. Hiertoe behoorden de Indianenstammen van de vlakte van Kansas, de Osage en de Pawnee. Zij leefden en trokken rond in wat nu de staat Kansas is. In de jaren 1830 werden ongeveer 20 stammen die ten oosten van de Mississippi woonden, verplaatst naar het westen van Missouri. In 1854 werden de meeste van deze stammen gedwongen hun land af te staan aan de federale overheid en te verhuizen naar wat nu Oklahoma is.

Voordat de Kansas-Nebraska act van start ging, kreeg het idee van volkssoevereiniteit belangstelling in het gebied. Verschillende groepen met politieke belangen bevorderden het idee van vestiging door blanken. Een groep die voorstander was van vestiging in een vrije staat was de New England Emigrant Aid Company. De eerste groep kolonisten uit New England stichtte de stad Lawrence, Kansas. Die stad werd al snel een plaats van abolitionistische activiteiten. Hetzelfde jaar werd de stad Topeka, Kansas gesticht door Cyrus K. Holliday en andere anti-slavernij voorstanders. Missouri voelde dat er een complot was van abolitionisten om de staat Missouri te omringen met vrije staten. Inwoners van Missouri die er belang bij hadden dat Kansas pro-slavernij zou worden, stroomden het gebied binnen. De steden Atchison en Leavenworth werden beide gesticht door pro-slavernij Missouri.

Slavernij

Slavernij was een van de belangrijkste kwesties die tot de Burgeroorlog leidden. Het zuiden van de Verenigde Staten was afhankelijk van de landbouw. Ze waren ook afhankelijk van de 4 miljoen slaven en hun nakomelingen die al het werk deden op de zuidelijke plantages. Een groot deel van de zuidelijke economie was afhankelijk van de gratis arbeid van de slavernij. Slaven konden worden verhandeld, gehuurd, gekocht of verkocht. De sociale status, het aanzien en de rijkdom van een man bleken uit het aantal slaven dat hij bezat.

In het noorden van de Verenigde Staten was ten tijde van de Burgeroorlog de slavernij afgeschaft. Het noorden was voornamelijk industrieel. Immigratie, vooral uit Ierland en Duitsland, zorgde voor een bron van goedkope arbeidskrachten. Dit betekende dat het Noorden geen slaven nodig had.

Sinds de Kansas-Nebraska Act in 1854 het grondgebied openstelde voor vestiging, bemoeide de pro-slavernijpartij in Missouri zich met de aangelegenheden van Kansas. Missouri werd toegelaten als een pro-slavernij staat onder het Missouri Compromis. De slavenhouders in Missouri waren nerveus over een vrijstaat aan de westelijke grens. Dit omdat weggelopen slaven daarheen konden ontsnappen. Plantagehouders in Missouri wilden ervoor zorgen dat Kansas een slavenstaat werd.

De meeste mensen die naar Kansas kwamen, kwamen voor land en kansen. De meesten kwamen uit oostelijke staten zoals Ohio, Kentucky, Pennsylvania en New York. Ze waren bijna allemaal blank. Hoewel ze geen slaven hadden, hadden de meesten vooroordelen tegen zwarte mensen. Zij geloofden in het populaire idee dat zij minderwaardig waren. De meeste kolonisten leken alleen vrije grond voor blanken te willen.

Eerste territoriale wetgevende macht

Op 30 maart 1855 werd in het Kansas Territory de eerste territoriale wetgevende macht gekozen. Deze legislatuur zou beslissen of het territorium slavernij zou toestaan, dus het was een belangrijke verkiezing. Net als bij de verkiezing van november 1854 trokken "Border Ruffians" uit Missouri opnieuw het territorium in om te stemmen. In 37 van de 39 zetels werden voorstanders van slavernij gekozen. Martin F. Conway en Samuel D. Houston uit Riley County waren de enige vrijstaatverkiezers. Vanwege bezorgdheid over verkiezingsfraude verklaarde Territorial Governor Andrew Reeder de resultaten in vijf stemdistricten nietig. Op 22 mei werden speciale verkiezingen gehouden om plaatsvervangers te kiezen. Acht van de elf gekozen afgevaardigden in de speciale verkiezing waren Free-Staters, maar dit gaf de voorstanders van slavernij nog steeds een voordeel van 29-10.

Het Congres stuurde in 1856 een speciale commissie van drie personen naar het Kansas Territory. Het rapport van de commissie zei dat als de enige mensen die mochten stemmen in de verkiezing van 30 maart 1855 "echte kolonisten" waren, het een wetgevende macht van de Vrijstaat zou hebben gekozen. Het rapport zei ook dat de daadwerkelijk zittende wetgevende macht "gevuld was [met illegaal gekozen mensen], en [deze] geen bevoegdheid had om geldige wetten aan te nemen".

1855 Vrijstaat poster

Geweld in Kansas

In oktober 1855 kwam John Brown naar Kansas Territory om de slavernij te bestrijden. Op 21 november 1855 begon een schermutseling genaamd "Wakarusa War" toen een vrije stater genaamd Charles Dow werd neergeschoten door een pro-slavernij kolonist. De oorlog kende één dode, een vrije stater genaamd Thomas Barber werd doodgeschoten. Op 21 mei 1856 vielen Missourians Lawrence binnen en verbrandden het Free State Hotel. Ze vernielden twee krantenkantoren en plunderden huizen en winkels.

In mei 1856 nam de Republikeinse senator Charles Sumner het woord om de dreigende slavernij in Kansas aan de kaak te stellen. Hij wilde vernietigen wat de Republikeinen de "Slavenmacht" noemden. In zijn toespraak "De misdaad tegen Kansas" maakte Sumner de eer van de oudere senator van South Carolina, Andrew Butler, belachelijk. Hij vergeleek Butlers pro-slavernij agenda ten opzichte van Kansas met het verkrachten van een maagd en karakteriseerde zijn genegenheid in seksueel expliciete en walgelijke termen. De volgende dag doodde Butlers neef, het South Carolina Congreslid Preston Brooks, Sumner bijna op de Senaatsvloer met een zware stok. De actie schokte de natie, bracht geweld op de vloer van de Senaat en verdiepte de breuk tussen Noord en Zuid.

Het geweld ging door. De abolitionist John Brown uit Ohio bracht zijn zonen en andere volgelingen op het idee om kolonisten te vermoorden die voorstander waren van slavernij. Bij een pro-slavernij nederzetting bij Pottawatomie Creek in de nacht van 24 mei greep de groep vijf pro-slavernij mannen uit hun huizen en hakte ze dood met zwaarden. Brown en zijn mannen ontsnapten. Ze begonnen een plan te maken voor een grootschalige slavenopstand in Harper's Ferry, Virginia. Ze zouden financiële steun krijgen van abolitionisten uit Boston. De pro-slavernij regering was verplaatst naar Lecompton.

In augustus 1856 vormden duizenden pro-slavernij mannen een leger. Ze trokken Kansas binnen. Diezelfde maand vochten Brown en enkele van zijn volgelingen tegen 400 pro-slavernijmilitie in de "Slag bij Osawatomie". De vijandelijkheden duurden nog twee maanden totdat Brown het Kansas Territory verliet. De nieuwe territoriale gouverneur, John W. Geary, trad aan en vroeg beide partijen om vrede.

1857-1861

Toen Geary eenmaal gouverneur was, kwam er vrede. Deze vrede werd echter nog twee jaar lang verbroken door geweldsuitbarstingen. De laatste grote uitbraak van geweld was het bloedbad van Marais des Cygnes in 1858. Hierbij werden vijf mannen van de Vrijstaat door grensschurken vermoord. In totaal stierven ongeveer 56 mensen tijdens het tijdperk van Bleeding Kansas.

Tragisch voorspel , in de Kansas State Capitol

Preston Brooks valt Charles Sumner aan in de Amerikaanse Senaat in 1856.

Kansas staat

Het politieke proces dat leidde tot de status van staat voor Kansas was lang en moeilijk. Om een staat te worden, moest Kansas een aanvaardbare grondwet geven aan het Amerikaanse Congres. Kansas probeerde vier keer een staat te worden. Er werden vier verschillende grondwetten gegeven. Dit was meer dan welk ander staatsgebied ook. Missourians gingen, omdat ze zo dichtbij waren, de grens over om te stemmen over de eerste staatsgrondwet. Het feit dat zij geen inwoners van Kansas waren, weerhield hen er niet van de stembussen te vullen. Met hun hulp werden pro-slavernij kandidaten gekozen voor de constitutionele conventie. Wat later de "Bogus Legislature" werd genoemd, kwam op 2 juli 1855 bijeen. De Bogus Legislature nam onder meer de doodstraf aan voor iedereen die slaven bevrijdde of iets zei of schreef dat een slavenopstand kon veroorzaken. Burgers van Kansas die hadden gesproken over anti-slavernij ideeën mochten geen jurylid zijn. De conventie deed er alles aan om iedereen met anti-slavernijgevoelens Kansas te laten verlaten. Anti-slavernij abolitionisten kwamen op 24 juni 1855 bijeen. Zij verwierpen de wetten en de grondwet van de Bogus Legislature.

De grondwet van Topeka

Na verschillende conventies kwamen de vrijbuiters in Topeka bijeen om een grondwet te schrijven. Deze werd aan het Amerikaanse Congres gegeven en op 15 december ging hij naar de kiezers in Kansas. De "grondwet van Topeka" werd geratificeerd met 1.731 tegen 46 stemmen. De verpletterende overwinning kwam doordat de pro-slavernij kant protesteerde tegen de stemming. President Franklin Pierce hield een toespraak op 24 januari 1856 waarin hij zei dat de zogenaamde Bogus Legislature nog steeds legitiem was. Hij noemde de grondwet van Topeka en de abolitionistische conventie illegaal. Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden aanvaardde de grondwet met een meerderheid van 99 tegen 97. De grondwet werd doorgestuurd naar de Amerikaanse Senaat, maar het wetsvoorstel werd in de commissie tegengehouden. Het Huis en de Senaat gingen heen en weer over de kwestie, maar er werd niets geregeld. Toen stuurde president Pierce federale troepen om op 4 juli de wetgevende macht in Topeka uiteen te drijven. Er ging een jaar voorbij zonder enige vooruitgang. Zowel abolitionisten als pro-slavernij grensschurken begonnen een guerrillaoorlog aan de grens om te proberen de kwestie op te lossen.

De grondwet van Lecompton

Een jaar ging voorbij met weinig verandering. James Buchanan werd echter gekozen tot president van de Verenigde Staten. Hij koos Robert J. Walker als territoriaal gouverneur van Kansas. Zijn instructies aan Walker waren om de "reguliere wetgevende macht" te helpen bij het opzetten van een nieuwe constitutionele conventie. Buchanan beloofde de Kansans dat de kiezers zouden worden beschermd tegen geweld of fraude, en dat zij niet tegen de conventie mochten protesteren. Tussen half oktober en begin november werd de grondwet van Lecompton opgesteld. Toen de grondwet werd voorgelegd aan de kiezers in Kansas waren er twee keuzes: een "grondwet met slavernij" en een "grondwet zonder slavernij". Maar de grondwet was zo slim geformuleerd dat er niet tegen gestemd kon worden. Dit veroorzaakte een boze reactie van de kiezers. Gouverneur Walker werd gedwongen af te treden. Met een stemming van 6.226 tegen 569, op 21 december, won de Grondwet met slavernij optie. Het Congres was echter niet blij met de grondwet van Lecompton. De pas opgerichte Republikeinse Partij sloot zich aan bij de Noordelijke Democraten, waaronder Senator Stephen A. Douglas, om de grondwet te blokkeren, omdat zij vonden dat deze niet de wil van het volk van Kansas vertegenwoordigde. De Democratische Partij was verdeeld over de kwestie. Douglas en vrijheidsstrijders in Kansas zorgden ervoor dat er op 4 januari 1858 een referendum werd gehouden. Deze keer stemden de abolitionisten, van wie velen eerder tegen de stemming hadden geprotesteerd. Meer dan 10.000 kiezers verwierpen de Lecompton Constitution volledig.

De grondwet van Leavenworth

De derde poging tot een grondwet werd de Leavenworth-grondwet genoemd. Ze werd zo genoemd omdat de afgevaardigden op 25 maart 1858 bijeenkwamen in Leavenworth, Kansas. Toen een wetsvoorstel waarin om een nieuwe conventie werd gevraagd ter goedkeuring naar de nieuwe territoriale gouverneur, James Denver, werd gestuurd, negeerde deze het. De territoriale wetgevende macht nam vervolgens het wetsvoorstel aan, maar ze kwamen bijeen nadat ze hadden moeten vertrekken. Dit veroorzaakte een boos debat nog voor de conventie bijeenkwam. Op de conventie waren de abolitionisten het oneens over verschillende kwesties, waaronder wat de zwarten te bieden hadden. Toch stemden de afgevaardigden over een nieuwe grondwet die ze aan de kiezers zouden voorleggen. Deze werd op 18 mei geratificeerd, maar slechts weinig Kansans kwamen opdagen om over de kwestie te stemmen. Het Congres nam de grondwet van Leavenworth niet eens serieus. In plaats daarvan zei president Buchanan dat de grondwet van Lecompton was geratificeerd en dat dit de grondwet moest zijn die in overweging werd genomen. Terwijl de Leavenworth-grondwet op ratificatie wachtte, stuurden beide huizen van het congres de Lecompton-grondwet terug naar de kiezers van Kansas. Deze keer was er een steekpenning aan verbonden. Als de kiezers de grondwet van Lecompton zouden goedkeuren, zouden ze 3,5 miljoen hectare overheidsgrond krijgen voor scholen, een universiteit en openbare werken. Als ze de grondwet zouden verwerpen, zou Kansas geen nieuwe grondwet mogen indienen totdat het een groter inwonertal zou krijgen. Op 2 augustus verwierpen de kiezers met 11.812 tegen 1.926 stemmen de door het Congres opgestelde voorwaarden voor de status van staat. Zowel de grondwet van Lecompton als die van Leavenworth waren dood. Zowel de pro-slavernij als de anti-slavernij partijen beseften dat het tijd was voor een nieuw plan voor Kansas.

De Wyandotte grondwet en het staatsschap van Kansas

Het werd tijdelijk rustig, hoewel uit de peilingen bleek dat de abolitionisten uit de vrije staten duidelijk in de meerderheid waren. Veel van de pro-slavernij mannen uit Missouri verloren hun interesse in de politieke zaken van Kansas. Veel van de meer radicale abolitionisten deden dat ook. De territoriale wetgever ging op zoek naar een manier om van Kansas een staat te maken. Op 9 februari 1859 nam de wetgever een wet aan om nog een constitutionele conventie in te stellen. De nieuwe gouverneur, Samuel Medary, ondertekende de wet. Uit een stemming op 28 maart bleek dat 5.306 Kansanen voor de maatregel waren en 1.425 tegen. Tegen die tijd werd algemeen gedacht dat Kansas een vrije staat zou worden, als het werd goedgekeurd. Maar er werden ook andere kwesties besproken. Deze omvatten staatsgrenzen, kiesrecht en drankbestrijding. Er werden afgevaardigden voor de conventie gekozen, die op 5 juli bijeenkwamen in Wyandotte, een stad die later deel ging uitmaken van Kansas City. Op 29 juli werd de Wyandotte Constitution aangenomen (zonder handtekeningen van veel van de Democraten op de conventie). De grondwet werd op 4 oktober voorgelegd aan het volk van Kansas en werd goedgekeurd met 10.421 tegen 5.530 stemmen.

Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden diende in februari 1860 een wetsvoorstel in voor staatsvorming, dat werd aangenomen. In de Senaat liep de maatregel echter vast. Het ging drie maanden naar de commissie voor territoria voordat het terugkwam in de Senaat. De commissie had aanbevolen de maatregel niet aan te nemen. De debatten over de maatregel gingen heen en weer, maar er werd niets gedaan vanwege de komende presidentsverkiezingen. Bij de verkiezingen van 1860 won Abraham Lincoln het presidentschap. De zuidelijke staten scheidden zich toen af van de Unie. Nu het Congres geen tegenstanders van Kansas als vrije staat meer heeft, werd de maatregel aangenomen. President Buchanan was nog in functie maar ondertekende de wet waardoor Kansas de 34e staat werd. De Wyandotte grondwet werd de grondwet van de staat Kansas.

Gerelateerde pagina's

Vragen en antwoorden

V: Wat was Bleeding Kansas?

A: Bleeding Kansas was een grensoorlog aan de grens tussen Kansas en Missouri die begon met de Kansas-Nebraska Act van 1854 en voortduurde tot in de Amerikaanse Burgeroorlog (1854-1861). Het was een lelijke oorlog tussen groepen mensen die sterk geloofden in slavernij.

V: Wie heeft de term "Bloedend Kansas" bedacht?

A: De term "Bleeding Kansas" werd voor het eerst gebruikt door Horace Greeley van de New York Tribune.

V: Wanneer vond Bleeding Kansas plaats?

A: Bleeding Kansas vond plaats in het midden tot het einde van de jaren 1850.

V: Wat waren de drie verschillende groepen die toen in Kansas om de macht vochten?

A: De drie verschillende groepen die in die tijd in Kansas om de macht vochten waren pro-slavernij, abolitionisten en vrijheidsstrijders.

V: Hoe hield Bleeding Kansas verband met de gebeurtenissen die leidden tot de Amerikaanse Burgeroorlog?

A: Bleeding Kansas, dat over de slavernij ging, was een voorloper van de Amerikaanse Burgeroorlog.

V: Wat was de oorzaak van Bleeding Kansas?

A: De oorzaak van Bleeding Kansas was de onenigheid over de slavernij die begon met de goedkeuring van de Kansas-Nebraska Act van 1854.